Mrthfx

Daley Thompson
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1958 Londyn
Dyscypliny	lekkoatletyka
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka (dziesięciobój) złoto Los Angeles 1984 lekkoatletyka (dziesięciobój) Mistrzostwa świata Złoto Helsinki 1983 dziesięciobój Mistrzostwa Europy Złoto Ateny 1982 dziesięciobój Złoto Stuttgart 1986 dziesięciobój Srebro Praga 1978 dziesięciobój

Francis Morgan Oyodélé „Daley” Thompson (ur. 30 lipca 1958 w Londynie) – lekkoatleta brytyjski, wieloboista, dwukrotny mistrz olimpijski w dziesięcioboju i czterokrotny rekordzista świata w tej konkurencji.

Jako osiemnastolatek zadebiutował w dziesięcioboju na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, zajął wówczas 18. miejsce. W 1977 został mistrzem Europy juniorów. W 1978 został mistrzem igrzysk Wspólnoty Narodów w Edmonton w dziesięcioboju, a następnie srebrnym medalistą mistrzostw Europy w Pradze.

W maju 1980 ustanowił rekord świata w dziesięcioboju w Götzis w Austrii wynikiem 8648 pkt (w czerwcu tego roku stracił go na rzecz Guido Kratschmera). Zdobył złoty medal w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. W maju 1982 w Götzis odzyskał rekord świata uzyskując 8730 pkt, ale w sierpniu ponownie go utracił; tym razem nowym rekordzistą został Jürgen Hingsen z RFN. We wrześniu 1982 Thompson zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w Atenach i jednocześnie poprawił rekord świata na 8774 pkt. Zwyciężył również w igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane.

Został złotym medalistą w dziesięcioboju na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach. Na igrzyskach olimpijskich 1984) w Los Angeles obronił tytuł mistrzowski, stając się jedynym takim lekkoatletą w historii obok Boba Mathiasa. Wynikiem 8797 pkt. wyrównał wówczas rekord świata Hingsena, lecz po wprowadzeniu nowych tabel wynik Thompsona przeliczono na 8847 punktów, co było samodzielnym rekordem świata (obecnie jest to szósty wynik w historii światowej lekkoatletyki). Był to niepobity rekord świata przez 9 lat i rekord olimpijski przez 20 lat, do czasu aż czeski dziesięcioboista Roman Šebrle zdobył 8893 punkty na igrzyskach w Atenach. Na igrzyskach w Los Angeles Thompson startował również w sztafecie 4 × 100 metrów, która w finale zajęła 7. miejsce

Zdobył kolejne tytuły mistrzowskie w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie i na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu. Na tych ostatnich zawodach wywalczył także srebrny medal w sztafecie 4 × 100 m.

Thompson doznał niespodziewanej porażki na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie, gdzie zajął 9. miejsce. Chciał też zdobyć trzecie z rzędu złoto na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu, ale poważna kontuzja wyeliminowała go z wyścigu po medale i ukończył rywalizację na czwartym miejscu.

Przez całe lata 80. kibice pasjonowali się jego rywalizacją z Jürgenem Hingsenem. Ta dwójka co jakiś czas biła wzajemnie swoje rekordy świata, ale to Thompson wychodził zwycięsko na najważniejszych imprezach i był na nich niepokonany w latach 1979–1987.

Znany był ze swojego niepokornego charakteru i natury showmana. Podczas dekoracji medalowej na igrzyskach w Los Angeles gwizdał pod nosem brytyjski hymn. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 r. odmówił niesienia flagi podczas ceremonii otwarcia, tłumacząc, że zmniejszyłoby to jego szanse na zdobycie złota. Mimo to w 1983 został udekorowany Orderem Imperium Brytyjskiego.

Bibliografia |

• Biografia Thompsona na stronie sports-reference.com (ang.). [dostęp 24 czerwca 2009].

p • d • e Mistrzowie świata w dziesięcioboju 1983: Daley Thompson 1987: Torsten Voss 1991: Dan O’Brien 1993: Dan O’Brien 1995: Dan O’Brien 1997: Tomáš Dvořák 1999: Tomáš Dvořák 2001: Tomáš Dvořák 2003: Tom Pappas 2005: Bryan Clay 2007: Roman Šebrle 2009: Trey Hardee 2011: Trey Hardee 2013: Ashton Eaton 2015: Ashton Eaton 2017: Kévin Mayer

p • d • e Mistrzowie Europy w dziesięcioboju 1934: Hans-Heinrich Sievert 1938: Olle Bexell 1946: Godtfred Holmvang 1950: Ignace Heinrich 1954: Wasilij Kuzniecow 1958: Wasilij Kuzniecow 1962: Wasilij Kuzniecow 1966: Werner von Moltke 1969: Joachim Kirst 1971: Joachim Kirst 1974: Ryszard Skowronek 1978: Aleksandr Griebieniuk 1982: Daley Thompson 1986: Daley Thompson 1990: Christian Plaziat 1994: Alain Blondel 1998: Erki Nool 2002: Roman Šebrle 2006: Roman Šebrle 2010: Romain Barras 2012: Pascal Behrenbruch 2014: Andrej Krauczanka 2016: Thomas Van der Plaetsen 2018: Arthur Abele

p • d • e Członkowie IAAF Hall of Fame Iolanda Balaș Abebe Bikila Fanny Blankers-Koen Walerij Brumel Serhij Bubka Sebastian Coe Betty Cuthbert Adhemar Ferreira da Silva Mildred Didrikson Harrison Dillard Heike Drechsler Hicham El Guerrouj Glenn Davis Wołodymyr Hołubnyczy Marjorie Jackson Michael Johnson Jackie Joyner-Kersee Alberto Juantorena Wang Junxia Kipchoge Keino Marita Koch Hannes Kolehmainen Robert Korzeniowski Stefka Kostadinowa Carl Lewis Natalja Lisowska Jānis Lūsis Swietłana Mastierkowa Bob Mathias Noureddine Morceli Edwin Moses Paavo Nurmi Dan O’Brien Parry O’Brien Al Oerter Jesse Owens Marie-José Pérec Wilma Rudolph Wiktor Saniejew Jurij Siedych Peter Snell Shirley Strickland Irena Szewińska Daley Thompson Lasse Virén Grete Waitz Cornelius Warmerdam Emil Zátopek