Minuskuł 25 Spis treści Opis rękopisu | Tekst | Historia | Zobacz też | Przypisy | Menu...
Minuskułowe rękopisy NTManuskrypty biblijne z XI wieku
Nowego Testamentuminuskułąjęzyku greckimEwangeliiSekcji AmmoniuszaKanonów EuzebiuszabizantyńskąAlandkategorii VPaleograficznieWettsteinScholzPaulin MartinFrancuskiej Bibliotece NarodowejParyżu
| ||
Data powstania | XI wiek | |
Rodzaj | Kodeks minuskułowy | |
Numer | 25 | |
Zawartość | Ewangelie | |
Język | grecki | |
Rozmiary | 30,2 × 23,3 cm | |
Typ tekstu | tekst bizantyński | |
Kategoria | V | |
Miejsce przechowywania | Francuska Biblioteka Narodowa |
Minuskuł 25 (wedle numeracji Gregory—Aland), A139 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XI wieku[2][3]. Przechowywany jest w Paryżu.
Spis treści
1 Opis rękopisu
2 Tekst
3 Historia
4 Zobacz też
5 Przypisy
Opis rękopisu |
Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 292 pergaminowych kartach (30,2 cm na 23,2 cm), z pewnymi lukami[2][3].
Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 13 linijek na stronę[2].
Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza zostały opatrzone odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły)[4][5].
Tekst |
Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Aland zaklasyfikował go do kategorii V[6].
Historia |
Paleograficznie rękopis datowany jest na wiek XI[2]. Rękopis prawdopodobnie powstał w Kalabrii. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Wettstein.
Rękopis badał Griesbach, Scholz oraz Paulin Martin[7].
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 191) w Paryżu[2][3].
Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26, NA27).
Zobacz też |
- Lista kodeksów minuskułowych Nowego Testamentu
- Textus receptus
Przypisy |
↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
↑ abcde K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 49.
↑ abc Liste Handschriften. W: Münster Istitut [on-line]. Institute for New Testament Textual Research. [dostęp 2013-05-01].
↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
↑ C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 134.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.)
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 38-39.