Es-dur Zobacz też | Przypisy | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneE♭ major scaleE♭ major chorde
Gamy muzyczne
gamadurowatonikąesdźwiękówesfgasbcdznaków chromatycznychznaków przykluczowychmolowąhis-mollc-molles-mollesgbtonacji

Znaki chromatyczne w tonacji Es-dur

Diagram akordu Es-dur dla gitary
Es-dur - gama durowa, której toniką jest es. Składa się z dźwięków: es, f, g, as, b, c, d.
Gama Es-dur zapisana za pomocą | ![]() |
Gama Es-dur zapisana za pomocą | ![]() |
Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest his-moll czyli c-moll[1], jednoimienną molową – es-moll.
Es-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (es), trzeciego (g) i piątego (b) stopnia gamy Es-dur.
Akord Es-dur | ![]() |
Znane dzieła w tonacji Es-dur:
Ludwig van Beethoven - III Symfonia Eroica, V Koncert fortepianowy
Wolfgang Amadeus Mozart - XXXIX symfonia (KV 543), XXII koncert fortepianowy (KV 482)
Gustav Mahler - VIII Symfonia
Ferenc Liszt - I Koncert fortepianowy
Fryderyk Chopin - Walc op. 18 Grande Valse Brillante
Johann Sebastian Bach - Preludium i fuga Es-dur
Zobacz też |
- Pokrewieństwo tonacji
- Skala durowa
- Znaki przykluczowe
Przypisy |
↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne |
- E♭ major scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
- E♭ major chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
|