Peter Ustinov Spis treści
Życiorys |
Filmografia |
Publikacje |
Przypisy |
Linki zewnętrzne |...
Ambasadorowie dobrej woli UNICEFBrytyjscy aktorzy filmowiBrytyjscy pisarzeBrytyjscy producenci filmowiBrytyjscy reżyserzy filmowiBrytyjscy scenarzyściDoktorzy honoris causaLaureaci Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowegoLaureaci Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w filmieOdznaczeni Orderem Imperium BrytyjskiegoOdznaczeni Orderem Krzyża PołudniaBrytyjczycy odznaczeni Orderem Sztuki i LiteraturyOdznaczeni Orderem UśmiechuOdznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej NiemiecUrodzeni w 1921Zmarli w 2004Komandorzy Orderu Sztuki i LiteraturyLudzie urodzeni w Londynie
16 kwietnia1921Londynie28 marca2004GenolierSzwajcariiaktorbrytyjskireżyserOscarylatach 60.NeronaHerkulesa PoirotFryderyka III MądregoAngeli LansburysirOrderu Imperium Brytyjskiegoambasadorem dobrej woliUNICEFBerlinaUnited Buddy BearsIrakKawalerem Orderu UśmiechuTeatrze WielkimWarszawieCezary LeżeńskiONZKofiego AnnanaUNICEFCarol Bellamy
Peter Ustinov
Peter Ustinov (1986)
Imię i nazwisko
Peter Alexander von Ustinov
Data i miejsce urodzenia
16 kwietnia 1921 Londyn
Data i miejsce śmierci
28 marca 2004 Genolier (Szwajcaria)
Zawód
aktor, reżyser, producent filmowy, pisarz
Nagrody
Nagroda Akademii Filmowej
Najlepszy aktor drugoplanowy 1961 Spartakus 1965 Topkapi
Złoty Glob
Najlepszy aktor drugoplanowy 1952 Quo vadis
Nagroda BAFTA
Britannia Award 1992
Nagroda Emmy
Najlepszy aktor pierwszoplanowy 1959 Omnibus • The Life of Samuel Johnson 1967 Hallmark Hall of Fame 1970 A Storm in Summer
Nagroda na MFF w Berlinie
Nagroda specjalna • Srebrny Niedźwiedź 1972
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Jako Neron w filmie Quo vadis, 1951
W filmie The Sundowners, 1960
Peter Ustinov, 1993
Peter Ustinov, właśc. Peter Alexander von Ustinov (ur. 16 kwietnia 1921 w Londynie, zm. 28 marca 2004 w Genolier w Szwajcarii)[1] – aktor brytyjski, a także reżyser, pisarz i producent.
Spis treści
1Życiorys
2Filmografia
3Publikacje
4Przypisy
5Linki zewnętrzne
Życiorys |
Ustinov zdobył dwa Oscary w latach 60. za role drugoplanowe w Spartakusie oraz Topkapi. Wśród innych ról można wymienić m.in. Nerona w Quo vadis oraz detektywa Herkulesa Poirot. W 1992 zagrał w filmie Olej Lorenza. W 2003, w swojej przedostatniej roli zagrał w filmie Luter postać Fryderyka III Mądrego, księcia saskiego. Użyczył głosu głównemu bohaterowi brytyjskiej wersji serialu animowanego Doctor Snuggles.
Ustinov był żonaty trzy razy – pierwszy raz z Isolde Denham. Małżeństwo trwało od 1940 do rozwodu w 1950 roku, mieli jedno dziecko, córkę Tamarę (ur. 1945). Izolda była przyrodnią siostrą aktorki Angeli Lansbury. Drugie małżeństwo zawarł z Suzanne Cloutier w roku 1954, zakończone rozwodem w 1971 roku. Mieli troje dzieci, dwie córki: Pavlę i Andreę oraz syna Igora, który jest rzeźbiarzem. Trzeci i ostatni raz ożenił się w roku 1972 z Helene du Lau D'Allemans. Małżeństwo to trwało do jego śmierci.
W roku 1990 uzyskał tytuł szlachecki „sir”. Był także komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE).
Był ambasadorem dobrej woli UNICEF. W 2002 Ustinov przybył po raz pierwszy do Berlina w ramach misji UNICEF, aby zobaczyć wystawę „United Buddy Bears”, mającą na celu propagowanie pokoju między narodami, kulturami i religiami. Ustinov przyczynił się do tego, iż w okręgu „niedźwiedzi”, reprezentujących 140 krajów, znalazł się także Irak. Jako protektor otworzył w 2003 w Berlinie drugą edycję wystawy. Na wniosek dzieci został Kawalerem Orderu Uśmiechu, który przyznała mu Międzynarodowa Kapituła Orderu Uśmiechu na posiedzeniu w dniu 21 września 1974. Odznaczenie oraz legitymację z numerem 111 odebrał 31 maja 1977 w Teatrze Wielkim w Warszawie. Ceremonii przewodniczył kanclerz kapituły, Cezary Leżeński.
Peter Ustinov w ostatnich latach życia cierpiał na cukrzycę i miał problemy z sercem. Zmarł 28 marca 2004 roku w wieku 83 lat, w wyniku niewydolności serca w klinice w Genolier, która mieściła się w pobliżu jego domu w Bursins. Pogrzeb odbył się 2 kwietnia na cmentarzu w Bursins, przemawiał na nim w imieniu ówczesnego sekretarza ONZ Kofiego Annana Dyrektor Generalny UNICEF Carol Bellamy.
Filmografia |
1940 Hullo Fame (dokumentalny)
Mein Kampf – My Crimes (dokumentalny)
1942 Let the People Sing – dr Bentika
Jeden z naszych samolotów zaginął (One of Our Aircraft Is Missing) – ksiądz
The Goose Steps Out – Krauss
1943 The New Lot (krótkometrażowy) – Keith
1944 Droga przed nami (The Way Ahead) – Rispoli
1945 The True Glory (dokumentalny)
1946 School for Secrets (reżyser i scenarzysta)
Carnival (współscenarzysta)
1948 Vice Versa (reżyser, scenarzysta, producent)
1949 Private Angelo – szer. Angelo
1950 Odette – por. Alex Rabinovich/Arnauld
1951 Hotel Sahara – Emad
Magiczna skrzynka (The Magic Box) – przemysłowiec
Quo vadis – Neron
1952 Le Roi et l'oiseau (rysunkowy) – głos w wersji ang.
Dom pani Tellier (Le plaisir) – narrator w wersji angielskiej
1954 Egipcjanin Sinuhe – Kaptah
Piękny Brummell (Beau Brummell – książę Walii
1955 Nie jesteśmy aniołami (We're No Angels) – Jules
Lola Montès – konferansjer w cyrku
1957 Les espions – Michel Kiminsky
Un angelo è sceso a Brooklyn – pan Bossi
1957-1958 Omnibus (serial TV) – szeryf/dr Samuel Johnson
1960 Spartakus (Spartacus) – Spartakus
The Sundowners – Rupert Venneker
1961 Romanoff and Juliet (reżyser, scenarzysta, współproducent) – generał
1962 Billy Budd – Edwin Fairfax Vere
1963 Alleman (dokumentalny) – narrator w wersji ang.
Women of the World (dokumentalny) – narrator
1964 Topkapi – Arthur Simon Simpson
The Peaches (krótkometrażowy) – narrator
1965 Lady L – książę Otto
Johnie Goldfarb, proszę do domu! (John Goldfarb, Please Come Home) – król Fawz
1966-1971 Hallmark Hall of Fame (serial TV) – Abel Shaddick/Gideon/Sokrates
1967 Haiti – wyspa przeklęta (The Comedians) – ambasador Manuel Pineda
The Comedians in Africa (dokumentalny) – on sam
1968 Blackbeard's Ghost – kpt. Blackbeard
Hot Millions – Marcus Pendleton/Caesar Smith
1969 Viva Max! – gen. Maximillian Rodrigues DeSantos
1970 The Festival Game (dokumentalny)
1972 Hammersmith Is Out – doktor
1973 Burt Bacharach Opus No. 3 – on sam
Robin Hood (animowany) – głos w wersji ang.: lew-książę Jan/król Ryszard
1975 One of Our Dinosaurs is Missing – Hnup Wan
1976 Ucieczka Logana (Logan's Run) – starzec
Treasure of Matecumbe – dr Snodgrass
The Muppet Show – on sam
1977 Un taxi mauve – Taubleman
Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth) (serial TV) – Herod Wielki
The Last Remake of Beau Geste – Markov
The Mouse and His Child – głos w wersji ang.: szczur Manny
Doppio delitto – Harry Hellman
1978 Śmierć na Nilu (Death on the Nile) – Hercule Poirot
Złodziej z Bagdadu (Thief of Baghdad) – kalif
1979 Tarka the Otter – narrator
Porwanie (Ashanti) – Sulejman
Nous maigrirons ensemble – Victor
1981 Muppety na tropie (The Great Muppet Caper) – taksówkarz
Charlie Chan i klątwa Dragon Queen (Charlie Chan and the Curse of the Dragon Queen) – Charlie Chan
Grendel Grendel Grendel (animowany) – głos
Doctor Snuggles (animowany serial TV) – głos w wersji ang.: dr Snuggles
1982 Zło czai się wszędzie (Evil Under the Sun) – Hercule Poirot
Consequences of lack of rigour
Can we harness gravitational potential energy?
How would an AI self awareness kill switch work?
How do you funnel food off a cutting board?
Why zero tolerance on nudity in space?
Avoid page break between paragraphs
Does dispel magic end a master's control over their undead?
Clues on how to solve these types of problems within 2-3 minutes for competitive exams
Why do cars have plastic shrouds over the engine?
Why avoid shared user accounts?
Should I reinstall Linux when changing the laptop's CPU?
It took me a lot of
Indyjscy aktorzy filmowiUrodzeni w 1979 24 marca1979BombajubollywoodzkikatoliczkąmuzułmaninemBollywoodzietabubollywoodzkich Gulshan Grover Data i miejsce urodzenia 24 marca 1979 r. Bombaj Indie Multimedia w Wikimedia Commons Emraan Hashmi (ur. jako Emran Anwar Hashmi 24 marca 1979 w Bombaju) – bollywoodzki aktor, nominowany do nagród za negatywne role w filmach Gangster i Murder . Jego matka była katoliczką, ojciec – muzułmaninem. Sam jest muzułmaninem. Od 2007 roku żonaty z nauczycielką Parveen Sahani. Słynie w Bollywoodzie ze scen z pocałunkami, które są zazwyczaj tabu dla filmów bollywoodzkich. Filmografia | Rok Film Rola Uwagi 2003 Footpath Raghu Srivastav ulubiona rola Emraana 2004 Murder Sunny i Mallika Sherawat i Ashmit Patel Tumsa Nahin Dekha Daksh Mittal z Diya Mirza 2005 Zeher Siddharth Mehra i Shamita Shetty i Udita Goswami Aashiq Banaya Aapne Vikram Mathur i Tanushree Dutta i Sonu Sood Kaly
How can Republicans who favour free markets, consistently express anger when they don't like the outcome of that choice?
Critique of timeline aesthetic
Why other Westeros houses don't use wildfire?
A Strange Latex Symbol
Is the 5 MB static resource size limit 5,242,880 bytes or 5,000,000 bytes?
Pass By Reference VS Pass by Value
Apply MapThread to all but one variable
Don’t seats that recline flat defeat the purpose of having seatbelts?
Was there a shared-world project before "Thieves World"?
Is there a way to get a compiler for the original B programming language?
Packing re