Mrthfx

STS-6
Dane misji
Indeks COSPAR	1983-026A
Zaangażowani	NASA
Oznaczenie kodowe	STS-6
Pojazd
Wahadłowiec	Challenger
Załoga
Od lewej: Donald Peterson, Paul Weitz, Story Musgrave, Karol Bobko
Dowódca	Paul Weitz
Start
Miejsce startu	Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A
Początek misji	4 kwietnia 1983 18:30 UTC
Orbita okołoziemska
Apogeum	295 km
Perygeum	288 km
Okres orbitalny	90,4 min
Inklinacja orbity	28,5°
Lądowanie
Miejsce lądowania	Edwards AFB
Lądowanie	9 kwietnia 1983 18:53 UTC
Czas trwania misji	5 dni, 0 godz, 23 min, 42 sek
Przebyta odległość	3 370 437 km
Liczba okrążeń Ziemi	81
Program lotów wahadłowców
Multimedia w Wikimedia Commons

STS-6 (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Challenger i szósta programu lotów wahadłowców^[1].

Załoga |

źródło^[1][2]

• 
  Paul J. Weitz (2)*, dowódca (CDR)


• 
  Karol J. Bobko (1), pilot (PLT)


• 
  Donald H. Peterson (1), specjalista misji (MS1)


• 
  Franklin "Story" Musgrave (1), specjalista misji (MS2)

*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji |

• 
  Masa:
  
  
  
  • startowa orbitera: 116 457 kg
  
  
  • lądującego orbitera: 86 330 kg
  
  
  • ładunku: 21 305 kg
  
  
  
  


• 
  Perygeum: 288 km


• 
  Apogeum: 295 km


• 
  Inklinacja: 28,5°


• 
  Okres orbitalny: 90,4 min

Cel misji |

Pierwszy lot nowego wahadłowca Challenger, umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego TDRS-1 (Tracking and Data Relay Satellite) oraz pierwszy kosmiczny spacer (EVA) załogi promu kosmicznego^[1].

Musgrave podczas EVA

Spacer kosmiczny |

źródło^[1]

• Musgrave i Peterson – EVA 1
  
  
  
  • Początek EVA 1: 7 kwietnia 1983
  
  
  • Koniec EVA 1: 8 kwietnia 1983
  
  
  • Czas trwania: 4 godz. 17 min
  
  
  
  

Misja |

źródło^[3]

Start przewidziany początkowo na 20 stycznia 1983 roku był trzykrotnie odkładany; dwukrotnie z powodu usterek technicznych (przeciek paliwa) i za trzecim razem ze względu na szalejącą przed startem burzę piaskową, która spowodowała przedostanie się pyłu do niektórych urządzeń pomiarowych, znajdujących się na pokładzie wahadłowca. Ostatecznie wahadłowiec wystartował 4 kwietnia 1983 roku. Była to pierwsza misja drugiego po Columbii wahadłowca. Podczas startu po raz pierwszy zastosowano nowy, lżejszy główny zbiornik paliwa, a także nowe, lżejsze rakiety pomocnicze SRB. Głównym celem misji było wyniesienie na orbitę geostacjonarną pierwszego satelity komunikacyjnego systemu TDRSS, którego zadaniem jest zapewnienie komunikacji między satelitami rządowymi USA, wahadłowcami a stacjami naziemnymi. Satelita miał się ustabilizować na 41° długości geograficznej zachodniej. Orbita stacjonarna została osiągnięta dopiero po kilku miesiącach, dzięki wielu interwencjom zdalnym i próbom uruchomienia silników korekcyjnych przez naziemną stację oraz po zużyciu prawie całego zapasu posiadanego paliwa. Przyczyną był defekt rakiety napędowej IUS. Inne zaplanowane prace i badania dotyczące m.in. produkcji ultraczystych lekarstw w warunkach nieważkości zostały zrealizowane.

Zobacz też |

• lista misji wahadłowców


• lista załogowych lotów kosmicznych

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  podsumowanie misji STS-6 na stronie NASA (ang.)
  


• Mark Wade: STS-6 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-23].

Linki zewnętrzne |

• Spaceflight mission report: STS-6 (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].