J. Hans D. Jensen Przypisy | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneJ. Hans D. Jensen -...


Niemieccy fizycyWykładowcy Uniwersytetu Ruprechta i Karola w HeidelberguNobliści – fizykaUrodzeni w 1907Zmarli w 1973


25 czerwca1907Hamburgu11 lutego1973Heidelbergulaureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizykiUniwersytecie w HamburguUniwersytecie Albrechta i Ludwika we FryburguasystentemUniwersytecie w HanowerzeUniwersytecie Ruprechta i Karola w HeidelberguUniwersytecie PrincetonUniwersytecie Kalifornijskim w BerkeleyOtto Haxelemfizyki statystycznejmodelu Thomasa-Fermiegojądra atomowegospinemorbitalemliczb magicznychmodelem kroplowymBohraMaria Göppert-MayerEugenem Wignerem






















J. Hans D. Jensen


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1907
Hamburg
Data i miejsce śmierci

11 lutego 1973
Heidelberg
Zawód, zajęcie
fizyk



Tablica pamiątkowa w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu w Heidelbergu


Johannes Hans Daniel Jensen (ur. 25 czerwca 1907 w Hamburgu, zm. 11 lutego 1973 w Heidelbergu) – niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki.


Urodził się w prostej rodzinie jako trzecie dziecko ogrodnika Karla Friedricha Jensena i Heleny Augusty Adolphiny (z domu Ohm). Od roku 1926 studiował fizykę, matematykę, chemię fizyczną i filozofię na Uniwersytecie w Hamburgu i Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu. Po doktoracie z fizyki został asystentem na hamburskim uniwersytecie; tam też się habilitował w roku 1936. W 1941 został profesorem na Uniwersytecie w Hanowerze, a w 1949 na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, gdzie pozostał do emerytury w 1969. Wykładał gościnnie na wielu amerykańskich uczelniach, między innymi na Uniwersytecie Princeton i Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Wraz z Otto Haxelem był od 1955 roku wydawcą czasopisma Zeitschrift für Physik[1].


Pierwsze badania Hansa Jensena dotyczyły fizyki statystycznej i modelu Thomasa-Fermiego powłoki atomu. W końcu lat 30. XX wieku rozpoczął prace nad fizyką jądra atomowego. W 1939 na podstawie eksperymentów przedstawił zarys „modelu sfer”, jednak bez opracowania niezbędnego aparatu matematycznego. Dopiero w 1948 udało mu się, przy założeniu związku między spinem a orbitalem, wyjaśnić wartości liczb magicznych, których znaczenie dla stabilności jądra atomowego było już od dłuższego czasu znane. Wykazał tym samym przewagę swej teorii nad modelem kroplowym (Bohra)[1].


Podobne rezultaty uzyskała w tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych Maria Göppert-Mayer. Współpraca pomiędzy obojgiem uczonych doprowadziła do całkowitego zrozumienia właściwości lekkich jąder atomowych, a efekty ich prac opisano w opublikowanej wspólnie w roku 1955 książce Elementary Theory of Nuclear Shell Structure[1].


W roku 1963 Jensen i Göppert-Mayer otrzymali, razem z Eugenem Wignerem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki[1].



Przypisy |




  1. abcd J. Hans D. Jensen - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1963 > Eugene Wigner, Maria Goeppert Mayer, J. Hans D. Jensen [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-14]., Biographical, Nobel Lecture, December 12, 1963, Glimpses at the History of the Nuclear Structure Theory



Linki zewnętrzne |



  • AKA Johannes Hans Daniel Jensen na: www.nndb.com

  • J. Hans D. Jensen w: Encyclopædia Britannica










Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...