Osełedec Zobacz też | Przypisy | Menu nawigacyjne


FryzuryKozacy zaporoscyKultura Ukrainy


azowskieczarnomorskieamurskienadbużańskiekaukaskieuralskiezaporoskiezadunajskiedońskietereckiekubańskieorenburskienadwołżańskiezabajkalskiesiedmiorzeczneussuryjskieastrachańskiesyberyjskieSicz ZaporoskaSicz ZadunajskaNagajbacyNiekrasowcyKozacy rejestrowipowstanie Kosińskiegopowstanie Nalewajkipowstanie Pawlukapowstanie Chmielnickiegougoda perejasławskaunia hadziackaHetmanatpismo Kozaków zaporoskich do sułtana Mehmeda IVpowstanie Buławinapowstanie Pugaczowa1 Armia KonnaXV Kozacki Korpus Kawalerii SS1 Kozacka Dywizja KawaleriiBohdan ChmielnickiPiotr Konaszewicz-SahajdacznyIwan WyhowskiPetro DoroszenkoIwan MazepaIwan SirkoJemieljan PugaczowStieńka RazinAndriej SzkuroPiotr KrasnowJermak TimofiejewiczMatwiej PłatowMichaił SzołochowAtamanCzajkaEsaułHetmanlistaKontuszOsełedecPapachaPłastunRejestrSzablaSzaszkaStanicaukr.warkoczKozaków zaporoskichpodgolonego czubapolskich szlachcicówRosyjskaUkraińcówRosjanBiałorusinówdialektówukraińskichruskichjęzyk chachłacki







Kozacy piszą list do sułtana. Obraz pędzla Ilji Riepina namalowany w latach 1878–1891. Muzeum Rosyjskie w Sankt Petersburgu




Kozacki bandurysta







Kozacy

Ilja Jefimowitsch Repin - Reply of the Zaporozhian Cossacks - Yorck.jpg







Osełedec lub czupryna ukr. оселедець lub чуприна – czub, wąski kosmyk włosów na czubku ogolonej głowy, spleciony w warkocz lub rozpuszczony, noszony przez Kozaków zaporoskich szczególnie w XVII wieku. Kozacki osełedec był fryzurą analogiczną do podgolonego czuba polskich szlachciców w XVI/XVII w.


Rosyjska nazwa osełedca: хохо́л (chachoł) stała się potocznym, zwykle negatywnie nacechowanym, określeniem Ukraińców (chachły) używanym przez Rosjan, a także Białorusinów. Stąd także pochodzi zapewne określenie szeregu dialektów mieszanych (zwykle z przewagą elementów ukraińskich czy ruskich) – „język chachłacki”.


Za czasów wczesnej Rusi osełedec był oznaką szlachetnego urodzenia[1].



Zobacz też |


  • Łaszczówka (fryzura)


Przypisy |




  1. Bizantyjski kronikarz z X wieku, Leon Diakon, tak opisywał wygląd księcia Światosława: „(…) Głowę miał całkiem ogoloną, lecz z jednej strony zwisało pasmo włosów – oznaka wysokiego urodzenia (…)”.








Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...