Czesław Pobóg-Prusinowski Spis treści Życiorys | Ordery i odznaczenia | Przypisy | Bibliografia |...
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)Odznaczeni Krzyżem Obrony LwowaOdznaczeni Odznaką Pamiątkową Frontu Litewsko-BiałurskiegoOdznaczeni Krzyżem WalecznychOdznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)Oficerowie II Rzeczypospolitej w powstaniach śląskichOficerowie saperów II RzeczypospolitejPochowani w PoznaniuPolacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowejPolacy – oficerowie armii Cesarstwa NiemieckiegoPowstańcy wielkopolscy (1918–1919)Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiejUrodzeni w 1893Zmarli w 1924Zmarli przez utonięcie
ps.16 października1893Rudczanachpow. inowrocławskim31 marca1924PoznaniukapitansaperówWojska PolskiegoKruszwicyInowrocławiuI wojny światowejArmii Cesarstwa Niemieckiegopodporucznikapowstania wielkopolskiegoKonarzewskiegowojnie z UkraińcamibolszewikamiOkuniewemBitwy WarszawskiejXXIII batalionu saperówIII powstaniagrupy destrukcyjnej „UE”Kościuszkowskim Obozie Szkolnym SaperówXVII batalionem saperówstarszeństwem1 pułk saperówXIV batalionu saperów14 Dywizji PiechotyWartaCyryl Ratajski7 pułku Saperów Wielkopolskich
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
 kapitan saperów | ||
| Data i miejsce urodzenia | 16 października 1893 Rudczany | |
| Data i miejsce śmierci | 31 marca 1924 Poznań | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1914-1924 | |
| Siły zbrojne | Armia Cesarstwa Niemieckiego, Armia Wielkopolska , Wojsko Polskie | |
| Jednostki | XIV Batalion Saperów XXV Batalion Saperów grupa destrukcyjna „UE” XIV Batalion Saperów | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, powstanie wielkopolskie, III powstanie śląskie, wojna polsko-ukraińska, wojna polsko-bolszewicka, | |
| Odznaczenia | ||
     | ||
Czesław Pobóg-Prusinowski ps. „Auerbach” (ur. 16 października 1893 w Rudczanach, w pow. inowrocławskim, zm. 31 marca 1924 w Poznaniu[1]) – kapitan saperów Wojska Polskiego.
Spis treści
1 Życiorys
2 Ordery i odznaczenia
3 Przypisy
4 Bibliografia
Życiorys |
Czesław Pobóg-Prusinowski był synem znanego przemysłowca z Kruszwicy. Po ukończeniu gimnazjum w Inowrocławiu kontynuował naukę w szkole budowlanej w Poznaniu. W czasie I wojny światowej został wcielony do Armii Cesarstwa Niemieckiego. Walczył na froncie zachodnim początkowo jako artylerzysta, a następnie obserwator lotniczy i saper. Awansował na podporucznika. Był jednym z organizatorów i uczestników powstania wielkopolskiego w Kruszwicy. W lutym 1919 roku jako szef sztabu Grupy generała Konarzewskiego wziął udział w walkach o Lwów. Następnie dowodził kompanią XIV Batalionu Saperów na wojnie z Ukraińcami i bolszewikami. Wyróżnił się 14 sierpnia 1920 roku w walce pod Okuniewem prowadzonej w ramach Bitwy Warszawskiej[2]. Od grudnia 1920 roku do stycznia 1921 roku pełnił obowiązki dowódcy XXIII batalionu saperów w Poznaniu.
Od lutego 1921 roku działał na terenie Górnego Śląska. W trakcie III powstania dowódca grupy destrukcyjnej „UE”, a następnie dowódca grupy fortyfikacyjno-operacyjnej „Wschód”[3].
Po zakończeniu działań wojennych odbył roczne przeszkolenie wojskowo-techniczne w Kościuszkowskim Obozie Szkolnym Saperów w Warszawie[4]. W latach 1922–1923 dowodził XVII batalionem saperów w Poznaniu. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 81. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[5]. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 1 pułk saperów w Wilnie. W 1923 roku objął dowództwo XIV batalionu saperów w Poznaniu i jednocześnie pełnił funkcję referenta technicznego 14 Dywizji Piechoty[4][6].
Utonął 31 marca 1924 roku w Poznaniu w czasie działań przeciwpowodziowych na rzece Warta. Msza żałobna odbyła się w poniedziałek 7 kwietnia 1924 roku o godz. 17.00 w kościele garnizonowym w Poznaniu[7]. Zwłoki kapitana Prusinowskiego zostały odnalezione w środę 16 kwietnia 1924 roku w odległości około 200 m od miejsca, w którym utonął. Pochowany następnego dnia na Cmentarzu Garnizonowym w Poznaniu. Kondukt maszerował z kaplicy Szpitala Okręgowego Nr 7. „Trumnę, pokrytą licznymi wieńcami umieszczono na pontonie, zaraz za nią prowadzono konia śp. kapitana Prusinowskiego”. W ceremonii pogrzebowej wziął udział między innymi prezydent Poznania Cyryl Ratajski[8]. Pomnik nagrobny na cmentarzu ufundowali żołnierze 7 pułku Saperów Wielkopolskich.
Ordery i odznaczenia |
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
Srebrny Krzyż Zasługi – pośmiertnie 30 grudnia 1924 roku[9]
- Krzyż Obrony Lwowa
- Odznaka Pamiątkowa Frontu Litewsko-Białoruskiego
Przypisy |
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 60 z 27 czerwca 1924 roku, s. 361.
↑ Artur Górski, Ofiara obowiązku, Kurier Poznański Nr 81 z 5 kwietnia 1924 roku, s. 4.
↑ Ewald Stefan Pollok, III Powstanie Śląskie jako działanie planowane i inspirowane.
↑ ab A. Górski, Ofiara obowiązku, op. cit., s. 4.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 232.
↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 886, 907.
↑ Kurier Poznański Nr 82 z 6 kwietnia 1924 roku, s. 5, 10.
↑ Pogrzeb ś.p. kapitana Prusinowskiego, Gazeta Wągrowiecka. Pismo dla Rodzin Polskich Nr 49 z 24 kwietnia 1924 roku, s. 3.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 24 stycznia 1925 roku, s. 38.
Bibliografia |
Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
