Mrthfx

Kazimierz Kopecki
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1904 Morawsko
Data i miejsce śmierci	11 marca 1984 Gdańsk
Miejsce spoczynku	Cmentarz Oliwski
Zawód, zajęcie	inżynier, profesor, rektor, poseł na sejm

grób prof. Kazimierza Kopeckiego na Cmentarzu Oliwskim

Kazimierz Kopecki (ur. 28 kwietnia 1904 w Morawsku, zm. 11 marca 1984 w Gdańsku) – inżynier elektryk, profesor i rektor Politechniki Gdańskiej, bezpartyjny poseł na Sejm PRL III i IV kadencji.

Działalność naukowa |

W latach 1922–1928 student Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej. Już od 1927 pracował jako asystent w Laboratorium Pomiarów i Maszyn Elektrycznych, prowadząc ćwiczenia dla studentów III i IV roku. W latach 1928–1938 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek” w Toruniu, najpierw jako inżynier, później – kierownik działu.

Zajmował się problemami ekonomicznymi elektryfikacji kraju oraz wprowadzaniem nowoczesnej taryfy opłat za energię elektryczną. Uczestnik elektryfikacji Gdyni, budowy elektrowni parowej w Gdyni oraz budowie elektrowni wodnej w Gródku i Żurze. Był także dyrektorem Elektrowni i Tramwajów Miejskich w Toruniu.

We wrześniu 1939 został komendantem obrony cywilnej Torunia. Podczas II wojny światowej pracował w Krakowie jako robotnik w Elektrowni Miejskiej.

Od kwietnia 1945 zamieszkał w Gdańsku, gdzie wziął czynny udział w odbudowie, uruchomieniu i organizacji Politechniki Gdańskiej. Zorganizował Wydział Elektryczny, na którym wykładał od listopada 1945 i którego dziekanem był w latach 1945–1950^[1]. W 1946 został powołany na profesora nadzwyczajnego, w 1950 na Politechnice Warszawskiej uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1958 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.

W latach 1951–1954 i w roku akademickim 1959/1960 pełnił funkcję prorektora Politechniki Gdańskiej, zaś w latach 1954–1955 i 1960–1966 rektora tej uczelni. Od 1945, przez 24 lata był kierownikiem Katedry Urządzeń Elektrycznych, Sieci i Gospodarki Elektrycznej, przemianowanej później na Katedrę Elektroenergetyki. Z katedry tej wyłoniły się w latach późniejszych: Katedra Elektrotechniki Przemysłowej (1957), Katedra Automatyki (1966) i Ośrodek Obliczeniowy (1966). W 1969 z połączenia kilku katedr utworzono Instytut Elektroenergetyki i Automatyki, którego dyrektorem był aż do przejścia na emeryturę w 1974.

W latach 1961–69 poseł na Sejm PRL. Od 1968 przewodniczący Frontu Jedności Narodu, a od 1969 – Polskiego Komitetu Gospodarki Energetycznej NOT. Od 1969 członek Polskiego Komitetu ds. UNESCO.

W 1978 opracował dwutomową ekspertyzę nt. zagadnień paliwowo-energetycznych i surowcowych. Był autorem ponad 300 prac z dziedziny energetyki, wieloletnim przewodniczącym Komitetu Problemów Energetyki PAN, wieloletnim członkiem Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetycznej, członkiem honorowym Uniwersytetu w Manchester (W. Brytania). W latach 1970–1975 był także członkiem Komitetu Badań i Prognoz PAN „Polska 2000”.

W 1975 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej^[2].

Prof. Kopecki był pasjonatem filatelistyki^[3]. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w Gdańskim Towarzystwie Filatelistów, następnie w sopockim kole Polskiego Związku Filatelistów (gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego). Organizował oddział (potem okręg) związku w Gdańsku, był członkiem jego zarządu oraz przewodniczącym okręgowej Komisji Problemowo-Badawczej, sędzią krajowym na wystawach filatelistycznych. Prowadził zajęcia na kursach dla sędziów filatelistycznych, wygłaszał referaty szkoleniowe, a także sam wystawiał swoje zbiory, m.in. "Kłajpeda" na wystawie Balpex 1959. Został wyróżniony wieloma odznakami filatelistycznymi, a także tytułem członka honorowego Polskiego Związku Filatelistów (na XII Walnym Zjeździe Delegatów PZF w 1977).

Dwóch jego starszych braci, Adam Kopecki i Stefan Kopecki^[4], zostało zamordowanych w Katyniu. Rodzina Kopeckich przekazała swój dawny teren w Morawsku pod budowę kościoła parafialnego^[5]. Kazimierz Kopecki został pochowany na Cmentarzu Oliwskim.

Nagrody i odznaczenia |

• Laureat nagród ministra I stopnia, indywidualnych i zespołowych (1963, 1970)


• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)


• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1960)


• Honorary Fellow Inst. Nauki i Techniki Uniwersytetu w Manchesterze (1970)


• Medal im. M. Kopernika nadany przez Prezydium PAN(1973)


• 
  Order Budowniczych Polski Ludowej (1980)^[6][7]
  

Bibliografia |

• 
  Pionierzy Politechniki Gdańskiej, wyd. PG, Gdańsk 2005


• Witryna wspomnień na stronie Politechniki Gdańskiej


• 
  Henryk Białek, Marian Chabowski, Słownik biograficzny filatelistów polskich, Zarząd Główny Polskiego Związku Filatelistów, Warszawa 1998, s. 88 (z fotografią)


• Biogram

Przypisy |