Gene Gutowski Spis treści Życiorys | Filmografia | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...
Amerykańscy producenci filmowiPolscy producenci filmowiCzłonkowie Polskiej Akademii FilmowejLudzie związani z Rawą RuskąPolscy ŻydziPochowani na Cmentarzu BródnowskimLudzie urodzeni we LwowieUrodzeni w 1925Zmarli w 2016
7 maja1925Lwowie10 maja2016Warszawieproducent filmowyżydowskiegoLwowieRawy RuskiejadwokackąII wojny światowejInstytucie Sztuk PlastycznychMariana Wnukaobozie zagłady w BełżcuWarszawyJunkerslotnisku OkęcieLuftwaffeRygiNiemiecMonachiumStanów ZjednoczonychNowym JorkuAleksandra FordaLondynuBryan ForbesRomana PolańskiegoParamount PicturesAdnana KhashoggiegoPetera LiddellaKaliforniiBumarCmentarzu Bródnowskim
| ||
Prawdziwe imię i nazwisko | Witold Bardach | |
Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1925 Lwów | |
Data i miejsce śmierci | 10 maja 2016 Warszawa | |
Zawód | producent filmowy |
Gene Gutowski, właściwie Witold Bardach (ur. 7 maja 1925 we Lwowie, zm. 10 maja 2016 w Warszawie[1]) – polsko-amerykański producent filmowy pochodzenia żydowskiego.
Spis treści
1 Życiorys
2 Filmografia
2.1 Produkcja
2.2 Scenariusz
3 Przypisy
4 Bibliografia
5 Linki zewnętrzne
Życiorys |
Witold Bardach urodził się we Lwowie 26 lipca 1925 roku jako syn dr. Juliusza Bardacha, prawnika i Anny, pianistki koncertowej. W 1933 roku cała rodzina Bardachów przeniosła się do pobliskiej Rawy Ruskiej, gdzie Juliusz objął praktykę adwokacką. Po wybuchu II wojny światowej Bardachowie powrócili do Lwowa, gdzie ich rodziny mieszkały od pokoleń.
W 1940 roku, pod okupacją sowiecką, rozpoczął studia rzeźby w Instytucie Sztuk Plastycznych pod kierunkiem prof. Mariana Wnuka we Lwowie. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w 1941 roku sytuacja rodziny Bardachów diametralnie się zmieniła z powodu ich żydowskich korzeni. W konsekwencji jego rodzice i cała rodzina zostali zamordowani w obozie zagłady w Bełżcu, a stryj Bronisław i 13-letni brat Roman popełnili samobójstwo po likwidacji resztek lwowskiego getta. Siedemnastoletni Witold zbiegł do Warszawy, gdzie przybrał nazwisko Eugeniusz Gutowski. Pracował w zakładzie fotograficznym, później w zakładach niemieckiego przedsiębiorstwa Junkers na lotnisku Okęcie, skąd wynosił radiostacje Luftwaffe dla walczącej Warszawy. Poszukiwany przez Gestapo uciekał na Łotwę do Rygi jako kierownik firmy budowlanej Metzger, zarządzanej przez Organizację Todt. Ewakuowany z brygadą roboczą do Niemiec i Austrii doczekał tam końca wojny. W ucieczce przed sowiecką armią dotarł do Amerykanów. Został zatrudniony przez US Army Counter Intelligence Corps, CIC (Korpus Kontrwywiadu Amerykańskiej Armii), jako Special Agent, czyli agent specjalny odpowiedzialny za ściganie przestępców wojennych i sowieckich agentów. Wtedy przylgnęło do niego angielskie zdrobnienie imienia Eugeniusz – Gene.
W 1947 roku w Monachium poślubił Zillah, Amerykankę. Z tego małżeństwa ma dwóch synów: Andrew Gutowski, architekt, oraz Alex Gutowski – kapitan jachtów.
W kwietniu tego samego roku przybył do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał z żoną w Nowym Jorku i zajął się ilustrowaniem mody. W kwietniu 1949 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo.
W 1958 roku w Niemczech kupił prawa do dystrybucji w Ameryce filmu Ósmy dzień tygodnia Marka Hłaski w reżyserii Aleksandra Forda. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych zorganizował sporo prezentacji z tym filmem, lecz nie odniósł on sukcesu.
W 1960 roku przybył do Londynu, gdzie w 1961 roku na zlecenie firmy British Lion wyprodukował Station Six Sahara z Carroll Baker, do którego scenariusz napisał Bryan Forbes.
W 1963 roku poślubił angielską modelkę Judy. Ma z nią syna Adama Bardacha.
W 1963 roku zaprosił do Londynu Romana Polańskiego i rozpoczęli współpracę. W przeciągu 3 lat Gutowski wyprodukował kultowe dzisiaj filmy: Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów. W 1967 roku obaj przenieśli się do Hollywood na zaproszenie Paramount Pictures, z którym podpisali kontrakt na szereg filmów. Na lata ich drogi się rozeszły, ale w 2001 roku spotkali się ponownie przy produkcji wielokrotnie nagradzanego filmu Polańskiego Pianista, którego Gene Gutowski był koproducentem.
W 1971 roku poznał Saudyjczyka Adnana Khashoggiego, współzałożyciela spółki Triad. Mianował on Gene’a konsultantem w dziedzinie kinematografii (miał doglądać pracy przy ekranizacji biografii Mahometa). W 1975 roku poznał, a krótko później poślubił Corinnę Liddell, córkę Petera Liddella. Małżeństwo to rozpadło się w 1983 roku, podobnie jak kolejne z Polką imieniem Dorota, trwające od 1990 do 1994 roku.
W 1995 roku przeniósł się do Kalifornii. Był przedstawicielem firmy, która doradzała polskiej firmie zbrojeniowej Bumar[2].
Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 13A-6-11).
Filmografia |
Produkcja |
1965: Wstręt
1966: Matnia
1967: Nieustraszeni pogromcy wampirów
1970: Przygody Gerarda (The Adventures of Gerard) – film Jerzego Skolimowskiego
1970: A Day at the Beach – film w reżyserii Simona Hesera na podstawie scenariusza Romana Polańskiego
1971: Romance of a Horsethief – film Abrahama Polonskiego
2002: Pianista – koproducent
2007: Doubt: A Parable – sztuka teatralna wystawiona w Teatrze „Polonia”
Scenariusz |
1970 The Adventures of Gerard
Przypisy |
↑ informacja o śmierci. 2016-05-11. [dostęp 2016-05-11].
↑ Gwiazda Hollywood i Bumaru. Rzeczpospolita, 2-4-2008.
Bibliografia |
- Gutowski G., Od Holocaustu do Hollywood, Kraków 2004
Linki zewnętrzne |
Gene Gutowski w bazie IMDb (ang.)
Gene Gutowski w bazie Filmweb
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 1488 6912
VIAF: 22431932
LCCN: no97043878
GND: 132479206
BnF: 15085709r
SUDOC: 110464435
BNE: XX1618660
NTA: 071245219
- WorldCat