Mrthfx

; ;	; Bąk zwyczajny;
	; Bąk zwyczajny;
	; Botaurus stellaris;
	(Linnaeus, 1758);
	;
	; ;
	; Systematyka;
; Domena;	; eukarionty;
; Królestwo;	; zwierzęta;
; Typ;	; strunowce;
Podtyp;	; kręgowce;
; Gromada;	; ptaki;
Podgromada;	; Neornithes;
Nadrząd;	; neognatyczne;
; Rząd;	; pelikanowe;
; Rodzina;	; czaplowate;
; Rodzaj;	; Botaurus;
; Gatunek;	; bąk zwyczajny;
	; Synonimy;
	; ; Ardea stellaris Linnaeus, 1758; ; ;
	; Podgatunki;
	; ; ; B. stellaris stellaris (Linnaeus, 1758); ; ; ; B. stellaris capiensis (Schlegel, 1863); ; ; ;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ);
	; ; najmniejszej troski;
; ;	; Systematyka w Wikispecies;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;
; ;	; Hasło w Wikisłowniku;

Odgłosy wydawane przez bąka
Problem z odtwarzaniem pliku? Zobacz Pomoc.

Bąk zwyczajny (Botaurus stellaris) – gatunek dużego wędrownego ptaka wodnego z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkujący północną część Eurazji (podgatunek nominatywny) i Afrykę południową (B. s. capiensis). Zimuje na południu Eurazji i w Afryce. W Europie Zachodniej i Południowej gatunek osiadły. Przeloty w III–IV i IX–XI. W Polsce bardzo nielicznie lęgowy i nielicznie zimujący nad wodami śródlądowymi.

Podgatunki: Wyróżniono dwa podgatunki:

bąk zwyczajny (B. s. stellaris)

bąk przylądkowy^[4] (B. s. capensis)

Cechy gatunku: Brązowy, z ciemnymi i jasnymi plamkami, co zapewnia mu doskonały kamuflaż w trzcinach. Samica i samiec nie różnią się upierzeniem. Wierzch głowy, pióra czuciowe i bok szyi w dół od dzioba czarne. Gdy jest zaniepokojony, przybiera charakterystyczną pozę z szyją pionowo wyciągniętą ku górze, co ma go jeszcze lepiej maskować w trzcinie. Postawę tę potrafią już wykonywać dwu- lub trzytygodniowe pisklęta. Wydaje charakterystyczne buczenie, które bardziej przypomina ryk wołu niż ptaka. Rzadko można go zobaczyć, bo zwykle schowany jest dobrze w trzcinach dlatego długo szukano sposobu wydawania specyficznego głosu. Wielkości czapli siwej. Rzadko lata, ale jeśli wznosi się w powietrze to cicho jak sowa z szyją wygiętą w literę S oraz szerokimi i zaokrąglonymi skrzydłami.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 70–80 cm^[5]
rozpiętość skrzydeł 125–135 cm^[5]
masa ciała ok. 1000–2000 g.
Biotop: Zbiorniki wodne z szerokimi szuwarami: naturalne jeziora, stawy hodowlane, glinianki, starorzecza, podmokłe trzcinowiska.
Gniazdo: W szuwarach lub trzcinach, nie tworzy kolonii. Stanowi je sterta nieporządnie poukładanych kawałków trzcin opartych o dłuższe pędy.

Bąk w locie, samica, Illmitz (Austria)

Jaja: Wyprowadza zazwyczaj jeden lęg w roku, w zniesieniu 3 do 6 oliwkowobrązowych jaj w kwietniu lub maju. Wiele samców jest poligamicznych. Samce w okresie godowym wydają charakterystyczny głos przypominający ryk krowy, który wzmacniają używając przełyku jako rezonatora. Ten krótki słyszany jak czkawka odgłos kończy się dźwięcznym „prumb” powtarzanym 4–6 razy.
Wysiadywanie i dorastanie: Jaja wysiadywane są przez okres 25–26 dni, w wysiadywaniu uczestniczą także samce, choć rzadko. Pisklęta opuszczają gniazdo po 4–5 tygodniach wychowywane głównie przez matkę. Są bardzo ruchliwe, dziobią wszystko w pobliżu gniazda. Po 2 tygodniach w razie niebezpieczeństwa opuszczają już gniazdo i chowają się w trzcinach. Samiec w tym czasie przebywa z dala od rodziny. Młode upierzone podobnie jak osobnik dorosły – na żółtym lub brązowym tle znajdują się ciemnobrązowe plamki.
Pożywienie: Ryby, płazy i inne zwierzęta wodne m.in. większe owady i ich larwy czy drobne ryby, na które poluje zazwyczaj w nocy.
Ochrona: W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej^[6]. Zagrożeniami dla niego są melioracja rozlewisk i regulacja rzek na obszarach lęgowych oraz niszczenie trzcinowisk.

Zobacz też |

fauna Polski

ptaki Polski.

Przypisy |

↑ Botaurus stellaris, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).

↑ Eurasian Bittern (Botaurus stellaris) (ang.). IBC The Internet Bird Collection. [dostęp 13 grudnia 2010].

↑ Botaurus stellaris. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).

↑ Nazwa polska za: Paweł Mielczarek, Marek Kuziemko: Ardeidae Leach, 1820 – Herons, Bitterns. W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 13 grudnia 2010].

↑ ^a^b P. Sterry, A. Cleave, A. Clements, P. Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 42–43. ISBN 83-7311-341-X.

↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).

Botaurus stellaris

Bibliografia |

Karel, Stastny: Ptaki wodne. Warszawa: Delta, 1993. ISBN 83-85817-10-7.

Linki zewnętrzne |

opis bąka na stronie ptaki.info

[itis-1] Botaurus stellaris, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Eurasian Bittern (Botaurus stellaris) (ang.). IBC The Internet Bird Collection. [dostęp 13 grudnia 2010].

[iucn-3] Botaurus stellaris. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).

[eko-4] Nazwa polska za: Paweł Mielczarek, Marek Kuziemko: Ardeidae Leach, 1820 – Herons, Bitterns. W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 13 grudnia 2010].

[sterry-5] P. Sterry, A. Cleave, A. Clements, P. Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 42–43. ISBN 83-7311-341-X.

[6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).

搜尋此網誌

Mrthfx

Bąk zwyczajny Zobacz też | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne | Menu...

Zobacz też |

Przypisy |

Bibliografia |

Linki zewnętrzne |

Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...