Mrthfx

Unia Europejska na skróty
agencje UE członkowie edukacja euro geografia gospodarka historia języki kandydaci kultura	traktat lizboński obywatelstwo polityka poziom życia rozszerzenia rynek statystyka struktura wojsko
Portal Unia Europejska

Na terenie Unii Europejskiej 24 języki mają status języka oficjalnego.

W 2007 roku taki status uzyskał język irlandzki, który w samej Irlandii został praktycznie wyparty przez angielski. Jednakże za tłumaczenia będzie płacił rząd Irlandii, gdyż bardzo mało osób posługuje się irlandzkim jako pierwszym językiem, a w szkołach naucza się go tak jak martwej łaciny. Z dniem 1 lipca 2013 roku status języka oficjalnego otrzymał język chorwacki wraz z przystąpieniem Chorwacji do Unii Europejskiej^[1].

Oficjalne języki Unii Europejskiej |

Według liczby użytkowników:

Język	Liczba ludności UE posługująca się językiem
	jako język ojczysty	jako język obcy	razem
angielski	13%	34%	47%
niemiecki	18%	15%	33%
francuski	19%	12%	31%
włoski	13%	2%	15%
hiszpański	9%	6%	15%
polski	8%	1%	9%
niderlandzki	5%	1%	6%
szwedzki	2%	1%	3%
grecki	3%	1%	4%
rumuński	?%	?%	?%
czeski	2%	1%	3%
portugalski	2%	1%	3%
bułgarski	?%	?%	?%
węgierski	2%	1%	2%
duński	1%	1%	2%
słowacki	1%	1%	2%
fiński	1%	1%	1%
litewski	?%	?%	?%
łotewski	?%	?%	?%
estoński	?%	0%	?%
słoweński	?%	?%	?%
irlandzki	?%	?%	?%
maltański	?%	?%	?%
chorwacki	?%	?%	?%

Znajomość języków w krajach Unii Europejskiej |

• 
  

  

  
  

  
  

  angielski
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  niemiecki
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  francuski
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  włoski
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  hiszpański
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  rosyjski
  

  
  

  
  

Źródło: Komisja Europejska^[2]

Komunikacja wewnątrz europejskich organów |

Większość języków indoeuropejskich, na które silnie wpłynęła łacina, w odmianie pisanej jest łatwiej zrozumiała dla ich użytkowników niż oficjalnie nazywany w Chinach jednym językiem język chiński, który posiada około 900 odmian i dialektów. Często zresztą określanie jakiegoś języka jest kwestią polityczną, na przykład w krajach byłej Jugosławii język serbsko-chorwacki rozdziela się powszechnie na cztery odmiany (serbską, chorwacką, bośniacką i czarnogórską), uznawane tam za osobne języki.

Jednym z projektów sztucznego języka europejskiego jest interlingua, będąca uproszczoną odmianą łaciny. Środowiska esperantystów chciałyby, aby językiem roboczym Unii Europejskiej stało się esperanto. Esperantyści wysuwali również projekt wprowadzenia esperanto jako języka liturgicznego w Kościele rzymskokatolickim zamiast łaciny. We Francji zarejestrował się nawet ruch polityczny EDE (pol. Europa demokracja esperanto), który w programie wyborczym zawarł wprowadzenie esperanto do nauczania w szkołach jako pierwszego języka obcego i jako roboczego języka Unii Europejskiej. Nie uzyskał on jednak w żadnym regionie poparcia wyższego niż 0,5% w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Podobny ruch powstał ostatnio również w Niemczech.

Język angielski ma trudną ortografię, która w samej Wielkiej Brytanii powoduje ogromne straty, chociażby w obrocie pocztowym. Dlatego powstały plany uproszczenia jej. Problem nadal jednak stanowi niemożność pogodzenia odmiennej wymowy języka angielskiego w różnych krajach i regionach. Na przykład język szkocki (scots) uważany jest przez jednych badaczy za grupę dialektów języka angielskiego, przez drugich za samodzielny język. Dla Anglików jest on jednak niezrozumiały. Poza tym w samej Wielkiej Brytanii nauczanymi językami obcymi są przeważnie francuski, hiszpański, czasami włoski.

Najpopularniejszym językiem obcym, jakiego uczą się Europejczycy jest język angielski, język francuski, język niemiecki, język hiszpański. W Danii 100% uczniów uczy się angielskiego, w Holandii 60% posługuje się obok angielskiego niemieckim. We Francji i Włoszech ponad 60% dzieci, młodzieży i studentów uczy się w szkołach języka hiszpańskiego. W krajach łacińskich, takich jak Hiszpania, Włochy, Portugalia, ludzie wykształceni znają często bardzo dobrze język francuski. W Niemczech największą popularnością cieszą się angielski, francuski i łacina.

W najlepiej rozwiniętych krajach Unii Europejskiej od jakiegoś czasu stają się coraz popularniejsze w szkołach zwykłych i prywatnych takie języki jak: język hiszpański, język rosyjski i języki azjatyckie, takie jak język japoński i chiński, gdyż Japonia i Chiny są ważnymi partnerami handlowymi Europejczyków.

Dobrym przykładem wielojęzyczności mogą być dla Europy takie federacje, jak Kanada i Szwajcaria, gdzie wszystkie języki są równouprawnione.

Języki nieposiadające statusu oficjalnych w Unii Europejskiej |

Mieszkańcy Katalonii i Kraju Basków chcieliby, aby status języków oficjalnych Unii Europejskiej uzyskały także język kataloński i język baskijski. Tymczasem brak postanowień co do języka luksemburskiego, który w Luksemburgu jest językiem potocznym, a gazety wydawane są w języku niemieckim i języku francuskim. Statusu języka Unii Europejskiej nie posiada również rosyjski, który jest językiem bardzo licznej mniejszości rosyjskiej w Estonii i na Łotwie. Rządy tych krajów najprawdopodobniej nie będą się ubiegać o taki status, gdyż w czasach ZSRR mieszkańcy republik nadbałtyckich poddawani byli rusyfikacji. W Estonii Rosjanie nie mają prawa do dwujęzycznych tablic informacyjnych, zaś na Łotwie w szkołach rosyjskich zajęcia przez pierwszych 11 lat nauki są prowadzone w języku rosyjskim, później bilingwalnie (w proporcjach 60/40 %) a na studiach wyższych już tylko w języku łotewskim.

• waloński


• luksemburski


• kataloński


• kaszubski


• galicyjski


• baskijski


• lapoński


• fryzyjski


• farerski


• sardyński


• liguryjski


• języki regionalne w Wielkiej Brytanii: walijski, gaelicki, szkocki
  


• języki regionalne we Francji: szampański, prowansalski, alzacki, bretoński
  


• języki regionalne w Niemczech: plattdeutsch, dolnołużycki, górnołużycki
  


• rosyjski


• cygański (romski)


• retoromański


• esperanto

Zobacz też |

• Europejskie biuro do spraw języków rzadziej używanych


• Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej


• języki w Europie


• języki indoeuropejskie


• języki ugrofińskie

Przypisy |

Bibliografia |

1. Tamara Barriga: Języki i symbole Unii Europejskiej (pol.). UniaEuropejska.org, 2011-05-11. [dostęp 2011-10-31].

Linki zewnętrzne |

• Komisja Europejska w sprawie wielojęzyczności