Mrthfx

Sobór św. Mikołaja Свято-Микільський соборний храм
48-101-0216
sobór parafialny
Widok ogólny
Państwo	Ukraina
Obwód	mikołajowski
Miejscowość	Mikołajów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Eparchia	mikołajowska
sobór	od XX w.
Wezwanie	św. Mikołaja
Wspomnienie liturgiczne	9/22 maja; 6/19 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1803 Data zakończenia budowy 1817 Data poświęcenia 1817 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl klasycystyczny Świątynia • materiał bud. • kamień Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 1 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 2 Opieki Matki Bożej Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego Sobór św. Mikołaja
Położenie na mapie Ukrainy Sobór św. Mikołaja
46,97487°N 31,98930°E/46,974867 31,989297
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór św. Mikołaja – prawosławny sobór parafialny w dekanacie mikołajowskim miejskim eparchii mikołajowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego^[1]. Położony przy ul. Falejewskiej 4 w Mikołajowie^[2]. Zabytek o znaczeniu ogólnoukraińskim^[2].

Historia |

Inicjatorem budowy pierwszej świątyni pod wezwaniem św. Mikołaja w Mikołajowie był Michaił Falejew, jeden z twórców miasta i Floty Czarnomorskiej, współpracownik Grigorija Potiomkina. Cerkiew powstać miała na potrzeby społeczności greckich przesiedleńców żyjących w Mikołajowie. O zamiarze wzniesienia świątyni Falejew informował arcybiskupa jekaterynosławskiego, chersońskiego i taurydzkiego Ambrożego 17 grudnia 1789 r., w rocznicę zdobycia przez Rosjan twierdzy oczakowskiej. Pierwsza cerkiew była budowana od następnego roku i przetrwała około dwudziestu lat. Była to budowla drewniana, o jej wyglądzie niczego nie wiadomo^[2].

Murowana świątynia pod tym samym wezwaniem była budowana, nadal na potrzeby społeczności greckiej, w latach 1803–1817. Głównymi inicjatorami budowy byli archimandryta Zachariasz (Petropulo) oraz ks. Karp Pawłowski. W 1817 r. budowla została wyświęcona^[2].

Cerkiew pozostawała czynna niemal przez całą swoją historię, nawet po rewolucji październikowej i w latach 30. XX wieku (gdy zamknięto m.in. najważniejszą dotąd prawosławną świątynię w mieście – sobór Narodzenia Matki Bożej^[3]) funkcjonowała przy niej parafia prawosławna^[2].

Po utworzeniu eparchii mikołajowskiej w 1992 r.^[4] sobór został odremontowany, na jego dzwonnicy zawieszono nowe dzwony, w sąsiedztwie cerkwi urządzono studnię do święcenia wody, zaś w południowej części świątyni wzniesiono ołtarz boczny pod wezwaniem Opieki Matki Bożej^[2].

Przypisy |