Mrthfx

Alexandre Lamfalussy
2003
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1929 Kapuvár
Data śmierci	9 maja 2015
Zawód, zajęcie	ekonomista
Multimedia w Wikimedia Commons

Baron Alexandre Lamfalussy (ur. 26 kwietnia 1929 w Kapuvár, zm. 9 maja 2015^[1][2]) – belgijski ekonomista pochodzenia węgierskiego, prezydent Europejskiego Instytutu Walutowego – prekursora Europejskiego Banku Centralnego (1994–1997), przewodniczący Komitetu Mędrców ds regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych, który opracował szereg reform w celu uproszczenia i przyspieszenie procesu ustawodawczego UE w dziedzinie usług finansowych – tzw. procedura Lamfalussy’ego.

Życiorys |

Alexandre Lamfalussy urodził się w 1929 roku na Węgrzech, które opuścił w 1949 roku^[3]. W latach 1949–1953 studiował ekonomię na Katolickim Uniwersytecie w Leuven oraz w Kolegium Nuffield na Uniwersytecie Oxfordzkim, gdzie obronił doktorat z zakresu nauk ekonomicznych^[3]. W latach 1955–1975 pracował w Banque de Bruxelles^[3].

W 1976 przeszedł do Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, którego został dyrektorem generalnym w 1985 roku – funkcję tę sprawował do 1993 roku^[3]. W latach 1988–1989 był członkiem Komitetu Delorsa^[4], który w kwietniu 1989 roku przedstawił tzw. Raport Delorsa precyzujący plan realizacji Unii Gospodarczej i Walutowej w trzech etapach^[5]:

1. liberalizacji przepływów kapitałowych (1990–1994)


2. wzmocnienia koordynacji polityki pieniężnej krajów UE i stworzenia Europejskiego Instytutu Walutowego – prekursora Europejskiego Banku Centralnego (1994–1999)


3. wprowadzenia wspólnej waluty euro (od 1999 roku)

Od stycznia 1994 do końca czerwca 1997 Lamfalussy pełnił funkcję prezydenta Europejskiego Instytutu Walutowego^[3], odpowiedzialnego za realizacje trzeciego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej^[6]. W 1993 roku król Belgii Baldwin I Koburg nadał mu tytuł szlachecki barona^[6].

W czerwcu roku 2000 rada do spraw gospodarczych i finansowych powołała go na przewodniczącego Komitetu Mędrców ds regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych^[7]. Komitet zaproponował reformy w ramach czteropoziomowego programu, tzw. procedury Lamfalussy’ego, której celem było uproszczenie i przyspieszenie procesu ustawodawczego UE w dziedzinie usług finansowych^[7]. W marcu 2002 roku Rada Europejska zatwierdziła procedurę Lamfalussy’ego w zakresie papierów wartościowych, a w grudniu tego samego roku zdecydowała o jej rozszerzeniu na cały sektor finansowy UE^[7].

W 2008 roku Lamfalussy został powołany na stanowisko przewodniczącego grupy zadaniowej wysokiego szczebla na rzecz nowej architektury finansowej w Belgii^[3].

W 2007 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Ekonomicznego w Bratysławie^[8].

W 2013 roku otrzymał najwyższe węgierskie odznaczenie - Wielki Krzyż Orderu św. Stefana.

Przypisy |