Mrthfx

FSO Polonez Cargo – lekki samochód dostawczy oraz sanitarka bazujące na samochodzie osobowym FSO Polonez Caro produkowane w latach 1993–2001.

FSO Polonez Cargo |

FSO Polonez Cargo
FSO Polonez Cargo po liftingu
Inne nazwy	FSO Cargo
Producent	FSO
Zaprezentowany	1993
Okres produkcji	1993–1997
Miejsce produkcji	Warszawa
Następca	Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	5–drzwiowy kombivan
Silniki	R4 OHV 1,6 l R4 XUD9A 1,9 l Diesel
Skrzynia biegów	5–biegowa manualna
Rodzaj napędu	tylny
Długość	4616 mm
Szerokość	1650 mm
Wysokość	1800 mm
Rozstaw osi	2509 mm
Masa własna	1550–1670 kg
Poj. zbiornika paliwa	45 litrów
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	FSO Polonez Caro
Konkurencja	Renault 21 Ambulans Škoda Forman Plus
Multimedia w Wikimedia Commons

Początki |

FSO Polonez Van

Prototyp Poloneza Sanitarki ( ambulansu) z nadwoziem typu kombivan pokazano po raz pierwszy w 1986 roku. Auto to bazowało na seryjnym Polonezie. Do samonośnej kabiny zamontowana została podobnie jak w Trucku (aczkolwiek niżej) pomocnicza półrama, na której zamontowany został wykonany z tworzyw sztucznych przedział sanitarny. W latach 1987–1990 opracowano kolejne prototypy, które od pierwowzoru różniły się większym przeszkleniem części medycznej, zastosowaniem bocznych drzwi w części medycznej (z prawej strony) oraz jednoczęściową unoszoną do góry klapą tylną (w miejsce dwuskrzydłowych otwieranych na boki). Pojazdy te wyposażone były w silniki CB o pojemności 1.6 dm³ i mocy maksymalnej 87 KM. Prace badawcze zakończyły się w lipcu 1990, zbyt duże drgania w tylnej części samochodu uniemożliwiały przeprowadzanie sprawnych zabiegów medycznych, przez co los projektu został przesądzony i auto nie trafiło do produkcji seryjnej.

Cargo |

Prototypowy FSO Polonez Cargo

FSO Polonez Cargo – tył pojazdu

Po wycofaniu w 1991 roku z produkcji samochodu FSO 125p w wersji sanitarka, dało się odczuć na rynku krajowym brak taniego auta medycznego tej klasy. Próbę zaradzenia tej sytuacji podjęła w 1993 roku FSO, konstruując na bazie samochodu FSO Polonez Caro samochód zdolny zaspokoić potrzeby rynku. Polonez Cargo powstał z wykorzystaniem nadwozia Poloneza Caro, bez dachu i tylnej klapy, do którego mocowany był szkielet podwyższający i przedłużający nadwozie auta. Na szkielet nakładano wykonaną z laminatu szklano-epoksydowego część nadwozia. W Cargo wzmocniono przednie jak i tylne zawieszenie, stosowano 3 wersje silnikowe 1,6 gaźnikowy (do 1995 roku), 1,6 z wtryskiem jednopunktowym oraz 1,9 GLD. Nadwozie standardowego Caro wysyłane było do zakładów ZTS Grójec, gdzie montowano wyższą część nadwozia z laminatu oraz wyposażenie dodatkowe. Pierwsze wersje tego auta posiadały nadwozie z metalowym pasem podokiennym oraz maską (z plastikowym chwytem powietrza) jak w modelu Caro MR'91 a także innym tylnym zderzakiem. Produkcja roczna wynosiła od 1800 do 2000 egzemplarzy.

Na początku lat 90. rozpoczęto adaptacje samochodów Polonez na karetki w zakładzie AutoForm w Mysłowicach. W modelu tym zabudowa była nieco mniejsza niż w modelu wykańczanym w Grójcu. Posiadał też mniejszą tylną szybę i nie miał przetłoczeń na laminatowej części nadwozia^[1].

Silniki |

Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus |

Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus
Producent	Daewoo-FSO
Zaprezentowany	1997
Okres produkcji	1997–czerwiec 2001
Miejsce produkcji	Warszawa
Poprzednik	FSO Polonez Cargo
Następca	brak
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	5–drzwiowy kombivan
Silniki	R4 OHV 1,6 l
Skrzynia biegów	5–biegowa manualna
Rodzaj napędu	tylny
Długość	4616 mm
Szerokość	1650 mm
Wysokość	1800 mm
Rozstaw osi	2509 mm
Masa własna	1550–1670 kg
Poj. zbiornika paliwa	45 litrów
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	Daewoo-FSO Polonez Caro Plus
Konkurencja	Škoda Felicia Plus
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia i opis modelu |

W 1997 roku rozpoczęto produkcję Poloneza Cargo Plus zmodernizowanego zgodnie z linią „Plus”. W tylnej części nadwozia pojawiły się nowe lampy pochodzące z modelu Atu Plus, jednak powstawały także wersje z tylnymi światłami z modelu Caro. Warto dodać że w wyposażeniu tego modelu dostępne były podgrzewane przednie fotele. W zawieszeniu Cargo Plus Van zastosowany został zmodernizowany, wzmocniony tylny most wraz z drążkiem stabilizującym oraz 3-piórowymi resorami, w późniejszym czasie te rozwiązanie zastosowane zostało w Polonezie Kombi.
Cargo Plus oferowany był już z silnikami 1.6 GLI o mocy maksymalnej 78 KM. Produkcję zakończono w czerwcu 2001 roku. W wersji cywilnej dostępny był tylko w czterech kolorach: białym, wiśniowym, zielonym i niebieskim.

Jeszcze przed rozpoczęciem seryjnej produkcji tej modyfikacji stworzono prototyp posiadający asymetryczne drzwi tylne zamiast klapy.

W 1997 roku rozpoczęto adaptacje kolejnej generacji Polonezów na sanitarki w zakładzie AutoForm w Mysłowicach. Część laminatowa nadwozia pozostawała bez zmian. Tylny pas pochodził z modelu Caro Plus^[4].

Galeria |

• 
  

  

  
  

  
  

  Cargo Plus Ambulans z tylnymi światłami z modelu Caro
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  Cargo Plus ze standardowym pasem tylnym
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  tył Cargo Plus adaptowanego na ambulans w firmie AutoForm Mysłowice
  

  
  

  
  

Silniki |

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• Opis samochodu na stronie mokopol.com.pl