Antoni Kolberg Ciekawostki | Przypisy | Bibliografia | Menu...
Polscy malarzeUrodzeni w 1815Zmarli w 1882Pochowani na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w WarszawieAbsolwenci Liceum Warszawskiego
13 czerwca1815Machory19 grudnia1882WarszawamalarzkartografaJuliusza HenrykaewangelikówWilhelmaOskara1831Liceum WarszawskieAleksandra KokularaJózefa Brodowskiego18371840BerliniestypendiumItalii1843ParyżuFryderyka ChopinaPowstania Warszawskiegoklasycystycznekościele w Wilanowiecmentarzu ewangelickimKrakowskie PrzedmieścieSalonik Chopinów
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 czerwca 1815 Machory | |
| Data i miejsce śmierci | 19 grudnia 1882 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | malarz | |
| Edukacja | Akademia Sztuk Pięknych w Berlinie | |
| Rodzice | Juliusza Henryka, Karolina Fryderyka Henrietty Mercoeur | |
| Małżeństwo | Eleonora Marconi Antonina Kolberg | |
| Dzieci | Henryk Wilhelm Kolberg, Kazimiera Eleonora, Antonina Kolberg, Julia Karolina, Walentyna Kolberg-Szalitowa | |
| Krewni i powinowaci | Wilhelma Józefa Brodowskiego | |
Portret Fryderyka Chopina (1848)
Antoni Karol Kolberg (ur. 13 czerwca 1815, Machory, zm. 19 grudnia 1882, Warszawa) – artysta malarz.
Antoni był synem kartografa Juliusza Henryka i Karoliny Fryderyki Henrietty Mercoeur, ewangelików, bratem Wilhelma i Oskara Kolbergów oraz Julii (1810–1817 Przysucha), Gustaw Alber Karol Rudolf (29.07.1821–13.12.1823) oraz Juliusz Adolf (11.05.1818–26.05.1843).
W roku 1831 ukończył Liceum Warszawskie i podjął studia sztuk pięknych u Aleksandra Kokulara i Józefa Brodowskiego[1]. W latach 1837–1840 kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Po powrocie do Polski dostał złoty medal za obraz „Św. Emilia”, przyznano mu także stypendium na dwuletni pobyt w Italii, gdzie przebywał do roku 1843. W drodze powrotnej odwiedził w Paryżu przyjaciela z lat młodości w Warszawie, Fryderyka Chopina i namalował portret artysty, prawdopodobnie ostatni wykonany za jego życia (zniszczony w czasie Powstania Warszawskiego).
Po powrocie z Włoch Kolberg osiadł na stałe w Warszawie, zajmując się malarstwem i dorabiając przy niepewnych dochodach artysty jako nauczyciel rysunku i malarstwa w stołecznych gimnazjach. Tworzył klasycystyczne obrazy religijne, rodzajowe i portrety, a także dekoracje ścienne, m.in. w kościele w Wilanowie (zachowane) i we wnętrzach Hotelu Europejskiego i Towarzystwa Kredytowego w Warszawie (zniszczone w czasie II wojny światowej).
Antoni Kolberg był dwukrotnie żonaty:
- po raz pierwszy z ewangeliczką reformowaną Eleonorą Marconi (1832–1883), z którą miał m.in. syna Henryka Wilhelma (1861–1935), pioniera przemysłu optycznego w Polsce oraz córkę, Kazimierę Eleonorę (Kazię), żonę Władysława Marconiego.
- po rozwodzie z Eleonorą, poślubił swoją nieślubną bratanicę Karolinę Matyldę Gallache (1841–1900), katoliczkę, z którą miał trzy córki katoliczki po matce:
- Antoninę Kolberg (1872–1950) - „Antoniową” – żonę pisarza Stanisława Brzozowskiego, Julię Karolinę (17.12.1874–03.04.1876) oraz Walentynę Kolberg-Szalitową (14.02.1877–19.03.1960; jej mężem był Edmund Szalit, adwokat i oficer Legionów Polskich)
Pochowany został obok rodziców i brata Wilhelma na cmentarzu ewangelickim w Warszawie (Al. 24 nr 34).
Ciekawostki |
Salonik Chopinów na rysunku Antoniego Kolberga z 1832
Na podstawie rysunku Antoniego Kolberga z 1832 przedstawiającego pokój w mieszkaniu Chopinów przy ulicy Krakowskie Przedmieście został zrekonstruowany Salonik Chopinów w Warszawie[2].
Przypisy |
↑ Malinowski, Jerzy., Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215 .
↑ Jadwiga Mieleszko: Pałac Czapskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 72.
Bibliografia |
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989
- Andrzej Mencwel - Stanisław Brzozowski Kształtowanie myśli krytycznej Warszawa 1976
- Oskar Kolber - Korespondencja tom I II III
- Stanisław Brzozowski - Pamiętnik
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 4034 6189
VIAF: 21586517
LCCN: n2007006696
BnF: 15059362f
- WorldCat
