Grochowiska Szlacheckie Historia | Zobacz też | Przypisy | Menu...
Rogowo (gmina w powiecie żnińskim)
wieśwojewództwie kujawsko-pomorskimpowiecie żnińskimgminie Rogowo1975-1998województwa bydgoskiegoXV wiekuparkXVIII wiekuportykherbemXVIII wiekuryzality1974stawyjesion wyniosłylipa drobnolistnawiąz szypułkowyrobinia akacjowabrzoza brodawkowatakasztanowiec białydaglezja zielonamodrzew europejskiwiąz górski1996fermębydłakrów
| ||
 Grochowiska Szlacheckie, pałac klasycystyczny z końca XVIII w. | ||
Państwo |  Polska | |
Województwo | kujawsko-pomorskie | |
Powiat | żniński | |
Gmina | Rogowo | |
Liczba ludności (III 2011) | 243[1] | |
Strefa numeracyjna | (+48) 52 | |
Kod pocztowy | 88-420 | |
Tablice rejestracyjne | CZN | |
SIMC | 0094254 | |
Położenie na mapie gminy Rogowo   Grochowiska Szlacheckie | ||
Położenie na mapie Polski  Grochowiska Szlacheckie | ||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Grochowiska Szlacheckie | ||
Położenie na mapie powiatu żnińskiego  Grochowiska Szlacheckie | ||
 52°44′06,72″N 17°41′39,88″E/52,735200 17,694410 | ||
Grochowiska Szlacheckie – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo.
W latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 243 mieszkańców[1]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Rogowo.
Historia |
Wieś znana już w XV wieku jako własność rodu Porajów. Znajduje się tu zabytkowy zespół dworsko-parkowy, w skład którego wchodzi dwór oraz park krajobrazowy o powierzchni 3,5 ha[2]. Od szosy Żnin – Rogowo prowadzi droga dojazdowa poprzez stylową bramę do dworu, który wybudowany został w stylu klasycystycznym przez Teofilę Korytowską w końcu XVIII wieku[3]. Frontową stronę budynku dworskiego zdobi portyk kolumnowy – cztery kolumny dźwigające trójkątny przyczółek zdobiony herbem Mora – Korytowskich, do którego to majętność ta należała od XVIII wieku do okresu międzywojennego. Elewację ogrodową zdobią dwa ryzality boczne czyniące dwór bardziej reprezentacyjnym. Budynek po remontach stracił wiele cech stylowych. W 1974 roku przeznaczony został na cele reprezentacyjno-socjalne.
Przy dworze zachowało się podwórze gospodarcze. Park podworski po roku 1945 został zmniejszony na rzecz utworzonych wówczas ogrodów. Zasypano stawy, a liczba drzew uległa zmniejszeniu, m.in. wskutek podtopienia wschodniej części parku przez długotrwałe deszcze w latach 80. oraz gradacji brudnicy mniszki, która spowodowała ubytki wśród roślin iglastych, stanowiące niegdyś zimotrwałe akcenty zieleni. Wybudowana w pobliżu dworu hydrofornia zeszpeciła polanę widokową przed tarasem i zamknęła widok rozciągający się stąd na park.
Największe zagęszczenie starych drzew znajduje się w północnej części parku. Wśród drzew przeważają: jesion wyniosły, lipa drobnolistna, wiąz szypułkowy, robinia akacjowa, brzoza brodawkowata i kasztanowiec biały, które w okresie kwitnienia nadają parkowi uroczystego wyglądu. Rzadszymi gatunkami w parku są: daglezja zielona, modrzew europejski oraz wiąz górski.
Po 1996 roku nowy właściciel opisywanego zespołu odremontował dwór oraz podjął się restauracji założenia parkowego w celu przywrócenia jego walorów przestrzenno-kompozycyjnych.
Na skraju wsi zbudowano w roku 1976 fermę bydła na 960 krów. Był to wtedy jeden z największych zakładów tego typu w Polsce[4].
Zobacz też |
- Grochowiska Księże
Przypisy |
↑ ab GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
↑ Pałac w Grochowiskach Szlacheckich
↑ Historia pałacu
↑ Włodzimierz Łęcki, Szlak Piastowski, COIT, Poznań, 1986, s.48
| |||||||||||||||||
