Intelsat 24 Przypisy | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneAMOSAmos 1 Technical Specifications1996-030B -...

Multi tool use
Izraelskie satelity telekomunikacyjneLuksemburskie satelity telekomunikacyjneLoty kosmiczne w 1996
izraelskimsatelitą telekomunikacyjnymsatelitów szpiegowskichOfeqbrytyjskąAriane 4KourouGujanie Francuskiejorbicie geostacjonarnejtransponderówpasma KukgpaliwagazowejmonometylohydrazynamieszaninaniutonowystabilizowanyAkumulatory Ni-CdAhTVHBOtelekomunikacyjneAmos 2Intelsat
| ||
Inne nazwy |
Amos 1, AMOS-1, S23865 |
|
Indeks COSPAR |
1996-030B |
|
Rakieta nośna |
Ariane 44L |
|
Miejsce startu |
Gujańskie Centrum Kosmiczne, Gujana Francuska |
|
Orbita (docelowa, początkowa) | ||
Perygeum |
35 773[1] km |
|
Apogeum |
35 800[1] km |
|
Okres obiegu |
1436,1[1] min |
|
Nachylenie |
0,0[1]° |
|
Czas trwania | ||
Początek misji |
16 maja 1996 (01:56 UTC) |
|
Wymiary | ||
Wymiary |
złożony: 2,4 × 2,1 × 2,3 m na orbicie: 4,0 × 10,5 × 2,3 m[2] |
|
Masa całkowita |
996[1] kg |
Intelsat 24 (dawniej Amos 1) był pierwszym izraelskim satelitą telekomunikacyjnym. Jego budowa została oparta na doświadczeniu zebranym przy budowie satelitów szpiegowskich Ofeq we współpracy z brytyjską Defence Analytical Services Agency (DASA) i Alcatel Espace.
Satelita został wystrzelony 16 maja 1996 na pokładzie rakiety Ariane 4 z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej. Został on umieszczony na orbicie geostacjonarnej na 4 stopniu długości geograficznej zachodniej.
Amos 1 posiada dziewięć transponderów pasma Ku (w tym 2 zapasowe). Przy starcie ważył 996 kg, w tym 450 kg paliwa w postaci gazowej (monometylohydrazyna oraz specjalna mieszanina MON-3). Do napędu służy 400-niutonowy silnik Liquid Apogee Boost (ABM) i czternaście 10-niutonowych małych silniczków, którymi regulowana jest wysokość orbity. Czas pracy satelity został ustalony na 12 lat.
Satelita jest stabilizowany trójosiowo, do stabilizacji używa sensorów Słońca, Ziemi i kół reakcyjnych. Rozpiętość paneli baterii słonecznych Amosa 1 wynosi ok. 10,5 m. Początkowo generowały one ok. 1300 W mocy, pod koniec misji generowana moc spadnie do 1150 W[2]. Akumulatory Ni-Cd gromadzą 24 Ah.
Amos 1 jest wykorzystywany do przesyłania sygnału TV dla prywatnych domowych celów (DTH/DBS przez przedsiębiorstwa YES, HBO i innych w Europie). Space Communications LTD bardzo szybko zapełniło wszystkie wolne łącza telekomunikacyjne satelity, co zmusiło firmę do rozpoczęcia prac nad nowym satelitą Amos 2.
W 2009 firma Spacecom, będąca operatorem satelity, sprzedała go firmie Intelsat. Nowy operator nadał mu obecną nazwę i przeniósł nad obszary Środkowego Wschodu.
Przypisy |
↑ abcde Mark Wade: AMOS (ang.). Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-11-12].
↑ ab Amos 1 Technical Specifications (ang.). Spacecom. [dostęp 2013-11-12].
Linki zewnętrzne |
- Petr Lála, Antonín Vítek: 1996-030B - Intelsat 24 (cz.). Space 40. [dostęp 2013-11-12].
|
|
|
L Sl4yptEsAqXcLJR9lqs,qezV f7GN7al IshUId9mGq1 HO e4f9AjjXTNBNcVx7vB12mb,vx6XCVeoSY,pnDVH8ZilAb,JNed,strJXWHM