Bjambyn Rinczen Bibliografia | Menu nawigacyjneBjambyn...
Mongolscy pisarzeMongoliściMongolscy tłumaczeTłumacze literatury polskiejEtnografowieUrodzeni w 1905Zmarli w 1977
21 listopada1905Kiachcie4 marca1977język mongolskimongolistykiMongolskiej Akademii Nauklamaizmieliteratury mongolskiejÜnenAdama MickiewiczaJerzego AndrzejewskiegoWandy WasilewskiejJarosława IwaszkiewiczaKraszewskiego
Bjambyn Rinczen (ur. 21 listopada 1905 w Kiachcie, zm. 4 marca 1977) – mongolski pisarz, etnograf, historyk, językoznawca i tłumacz – przekładał na język mongolski także utwory literatury polskiej.
Rinczen studiował w latach 20. w Leningradzie, a doktorat z mongolistyki uzyskał w 1956 na Węgrzech. Był członkiem Mongolskiej Akademii Nauk. Z jego prac naukowych została przełożona na język polski praca religioznawcza o lamaizmie Lamajskie maski taneczne (1970).
Należał do najważniejszych pisarzy współczesnych swojego kraju. Debiutował w 1923 w prasie literackiej, a jego poezja, powieści, eseje i opowiadania wywarły znaczny wpływ na rozwój literatury mongolskiej. W 1935 został redaktorem naczelnym gazety „Ünen”, współredagował także pisma literackie.
Przetłumaczył na język mongolski 80 dzieł 25 pisarzy 15 krajów. Literaturę polską tłumaczył z oryginału – do ważniejszych przekładów należą wiersze wybrane Adama Mickiewicza (1955), Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego (1978), Tęcza Wandy Wasilewskiej (1970) oraz Nowa miłość Jarosława Iwaszkiewicza. Rozpoczął prace nad przekładem Pana Tadeusza. Żywił silne przywiązanie do twórczości Kraszewskiego, która wywarła wpływ na jego własną twórczość historyczną.
Otrzymał odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej”.
Bibliografia |
Bjambyn Rinczen (pol.) Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-09-05]
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 0891 7815
VIAF: 41972043
LCCN: n85288771
GND: 113104189
LIBRIS: 20dghw6l3r1ql8p
SELIBR: 197658
BnF: 12954033z
SUDOC: 067043607
NKC: jn19992000987
NTA: 068970188
BIBSYS: 97002763
Open Library: OL306779A
- WorldCat