Przesiedleniec Spis treści Historia | Pochodzenie przesiedleńców | Organizacje przesiedleńcze |...
Migracje ludnościHistoria Niemiec
niem.niemieckiegoprawapobyt stałyNiemiecFederalne Ministerstwo do spraw Wypędzonych, Uchodźców i Ofiar Wojnyodszkodowaniamienieprzywilejepodatkowepochodzeniaplacówki dyplomatycznejęzyka niemieckiegoII wojnie światowejEuropy wschodniej i południowo-wschodniejKraj SudetówNiemcy sudeccySiedmiogródNiemcy karpaccymigracyjnejZSRRNiemcy kaukascyNiemców bałtyckichNiemcy nadwołżańscyNiemcy krymscyKazachstanuZwiązek Wypędzonychziomkostwach
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Wypędzony (prawo niemieckie) (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Przesiedleniec[1] (niem. Aussiedler lub Spätaussiedler), potocznie także wypędzony (niem. Vertriebene) – według niemieckiego prawa przesiedleńczego (Bundesvertriebenengesetz) to osoba która posiadała niemieckie obywatelstwo w okresie międzywojennym (według stanu na 31 grudnia 1937) oraz jej mąż bądź żona nieniemieckiego pochodzenia i ich potomkowie, lub (od 1993) jest niemieckiego pochodzenia i przybyła z zagranicy na pobyt stały do Niemiec. Przesiedleńcy przybywający do Niemiec po 1 stycznia 1993 nazywani są oficjalnie Spätaussiedler (późnymi przesiedleńcami).
W latach 1949–1969 sprawami przesiedleńców zajmowało się specjalne Federalne Ministerstwo do spraw Wypędzonych, Uchodźców i Ofiar Wojny.
Spis treści
1 Historia
2 Pochodzenie przesiedleńców
3 Organizacje przesiedleńcze
4 Mniejszość polska
5 Zobacz też
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Historia |
Pierwsza regulacja prawna dotycząca statusu osób przesiedlonych do Niemiec pochodziła z 19 maja 1953. Z uzyskaniem statusu „przesiedleńca” wiązały się np. prawo do odszkodowania za pozostawione mienie i przywileje podatkowe. Przepisy prawne w tym zakresie zmieniały się od ich powstania wielokrotnie, np. ostatnie zmiany z 1990 i 1997 roku dotyczyły procedury uzyskania statusu przesiedleńca. Status ten mogą uzyskać teraz jedynie osoby przybyłe do Niemiec po sprawdzeniu ich pochodzenia i wydaniu przez niemieckie placówki dyplomatyczne za granicą stosownego zaświadczenia (Aufnahmebescheid). Dodatkowo od 1997 r. sprawdzana jest znajomość języka niemieckiego.
Pochodzenie przesiedleńców |
Pierwsi przesiedleńcy pochodzili przeważnie z terenów utraconych przez Niemcy po II wojnie światowej i innych obszarów Europy wschodniej i południowo-wschodniej, jak np. Kraj Sudetów (Niemcy sudeccy), Siedmiogród (Niemcy karpaccy) itd. i to oni do początku lat 90. XX w. stanowili większość tej grupy migracyjnej. Od lat 90. XX w. większość przesiedleńców przybywa do Niemiec z krajów byłego ZSRR (Niemcy kaukascy, reszta Niemców bałtyckich, Niemcy nadwołżańscy, Niemcy krymscy i Niemcy z Kazachstanu).
Organizacje przesiedleńcze |
W Niemczech przesiedleńcy, zorganizowani są w organizacjach jak Związek Wypędzonych lub różnego typu ziomkostwach. Okres wzrostu organizacje te mają od ok. końca lat 1970. za sobą, a wielu ich członków urodziło się już w Niemczech.
Mniejszość polska |
Potomkowie przedwojennej polskiej mniejszości w Niemczech (która utraciła status mniejszości w czasie reżimu nazistowskiego w 1940 r.), którzy po wojnie pozostali na przyłączonych do Polski tzw. ziemiach odzyskanych, byli również uprawnieni do uzyskania statusu przesiedleńców, ponieważ ich przodkowie w okresie międzywojennym posiadali niemieckie obywatelstwo.
Zobacz też |
- Wysiedlenia Niemców po II wojnie światowej
- Ziemie Odzyskane
Przypisy |
↑ Edmund Jan Osmańczyk: Encyklopedia ONZ i stosunków międzynarodowych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1982, s. 438. ISBN 83-214-0092-2.
Linki zewnętrzne |
Bundesverwaltungsamt: procedura przyznawania statusu przesiedleńca z oficjalnej strony rządowej (niem.)