Egbert (święty) Zobacz też | Przypisy | Bibliografia | Menu nawigacyjneCain Adamnain: An Old-Irish...
Święci katoliccyBenedyktyni (biografie)Zmarli w 729Urodzeni w VII wieku
63924 kwietnia729IonabenedyktynanglosaskiegoIrlandiiSzkocjiświętegoKościół katolickiAngliiNorthumbriibenedyktyńskiemLindisfarneIrlandiimisjigermańskichWilibrordaszkockiegoIonasynodu w Whitbyiroszkockie zwyczajeobrządkiem rzymskimświąt Wielkiej NocytonsurębiskupemBedy Czcigodnego
| ||
| Data urodzenia | 639 | |
| Data śmierci | 729 | |
| Czczony przez | Kościół katolicki | |
| Wspomnienie | 24 kwietnia | |
Egbert, także Ecgberht (ur. 639, zm. 24 kwietnia 729 na wyspie Iona) – benedyktyn pochodzenia anglosaskiego, działający w Irlandii i Szkocji, uznany za świętego przez Kościół katolicki.
Pochodził z położonej w północnej Anglii Northumbrii. Został mnichem benedyktyńskiem i księdzem. Początkowo przebywał w klasztorze Lindisfarne, potem udał się do Irlandii, gdzie długo pozostawał w klasztorze Rathmelsigi. W 664 r. ślubował (w trakcie poważnej choroby) poświęcić resztę życia misji wśród pogańskich plemion germańskich, jednak celu tego nie zrealizował; wysłał jednak w tym celu swych uczniów (m.in. Wilibrorda). Ok. 716 r. przeniósł się do słynnego klasztoru szkockiego na wyspie Iona, gdzie wprowadzał postanowienia synodu w Whitby zastępując iroszkockie zwyczaje obrządkiem rzymskim (m.in. wprowadzając inny sposób obliczenia daty świąt Wielkiej Nocy czy tonsurę) – Iona była jednym z ostatnich i zarazem głównym punktem oporu mnichów iroszkockich przeciw postanowieniom tego synodu. W źródłach nazywany bywa też biskupem, choć nie znamy jego ewentualnej siedziby[1].
Podstawowym źródłem do dziejów Egberta jest Historia ecclesiastica gentis Anglorum Bedy Czcigodnego[2].
Zobacz też |
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- wstawiennictwo świętych
Przypisy |
↑ M.in.: Cain Adamnain: An Old-Irish Treatise on the Law of Adamnan (ang.). W: Internet Medieval Sourcebook [on-line]. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (rozdział 28); Alcuin (735-804): The Life of Willibrord, c.796 (ang.). W: Internet Medieval Sourcebook [on-line]. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (rozdział 4).
↑ Bede (673-735), Ecclesiastical History of the English Nation (ang.). W: Internet Medieval Sourcebook [on-line]. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (księga 3, rozdział 4 i 27, księga 4, rozdział 3 i 26, księga 5, rozdział 9, 10 i 22).
Bibliografia |
- Friedrich Wilhelm Bautz: Egbert (Ecgberht). W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. Friedrich Wilhelm Bautz (red.). T. 1. Hamm: Verlag Traugott Bautz, 1990, s. 1465. ISBN 3-88309-013-1. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (niem.)
- George Phillips: St. Egbert. W: Catholic Encyclopedia. T. 5. New York: Robert Appleton Company, 1909. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (ang.)
- St Egbert of Iona (c. 640-729). W: Butler's Lives of the Saints. New Full Edition. David Hugh Farmer (red.), Peter Doyle (wer.). T. 4: April. Tunbridge Wells: Burns & Oates, 1999, s. 174–175. ISBN 0-86012-253-0. [dostęp 12 listopada 2009 r.]. (ang.)
