Mrthfx

Marian Łukaniszyn
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1953 Opole
Zawód, zajęcie	elektrotechnik, wykładowca akademicki
Tytuł naukowy	profesor nauk technicznych
Alma Mater	Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu
Uczelnia	Politechnika Opolska
Stanowisko	profesor zwyczajny, nauczyciel akademicki
Odznaczenia

Marian Łukaniszyn (ur. 9 grudnia 1953 w Opolu) – polski elektrotechnik, specjalizujący się w maszynach elektrycznych i transformatorach, teorii pola elektrycznego; nauczyciel akademicki, związany w politechnikami w Opolu i we Wrocławiu.

Życiorys |

Urodził się w 1953 roku w Opolu, z którym związał całe swoje życie zawodowe. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia na Wydziale Elektrycznym Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Opolu, uzyskując w 1977 roku tytuł magistra inżyniera elektryki o specjalności przetwarzanie i użytkowanie energii elektrycznej. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w swojej macierzystej uczelni. W 1985 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej^[1]. Na tej samej uczelni otrzymał w 1991 roku także stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie elektrotechniki o specjalności maszyny elektryczne na podstawie rozprawy pt. Modelowanie pól magnetycznych i elektrycznych trójwymiarowych metodą różnic skończonych z wykorzystaniem szybkich procesur obliczeniowych^[2]. Niedługo potem został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego WSI w Opolu. W 2003 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. W 2006 roku otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego na Politechnice Opolskiej^[3].

Pełnił wiele istotnych funkcji organizacyjnych na Politechnice Opolskiej. Od 1996 roku zasiada w Komisji Nauki Senatu PO. Wcześniej w latach 1995-2005 był kierownikiem Zespołu Pól Elektromagnetycznych i Transformatorów, a następnie od 2005 roku kierownikiem Zakładu Maszyn Elektrycznych PO. W tym samym roku przez rok pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Układów Elektromechanicznych i Elektroniki Przemysłowej PO, a w latach 2005-2008 prodziekana do spraw nauki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki PO. Od 2008 roku jest dziekanem tego wydziału. Poza tym od 2002 do 2004 roku pracował na części etatu w Politechnice Wrocławskiej^[4].

Jest członkiem wieku prestiżowych instytucji, korporacji i organizacji naukowych takich jak: Sekcja Maszyn Elektrycznych i Transformatorów przy Komitecie Elektrotechniki PAN, Komisja Elektroniki Oddziału Katowickiego PAN, Societas Humboldtiana Polonorum Oddział we Wrocławiu, Polskie Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskie Towarzystwo Zastosowań Elektromagnetyzmu i Stowarzyszenie Elektryków Polskich. Za swoją działalność naukowo dydaktyczną był wielokrotnie odznaczany m.in. licznymi nagrodami rektora Politechniki Opolskiej, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową "Za zasługi dla Województwa Opolskiego"^[5].

Dorobek naukowy |

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmuję się głównie analizą zjawisk elektromagnetycznych w prze­twornikach elektromechanicznych i transformatorach. Prace można podzielić na cztery grupy^[6]:

• analiza drgań i hałasów pochodzenia elektromagnetycznego w silnikach indukcyjnych,


• analiza trójwymiarowa pola elektromagnetycznego w transformatorach i dławikach,


• analiza trójwymiarowa pola elektrycznego w zbiornikach magazynujących ciecze łatwopalne,


• modelowanie pola magnetycznego i optymalizacja konstrukcji bezszczotkowych silników tar­czowych i cylindrycznych wzbudzanych magnesami trwałymi oraz silników SRM.

Do jego najistotniejszych osiągnięć naukowych zaliczyć należy prace dotyczące modelowania pól elektromagne­tycznych, optymalizacji konstrukcji i wyznaczania parametrów całkowych silników tarczowych prądu stałego z magnesami trwałymi i elektronicznym komutatorem oraz transformatorów 1 i 3-fazowych. W ramach badań i modelowania silników tarczowych powstały dwie prace doktorskie, cykl publikacji oraz dwie monografie^[6].

Przypisy |

Bibliografia |

• Oficjalna strona profesora i prowadzonej przez niego katedry


• 
  Marian Łukaniszyn w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).


• 
  Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej nr 13 (176), czerwiec 2008, s. 26-27.