Krabojadek srebrnobrzuchy Spis treści Systematyka | Występowanie | Wygląd | Tryb życia |...
Gatunki o podwyższonym ryzyku wyginięciaBawełniakiSsaki Ameryki Południowej
gatunekgryzoniachomikowatychAmeryce PołudniowejMiejsce typoweCordillera de MéridaMéridaWenezueliholotypMéridan.p.m.Andach PółnocnychKolumbiiEkwadorzen.p.m.synonimicznesiekaczekrabojadka strumieniowegolasach deszczowychlasach mglistychnocny tryb życiakrabamibezkręgowcamiwylesianieMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrodygatunek bliski zagrożenia
| ||
Ichthyomys hydrobates[1] | ||
| (Winge, 1891) | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | zwierzęta | |
Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
Rząd | gryzonie | |
| Podrząd | myszokształtne | |
| Nadrodzina | myszowe | |
Rodzina | chomikowate | |
| Podrodzina | bawełniaki | |
Rodzaj | krabojadek | |
Gatunek | krabojadek srebrnobrzuchy | |
Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 bliski zagrożenia | ||
Krabojadek srebrnobrzuchy[3] (Ichthyomys hydrobates) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej[2][4].
Spis treści
1 Systematyka
2 Występowanie
3 Wygląd
4 Tryb życia
5 Populacja
6 Przypisy
Systematyka |
Gatunek został opisany naukowo w 1963 roku przez H. Winge jako Habrothrix hydrobates. Miejsce typowe to góry Cordillera de Mérida w stanie Mérida w Wenezueli; holotyp może pochodzić z okolic miasta Mérida, z wysokości 1600–1700 m n.p.m.[4][5] Istnieją podejrzenia, że jest to w rzeczywistości kompleks spokrewnionych gatunków[2][4][6].
Występowanie |
Krabojadek srebrnobrzuchy występuje w Andach Północnych w zachodniej Wenezueli, Kolumbii i północnym Ekwadorze. Jest spotykany od wysokości 600 do 2700 m n.p.m.. Populacje żyjące w Kolumbii i Ekwadorze zostały opisane jako osobne gatunki, a później podgatunki I. h. nicefori i I. h. söderströmi; obecnie są one uznawane za synonimiczne z podgatunkiem nominatywnym z Wenezueli[2][4][6].
Wygląd |
Wszystkie krabojadki mają brązowe futro grzbietu i biały lub srebrzysty spód ciała. Mają szerokie tylne stopy. Krabojadek srebrnobrzuchy ma wąskie siekacze i pysk, wyraźnie węższe niż u krabojadka strumieniowego (Ichthyomys tweedii)[6].
Tryb życia |
Gryzoń ten występuje w wysokich lasach deszczowych, lasach mglistych i lasach wtórnych[2]. Większość okazów została złapana na terenach przekształconych w rolnicze[6]. Prowadzi ziemnowodny, nocny tryb życia. Żywi się krabami i innymi bezkręgowcami wodnymi[2].
Populacja |
Krabojadek srebrnobrzuchy nie jest rzadki, ale trudno go schwytać. Jego liczebność maleje w związku z utratą środowiska przez wylesianie i zagrożenia związane ze skażeniem wód. Występuje w kilku obszarach chronionych w Wenezueli i w parku narodowym Munchique w Kolumbii. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje krabojadka srebrnobrzuchego za gatunek bliski zagrożenia[2].
Przypisy |
↑ Ichthyomys hydrobates, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ abcdefg Soriano, P. & Tirira, D. 2008, Ichthyomys hydrobates [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 2017-3, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T10761A3214354.en [dostęp 2018-03-09] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ abcd Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Ichthyomys hydrobates. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2018-03-09]
↑ Herluf Winge. Habrothrix hydrobates n. sp. en Vandrotte fra Venezuela. „Videnskabelige meddelelser fra den Naturhistoriske forening i Kjöbenhavn”. 5 (3), s. 20–27, 1891 (duń.).
↑ abcd Patton, James L.: Mammals of South America, Volume 2: Rodents. University of Chicago Press, 2015, s. 284, 285. ISBN 978-0-226-16957-6. (ang.)
