Rynicka Przełęcz Historia | Przypisy | Bibliografia | Menu...
Przełęcze Tatr WysokichPrzełęcze słowackich Tatr
słow.niem.węg.n.p.m.Grani KończystejsłowackichTatrach WysokichPośrednią KończystąStwolskiej Turniszlaki turystycznetaternikówDoliny ZłomiskStwolskiej PrzełęczyDoliny Batyżowieckiej
| ||
Rynicka Przełęcz (wśród podpisanych obiektów) | ||
Państwo | Słowacja | |
Wysokość | ok. 2395 m n.p.m. | |
Pasmo | Tatry, Karpaty | |
Sąsiednie szczyty | Pośrednia Kończysta, Stwolska Turnia | |
Położenie na mapie Tatr Rynicka Przełęcz | ||
49°09′46″N 20°06′52″E/49,162778 20,114444 |
Rynicka Przełęcz (słow. Rinčová štrbina, niem. Mittlere Končystascharte, Mittlere Kontschistascharte, węg. Középső-Koncsiszta-csorba[1]) – przełęcz położona na wysokości ok. 2395 m n.p.m. w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Przełęcz oddziela Pośrednią Kończystą od Stwolskiej Turni.
Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników jest najdogodniej dostępna od strony Doliny Złomisk (od Stwolskiej Przełęczy), z Doliny Batyżowieckiej osiągnięcie Rynickiej Przełęczy jest nieco trudniejsze.
Historia |
Pierwsze wejścia turystyczne:
Konrad Koziczinski i Johann Breuer, 27 lipca 1904 r. – letnie,
Ivan Gálfy, Juraj Richvalský i Ladislav Richvalský, nocą 13-14 kwietnia 1953 r. – zimowe.
Przypisy |
↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Bibliografia |
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 72.
|