Kazimierz Czarnik Spis treści Życiorys | Odznaczenia i ordery | Zobacz też | Przypisy |...


Absolwenci i studenci Uniwersytetu Franciszkańskiego we LwowieAbsolwenci Wydziału Prawa Uniwersytetu LwowskiegoAdwokaci II RzeczypospolitejCzłonkowie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (zabór austriacki)Członkowie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (II Rzeczpospolita)Odznaczeni Krzyżem NiepodległościPochowani na Cmentarzu Obrońców LwowaPolscy adwokaciUczestnicy bitwy o Lwów 1918–1919 (strona polska)Urodzeni w 1859Zmarli w 1931


22 stycznia1859Bóbrce12 stycznia1931polskiBronisław CzarnikWydziale Prawa Uniwersytetu LwowskiegoPolskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”Antonim Dziędzielewiczuobronie Lwowawojny polsko-ukraińskiejStraży ObywatelskiejParaszkęCmentarzu Obrońców Lwowa




























Kazimierz Czarnik


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1859
Bóbrka
Data śmierci

12 stycznia 1931
Zawód, zajęcie
adwokat
Narodowość

 Polska
Odznaczenia

Krzyż Niepodległości

Kazimierz Czarnik (ur. 22 stycznia 1859 w Bóbrce, zm. 12 stycznia 1931) – polski adwokat, działacz sokoli.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Odznaczenia i ordery


  • 3 Zobacz też


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Życiorys |


Jego bratem był Bronisław Czarnik. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego uzyskując tytuł doktora. Został adwokatem i prowadził kancelarię adwokacką we Lwowie.


Od 1882 był członkiem lwowskiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. 24 listopada 1900 objął po dr. Antonim Dziędzielewiczu funkcję prezesa lwowskiego gniazda „Sokoła”[1] i pełnił stanowisko w kolejnych latach[2]. Był III wiceprezesem Związku Polskich Gimnastycznych Towarzystw Sokolich w Austrii[3]. Pełnił funkcję prezesa Sokolstwa Polskiego w Małopolsce.


Wziął udział obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej na stanowisku naczelnika Miejskiej Straży Obywatelskiej[4].


Zmarł 12 stycznia 1931 podczas wędrówki turystycznej na Paraszkę. Został pochowany 15 stycznia 1931 na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera XX, miejsce 1846)[5].



Odznaczenia i ordery |



  • Krzyż Niepodległości – pośmiertnie (1933)[6]


Zobacz też |


  • Czarnik


Przypisy |




  1. Edmund Cenar: Czterdziestolecie „sokolstwa lwowskiego” 1867–1907. Lwów: 1907, s. 44.


  2. Krzysztof Szymański: Lwów – początek okupacji rosyjskiej 1914 roku. kuriergalicyjski.com, 2014-09-01. [dostęp 2016-04-06].


  3. Protokół posiedzenia Wydziału Związku polskich gimnastycznych towarzystw sokolich w Austryi. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””, s. 2, Nr 4 z 1918. 


  4. Semper Fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990, s. Tab. 182.


  5. Kazimierz Czarnik. nieobecni.com.pl. [dostęp 2016-04-06].


  6. Lwowianie odznaczeni Krzyżem i Medalem Niepodległości. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 424 z 8 listopada 1933. 



Bibliografia |




  • Ś. p. dr Kazimierz Czarnik. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 11 z 15 stycznia 1931. 

  • Kazimierz Czarnik. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2016-04-05].




Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...