Mrthfx

Pałac w Siedlcach
Ruiny pałacu
Państwo	Polska
Miejscowość	Siedlce
Styl architektoniczny	barokowy
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubin Pałac w Siedlcach
Położenie na mapie Polski Pałac w Siedlcach
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Siedlcach
Położenie na mapie powiatu lubińskiego Pałac w Siedlcach
51°23′50,99″N 16°18′18,07″E/51,397497 16,305019
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Siedlcach – ruiny barokowego pałacu w Siedlcach w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin.
Ruiny pałacu położone są w południowo-zachodniej Polsce w północno-wschodniej części Wysoczyzny Lubińskiej, około 7 km na wschód od Lubina, we wsi Siedlce, na południowy wschód od kościoła.

Opis |

Pałac w stylu barokowym o kształcie typu entre cour et jardin zbudowany na planie prostokątnej podkowy, charakteryzujący się przesunięciem kondygnacji reprezentacyjnej z piętra do podwyższonego parteru. Budowla parterowa, kryta dachem mansardowym, mieszczącym dodatkową kondygnację mieszkalną. Boczne skrzydła pałacu zwrócone w kierunku wjazdu traktowane były jako człony niespójne z rdzeniem pałacu. Środkową część pałacu zajął ciąg paradny, złożony z westybulu i klatki schodowej i wielkiej sali balowej. Od zewnątrz odpowiadały mu piętrowe ryzality o ścianach dzielonych pilastrami zwieńczonych attyką, na których ustawiono wazony i rzeźby alegoryczne cztery posągi – personifikacje pór roku. Osie fasad akcentowały portale barokowe i przyczółki z kartuszami herbowymi. Od frontu pałac poprzedzał dziedziniec honorowy, do którego wiodła aleja lipowa. Po przeciwnej stronie rozlokowano ogród parkowy.

Historia |

W II połowie XVI wieku powstał renesansowy dwór dla rodziny von Nostitz. W latach 30. XVIII wieku Caspar Otto członek znanego na Śląsku rodu Nostitzów przebudował renesansowy dwór na barokowy pałac, przy udziale architekta z kręgu Martina Frantza. Przebudowa objęła pałac i otoczenie. Pałac otrzymał nowoczesny w tamtych latach kształt w typie entre cour et jardin charakteryzujący się przesunięciem kondygnacji reprezentacyjnej z piętra do podwyższonego parteru, dostosowując w ten sposób budowlę do zmienionych potrzeb użytkowników.W 1751 posiadłość nabył Ludwik Anton von Wechmar zaś jego potomkowie posiadłość utrzymywali do 1945. Nowy właściciel jako oficer armii pruskiej, brał czynny udział w wojnach śląskich. Rany odniesione na polach bitew zmusiły go w 1758 do porzucenia służby. Król Fryderyk Wielki uhonorował go medalem za męstwo, zaś oficerowie dawnego jego regimentu przekazali w darze 25 olejnych obrazów z własnymi wizerunkami. Do 1945 obrazy zdobiły jedną z pałacowych komnat. W XIX wieku w pałacu przeprowadzono niezbędna prace renowacyjne. Ostatnim właścicielem pałacu był Hans Heinrich von Wechmar, który w latach 30. XX wieku zasłynął jako organizator bali karnawałowych z barwnymi pochodami, które przyciągały do Siedlec gości z całego Śląska. Pałac z działań wojennych II wojny światowej wyszedł bez zniszczeń. W latach 1945-47 w pałacu stacjonowali żołnierze radzieccy. Po opuszczeniu pałacu przez wojsko właścicielem pałacem zarządzał miejscowy PGR. W powojennym okresie pałac ogołocono z wyposażenia i dzieł sztuki. W 1960 wykonano prace zabezpieczające, które jednak nie uchroniły zabytku przed zniszczeniem. Pałac w latach 70. XX wieku, niewłaściwie gospodarowany i rozkradany zaczął popadać w ruinę, w 1980 istniał jeszcze dach a obecnie stanowi poważne zagrożenie.

Pałac dzisiaj |

W 1980 pałac pokryty był jeszcze dachem. Do chwili obecnej zachowały się tylko mury z widocznymi portalami barokowymi i kartuszami herbowymi. Całość ruin pałacu porasta samosiew i rośliny ruderalne.

Pałac w Siedlcach wpisany jest do rejestru zabytków pod poz. 270 z 10 maja 1951.

Linki zewnętrzne |

• Chorowita baronówna z Siedlec koło Lubina