José Mujica Spis treści Młodość i działalność partyzancka | Działalność polityczna | Przypisy...


Prezydenci UrugwajuUrugwajscy ministrowieOdznaczeni Narodowym Orderem Zasługi (Paragwaj)Odznaczeni Orderem Orła AzteckiegoOdznaczeni Orderem Słońca PeruUrodzeni w 1935Ludzie urodzeni w Montevideo


20 maja1935Montevideourugwajskiwyborów prezydenckichPrezydent UrugwajuPartii NarodowejTupamarosUrugwajuLucía TopolanskyTupamarosSzeroki FrontIzbie ReprezentantówsenatoremprezydentTabare VazquezprawyborachDanilo Astoriegowyborach prezydenckichwyborów prezydenckichLuisem Alberto Lacalleprezydentem BrazyliiLuizem Inácio Lula da SilvąTabare VazquezaArgentynyBoliwiiBrazyliiEkwadoruKolumbiiParagwajuWenezueliSekretarz stanu Stanów Zjednoczonychnastępca hiszpańskiego tronu




















































José Alberto Mujica Cordano


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1935
Montevideo

Urugwaj Prezydent Urugwaju
Okres

od 1 marca 2010
do 1 marca 2015
Przynależność polityczna

Szeroki Front
Poprzednik

Tabare Vazquez
Następca

Tabare Vazquez

Urugwaj Minister Rolnictwa
Okres

od 1 marca 2005
do 3 marca 2008
Przynależność polityczna
Szeroki Front
Poprzednik

Martín Aguirrezabala
Następca

Ernesto Agazzi

Firmamujica.JPG
Odznaczenia

Łańcuch Orderu Orła Azteckiego (Meksyk)Kollana Narodowego Orderu Zasługi (Paragwaj)Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru



Mujica wspólnie z prezydentem Brazylii Lulą da Silva, sierpień 2009


José Alberto Mujica Cordano, zw. el Pepe (ur. 20 maja 1935 w Montevideo) – urugwajski polityk, minister rolnictwa w latach 2005-2008. Senator i były deputowany. Zwycięzca wyborów prezydenckich w 2009. Prezydent Urugwaju od 1 marca 2010 do 1 marca 2015. Ma baskijsko-włoskie pochodzenie[1].




Spis treści






  • 1 Młodość i działalność partyzancka


  • 2 Działalność polityczna


  • 3 Przypisy


  • 4 Linki zewnętrzne





Młodość i działalność partyzancka |


José Mujica urodził się w 1935 w rodzinie rolników na obrzeżach Montevideo. Naukę przerwał jeszcze przed ukończeniem szkoły średniej. W młodości był aktywnym członkiem Partii Narodowej. Z jej szeregów wstąpił następnie do lewicowej organizacji Tupamaros, która w latach 60. i 70. XX w. prowadziła w Urugwaju walkę partyzancką z władzami. Po przewrocie wojskowym w Urugwaju w 1973, został aresztowany i osadzony w więzieniu wojskowym[2]. W sumie w ciągu całego życia spędził w więzieniu ponad 14 lat[3][4].


W 1985, po przywróceniu w kraju rządów demokratycznych, został zwolniony z więzienia na mocy powszechnej amnestii dla więźniów politycznych[2][4].


Jego żoną od 2005[1] jest Lucía Topolansky, urugwajska senator i była deputowana[5], którą poznał w latach 70., będąc wraz z nią działaczem Tupamaros[1].



Działalność polityczna |


W drugiej połowie lat 80. XX w. został członkiem Movimiento de Participación Popular (MPP, Ruch Powszechnego Uczestnictwa), partii politycznej, która stała się największą frakcją lewicowej koalicji Szeroki Front (FA, Frente Amplio)[2][4].


W 1995 objął fotel deputowanego w Izbie Reprezentantów, a w 1999 został senatorem[4]. W wyborach parlamentarnych z 31 października 2004 uzyskał reelekcję w Senacie. Nie objął jednak urzędu, gdyż 1 marca 2005 prezydent Tabare Vazquez mianował go ministrem hodowli zwierząt, rolnictwa i rybołówstwa w swoim gabinecie. 3 marca 2008 zrezygnował ze stanowiska ministra i objął w tym samym dniu mandat senatora[2].


14 grudnia 2008 Mujica został wybrany na jednego z pięciu kandydatów Szerokiego Frontu w prawyborach prezydenckich. W głosowaniu uzyskał największą liczbę głosów[6]. W prawyborach 28 czerwca 2009 zdobył 54,1% głosów poparcia i pokonał swojego głównego rywala Danilo Astoriego, zostając tym samym oficjalnym kandydatem Szerokiego Frontu w wyborach prezydenckich w październiku 2009[7]. 11 lipca 2009 wybrał Astoriego swoim kandydatem na stanowisko wiceprezydenta kraju[8]. Mujica uważany był za faworyta w wyścigu wyborczym. W czasie kampanii zapowiadał kontynuowanie polityki lewicowego rządu prezydenta Vazqueza, który doprowadził do zmniejszenia bezrobocia w kraju o połowę oraz poszerzył prawa mniejszości[9][10].


W I turze wyborów prezydenckich 25 października 2009 odniósł zwycięstwo, zdobywając 48% głosów poparcia, przed Luisem Alberto Lacalle, który z wynikiem 29,1% głosów zajął drugie miejsce[9][11][12]. Ponieważ nie udało się mu zdobyć ponad 50% głosów, 29 listopada 2009 zmierzył się z nim w II turze wyborów, którą wygrał stosunkiem głosów 52,6% do 43,3%. W czasie kampanii wyborczej porównywał się często z prezydentem Brazylii Luizem Inácio Lula da Silvą i deklarował prowadzenie podobnej centrolewicowej polityki. Zapowiedział również kontynuację polityki prezydenta Tabare Vazqueza, która doprowadziła do szybkiego wzrostu gospodarczego i znaczącej redukcji bezrobocia w kraju[13][14].


Urząd prezydenta Urugwaju objął 1 marca 2010. Został oficjalnie zaprzysiężony w Palacio Legislativo, siedzibie parlamentu. W ceremonii wzięło udział wielu zagranicznych gości, w tym prezydenci Argentyny, Boliwii, Brazylii, Ekwadoru, Kolumbii, Paragwaju, Wenezueli oraz Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych i następca hiszpańskiego tronu. Przy tej okazji wezwał do jedności latynoamerykańskiej[15][16]. W styczniu 2011 roku przekazał równowartość swojego rocznego wynagrodzenia na cele budownictwa socjalnego (2,5 miliona pesos)[17], z kolei 90% swoich miesięcznych zarobków przeznaczał na cele dobroczynne[18].



Przypisy |




  1. abc Aleksandra Lipczak: José Mujica i Lucia Topolansky – najskromniejsza para u władzy (pol.). wysokieobcasy.pl, 2013-11-05. [dostęp 2014-09-26].


  2. abcd José Mujica (ang.). Uruguay Daily News, 25 czerwca 2009. [dostęp 2009-10-14].


  3. URUGUAY: Front-runner in Presidential election race Jose Mujica out to shed radical past (ang.). ITN Source, 9 września 2009. [dostęp 2009-10-14].


  4. abcd Con el senador tupamaro José Mujica La liberación nacional, „una etapa inevitable” (hiszp.). Rel- UITA, 2 lipca 2004. [dostęp 2009-10-14].


  5. Mujica pide a Kirchner asueto para que uruguayos puedan ir a votar (hiszp.). Radio La Primerisima, 11 września 2009. [dostęp 2009-10-14].


  6. MUJICA ES CANDIDATO OFICIAL DEL FRENTE AMPLIO (hiszp.). AnsaLatina.com, 14 grudnia 2008. [dostęp 2009-10-14].


  7. Sin sorpresas concluyó el escrutinio (hiszp.). larepublica.com, 9 lipca 2009. [dostęp 2009-10-14].


  8. Progressive Encounter seeks second victory (ang.). Angus Reid Global Monitor. [dostęp 2009-10-14].


  9. ab Uruguay set for run-off election (ang.). BBC News, 26 października 2009. [dostęp 2009-10-27].


  10. November run-off scheduled despite wide Mujica lead (ang.). France24, 26 października 2009. [dostęp 2009-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)].


  11. Resultados de la Cotre Electoral (hiszp.). El Pais. [dostęp 2009-10-31].


  12. Los datos finales de la Corte Electoral Dame Corte (hiszp.). Montevideo COMM, 26 października 2009. [dostęp 2009-10-27].


  13. Ex-guerrilla fighter Mujica to rule Uruguay (ang.). Reuters, 30 listopada 2009. [dostęp 2009-11-30].


  14. Finalizó el escrutinio primario; faltan votos observados (hiszp.). El Pais, 30 listopada 2009. [dostęp 2009-11-30].


  15. Jose Mujica assumes Uruguayan presidency (ang.). momento24, 1 marca 2010. [dostęp 2010-03-01].


  16. Uruguay inaugurates former guerrilla leader Jose Mujica as president (ang.). TheSpec.com, 1 marca 2010. [dostęp 2010-03-01].


  17. Urugwaj - Hojny gest lewicowego prezydenta - lewica.pl, lewica.pl [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  18. "Najbiedniejszy prezydent świata”. 90 proc. pensji rozdaje (pol.). tvn24.pl, 25 września 2012. [dostęp 2012-09-25].



Linki zewnętrzne |




  • Strona oficjalna (hiszp.)


  • Artykuł o prezydencie-elekcie (pol.)










Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...