Berengaria z Nawarry Przypisy | Menu nawigacyjneDictionary of National Biography, 1885-1900, Volume...
Angielskie króloweUrodzeni w XII wiekuZmarli w 1230
Ryszarda I Lwie SerceSancho VI MądryEleonorę AkwitańskąMessynieCyprzeLimassolJana bez ZiemiInnocenty IIIHenryk IIItumbą
| ||
Nagrobek Berengarii z Nawarry | ||
królowa Anglii | ||
Okres | od 12 maja 1191 do 6 kwietnia 1199 | |
Jako żona | Ryszarda I Lwie Serce | |
Poprzedniczka | Eleonora Akwitańska | |
Następczyni | Izabela z Angoulême | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Jimenez | |
Data urodzenia | ok. 1165 lub 1170 | |
Data śmierci | 23 grudnia 1230 | |
Ojciec | Sancho VI Mądry | |
Matka | Sancha Kastylijska | |
Mąż | Ryszard I Lwie Serce od 12 maja 1191 do 6 kwietnia 1199 |
Berengaria z Nawarry (ur. ok. 1165 lub 1170, zm. 1230) – królowa angielska, żona króla Ryszarda I Lwie Serce[1].
Była z pochodzenia Hiszpanką. Jej rodzicami byli Sancho VI Mądry i Sancha Kastylijska[2][3]. Ryszard Lwie Serce postanowił ożenić się z Berengarią i wysłał po nią swoją matkę Eleonorę Akwitańską. Miał się z nią spotkać w Messynie, w drodze do Ziemi Świętej podczas trwającej krucjaty. Narzeczeni spotkali się w końcu na Cyprze. Pobrali się 12 maja 1191 w kaplicy św. Jerzego w Limassol[2]. Ślubu udzielił im kapelan Nicolas, późniejszy biskup Le Mans[1]. Tego samego dnia Berengaria została koronowana przez arcybiskupa Bordeaux i biskupów Evreux i Bayonne[1][2]. Małżonkowie nie mieli dzieci[2]. Ryszard poświęcił się całkowicie wojaczce i nie interesował się żoną. Żyli osobno. Kiedy król, ranny podczas oblężenia, umierał wskutek gangreny, królowa nie została o tym nawet zawiadomiona[2].
Po śmierci Ryszarda nie otrzymywała należnej jej wdowiej renty od jego następcy, Jana bez Ziemi, aż w sprawę zaangażowali się jej teściowa Eleonora i papież Innocenty III[2]. Dopiero kolejny król, Henryk III wywiązał się częściowo ze zobowiązań korony angielskiej wobec Berengarii. Królowa założyła w 1229 opactwo L'Épau pod Le Mans. Zmarła 23 grudnia 1230. Została pochowana w ufundowanym przez siebie klasztorze. Jej nagrobek był wielokrotnie przenoszony[2]. W 1960 Pierre Térouanne odnalazł szkielet sześćdziesięcioletniej kobiety, być może Berengarii, który został powtórnie pochowany pod jej tumbą[2].
W dwudziestym wieku Berengaria z Nawarry została pierwszą w historii królową angielską, której imieniem nazwano statek pasażerski Cunarda. Był to dawny turbinowiec HAPAGu "Imperator" o tonażu 52.117 BRT - starsza siostrzyca słynnego "Leviathana" (ex "Vaterland") i nie mniej słynnego "Majestica" (ex "Bismarck"). RMS "Berengaria" służyła pod znakami Cunarda do wycofania w 1938 roku[potrzebny przypis].
Przypisy |
↑ abc William Hunt: Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 04 (ang.). en.wikisource.org. [dostęp 2017-07-24].
↑ abcdefgh Berengaria of Navarre (circa c. 1165 – 23 December 1230) (ang.). englishmonarchs.co.uk. [dostęp 2017-07-24].
↑ Berengaria of Navarre, Queen of England (ang.). thefreelancehistorywriter.com. [dostęp 2017-07-24].
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 4320 9200
VIAF: 265117591
LCCN: n96068054
GND: 122588347
SUDOC: 060900849
OBIN: 2192
- WorldCat