Bazyli II Kamater Spis treści Życiorys | Uwagi | Przypisy | Bibliografia | Menu nawigacyjneMedieval...


Patriarchowie KonstantynopolaKamaterowie


gr.patriarcha KonstantynopolaKamaterówEufrozyny Dukainy KamaterinyManuela I KomnenaRajmunda z AntiochiiAndronik I KomnenTeodozjuszem IAleksego II KomnenaAleksemu IIIzaaka II Angelosa




.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}



























Bazyli II Kamater
Βασίλειος Β΄ Καματηρός

Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania

 Cesarstwo Bizantyńskie
Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania
1183–1186


Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy
1183

Bazyli II Kamater, gr. Βασίλειος Β΄ Καματηρός, Basileios II Kamatēros – patriarcha Konstantynopola w latach 1183–1186[1][2].




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Uwagi


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |


Bazyli pochodził z arystokratycznego rodu Kamaterów. Był bratem Eufrozyny Dukainy Kamateriny. W służbie cesarza Manuela I Komnena (1143–1180) posłował między innymi do Rajmunda z Antiochii w sprawie ślubu cesarza z jego córką Marią. Po katastrofalnej misji we Włoszech popadł w niełaskę, został oślepiony i wygnany. Z wygnania sprowadził go do kraju nowy cesarz Andronik I Komnen, tak jak i on wygnany wcześniej przez Manuela I na Ruś[3][4].


Ze względu na brak porozumienia z patriarchą Teodozjuszem I, który między innymi sprzeciwiał się, ze względu na zbyt bliskie pokrewieństwo, małżeństwu córki cesarza, Ireny z nieślubnym synem Manuela I, Aleksym, a także był przeciwny wygnaniu cesarzowej-wdowy Marii z Antiochii, Andronik I złożył go z urzędu patriarchy i powołał w jego miejsce Bazylego[a][5].


Bazyli już jako patriarcha udzielił zgody na zamierzony przez cesarza ślub Ireny z Aleksym[3]. Jesienią 1183 r. po zamordowaniu przez Andronika I młodego współcesarza Aleksego II Komnena wyraził zgodę na małżeństwo 65-letniego cesarza z 13-letnią wdową po zabitym cesarzu, Marią[6]. Na synodzie we wrześniu 1183 r. zwolnił Andronika II z przysiąg danych Manuelowi I i jego synowi Aleksemu II. Udzielił też generalnego rozgrzeszenia tym wszystkim, którzy dopomogli Andronikowi II w objęciu władzy, w tym również mordercom młodego Aleksego II[7]. Stosując się do żądań cesarza przerzucał duchowieństwo z jednej katedry do drugiej. Po wybuchu powstania przeciw Andronikowi I, Bazyli obawiając się o utrzymanie stolicy patriarszej ukoronował na cesarza Izaaka II Angelosa (12 września 1185), pomimo tego, że Andronik był jeszcze cesarzem. Kilka miesięcy później i tak został złożony z urzędu. W kwietniu 1186 r. został skazany przez synod za udzielenie zgody na ślub Ireny i Aleksego Komnenów[3][8].



Uwagi |




  1. Zdaniem H. Cawleya dyplomata cesarza Manuela i patriarcha to dwie różne osoby



Przypisy |




  1. Weiss 1983 ↓, s. 849.


  2. Świat Bizancjum 2011 ↓, s. 636.


  3. abc Kazhdan 1991 ↓, s. 262.


  4. Ch. Cawley: Medieval Lands (ang.). [dostęp 2014-09-09].


  5. Kazhdan 1991 ↓, s. 262, 2052.


  6. Żaworonkow 2009 ↓, s. 98–99.


  7. Bréhier 1946 ↓, s. 283.


  8. Żaworonkow 2009 ↓, s. 98-99.



Bibliografia |



  • Louis Bréhier: Vie et mort de Byzance. Paryż: Albin Michel, 1946.

  • Venance Grumel, « La chronologie des patriarches de Constantinople de 1111 à 1206 », W: Études byzantines, tom 1, 1943, s. 250–270.

  • Alexander Kazhdan: Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford: University Press, 1991. ISBN 978-0-19-504652-6.

  • A. Weiss: Ekumeniczny Patriarchat Prawosławny. W: Encyklopedia Katolicka. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 1983.

  • Świat Bizancjum. Cesarstwo Bizantyńskie 641–1204. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2011.

  • P. I. Żaworonkow: Wasilij II Kamatir (ros.). W: Prawosławnaja enciklopedia, Т. 7., s. 98–99 [on-line]. 2009. [dostęp 2014-09-16].





Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...