Mrthfx

Rafał Taubenschlag (ur. 6 maja 1881 w Przemyślu, zm. 25 czerwca 1958 w Warszawie) – polski historyk prawa, nauczyciel akademicki, specjalista w dziedzinie prawa rzymskiego i papirologii.

Życiorys |

Urodził się w Przemyślu w rodzinie żydowskiej^[1], jako syn rządcy browaru Sanguszków – Bernarda Barucha Taubenschlaga i Cecylii Cyrli z domu Goldhart. Tam w 1899 zdał maturę w C.K. Gimnazjum. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1904 uzyskał stopień doktora, a w 1913 doktora habilitowanego. W 1919 został profesorem nadzwyczajnym UJ, a 2 lata później profesorem zwyczajnym. W 1927 został członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a w 1929 dziekanem Wydziału Prawa UJ.

W czasie II wojny światowej przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie był współtwórcą Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce. W 1946 założył w Nowym Jorku czasopismo naukowe The Journal of Juristic Papyrology (papirologia prawnicza), które jest wydawane do dziś w Warszawie. W 1947 wrócił do Polski i objął kierownictwo Katedry Prawa Antycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz utworzonej wspólnie z prof. Jerzym Manteuffelem Katedry Papirologii na Wydziale Historycznym UW. W kwietniu 1952 został powołany przez prezydenta RP na członka tytularnego Polskiej Akademii Nauk^[2].

W 1958 w wyniku postępującej jaskry zaczął gwałtownie tracić wzrok. W tym samym roku zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3].

Uczniowie |

Był założycielem i dyrektorem Instytutu Papirologii UW. Rezultaty jego badań zostały uznane przez świat za niezwykle cenne i doniosłe. Założony przez niego Instytut Papirologii Uniwersytetu Warszawskiego jest światowym ośrodkiem badań nad prawem grecko-rzymskiego Egiptu, jego periodykiem od 1946 jest „The Journal of Juristic Papyrology”. Uczniami byli: Henryk Kupiszewski (1927–1994), Cezary Kunderewicz (1912–2000) i Józef Mélèze-Modrzejewski (1930–2017).

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia |

• 
  Order Sztandaru Pracy I klasy (1956)^[4]
  


• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1954)^[5]
  


• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1937)^[6]
  


• Nagroda państwowa I stopnia (1953)^[7]
  


• Złoty Krzyż Zasługi (1951)^[8]
  

Wybrane publikacje |

• 
  La storia della recezione del diritto romano in Polonia fino alla fine del secolo XVI, Bologna 1939.


• 
  The law of Greco-Roman Egypt in the light of the papyri 332 B. C. – 640 A. D, Vol. 2: Political and administrative law, Warsaw: Polish Philological Society 1948 (wyd. 2 Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955).


• 
  Nomos in the Papyri, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences and Letters with the support of the Polish Prime Minister and the Min. of Education 1948.


• 
  The provisional legal protection in the papyri, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.


• 
  Les publications du stratège dans l'Égypte greco-romain, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.


• 
  The Roman authorities and the local law in Egypt before and after the C. A., Warsaw : Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.


• 
  Survey of the literature chieftly 1950 till 1951 ; Survey of the papyri chieftly from 1950 till 1951, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.


• 
  Rzymskie prawo prywatne, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955.


• 
  Rzymskie prawo prywatne na tle praw antycznych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955.


• 
  Opera minora, t.1-2, prefazione V. Arangio-Ruiz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1959.


• 
  

Bibliografia |

• Hubert Izdebski, Taubenschlag Rafał [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 524.


• 
  Henryk Kupiszewski, Rafał Taubenschlag – historyk prawa (1881–1958), „Czasopismo Prawno-Historyczne” 38 (1986), s. 111–155.

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• 
  Biogram Rafała Taubenschlaga w witrynie slawniprawnicy.pl