Bitwa pod Burgos Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne | Menu...
Bitwy w historii HiszpaniiBitwy wojny na Półwyspie IberyjskimWydarzenia 1808
Dos de MayoEl BrucCabezónSaragossa (1808)WalencjaMedina del Rio SecoBailénBrilosRoliçaVimeiroPancorboValmasedaBurgosGamonalEspinozaTudelaSomosierraSahagúnBenaventeSaragossa (1809)YevenesCiudad RealCacabelosLa CorunaTalaveraAlmonacidGirona (1809)OcañaAlba de TormesFuengirolaCôaAlmeidaBuçacoPombalGeboraFuentes de OñoroBadajozAlbueraSalamankaVitoriaSan SebastiánNivelleNiveOrthezTuluza1808hiszpańskiej kampanii NapoleonafrancuskimarszałkaJean-Baptiste BessièresahiszpańskieksięciaSoultagalopemBurgospolscy szwoleżerowieWalończykówLasalle’aariergardyQuesadzieDos de MayoEl BrucCabezónSaragossa (1808)WalencjaMedina del Rio SecoBailénBrilosRoliçaVimeiroPancorboValmasedaBurgosGamonalEspinozaTudelaSomosierraSahagúnBenaventeSaragossa (1809)YevenesCiudad RealCacabelosLa CorunaTalaveraAlmonacidGirona (1809)OcañaAlba de TormesFuengirolaCôaAlmeidaBuçacoPombalGeboraFuentes de OñoroBadajozAlbueraSalamankaVitoriaSan SebastiánNivelleNiveOrthezTuluza
| ||||
| ||||
Czas | 7 listopada 1808 | |||
Miejsce | w pobliżu Burgos | |||
Terytorium | Hiszpania | |||
Wynik | zwycięstwo francuskie | |||
Strony konfliktu | ||||
| ||||
Dowódcy | ||||
| ||||
Siły | ||||
| ||||
Straty | ||||
| ||||
Położenie na mapie Hiszpanii miejsce bitwy | ||||
42°21′20,8800″N 3°40′05,0160″W/42,355800 -3,668060 |
Wojna na Półwyspie Iberyjskim (1807–1814) |
---|
Dos de Mayo – El Bruc – Cabezón – Saragossa (1808) – Walencja – Medina del Rio Seco – Bailén – Brilos – Roliça – Vimeiro – Pancorbo – Valmaseda – Burgos – Gamonal – Espinoza – Tudela – Somosierra – Sahagún – Benavente – Saragossa (1809) – Yevenes – Ciudad Real – Cacabelos – La Coruna – Talavera – Almonacid – Girona (1809) – Ocaña – Alba de Tormes – Fuengirola – Côa – Almeida – Buçaco – Pombal – Gebora – Fuentes de Oñoro – Badajoz – Albuera – Salamanka – Vitoria – San Sebastián – Nivelle – Nive – Orthez – Tuluza |
Bitwa pod Burgos – bitwa stoczona 7 listopada 1808 w trakcie hiszpańskiej kampanii Napoleona. Silny korpus francuski marszałka Jean-Baptiste Bessièresa pokonał w boju, a następnie zniszczył mniej liczne i źle dowodzone siły hiszpańskie księcia Belvedere'a, otwierając armii cesarskiej drogę w głąb kraju.
Idący na lewym skrzydle korpus kawalerii marszałka Soulta obszedł stojące w poprzek traktu wojska hiszpańskie i zaatakował je od tyłu w szyku kolumnowym, z kompaniami wyborczymi na czele, nim Hiszpanie zdołali uformować linie obronne. W rezultacie w szeregach Belvedere'a wybuchła panika.
Kawaleria hiszpańska wykonała tylko jedną szarżę, przy czym dragoni królewscy pędzili ostrym galopem przez ponad kilometr, a gdy konie zaczęły ustawać kawalerzyści Soulta z łatwością sobie z nimi poradzili. Hiszpanie stracili 2500 zabitych i rannych, a Francuzi wzięli - oprócz około tysiąca jeńców – 12 sztandarów i 30 dział. Kawaleria francuska ścigała uchodzącego wroga aż do bram Burgos, które zastała opuszczone przez mieszkańców[1].
W bitwie tej uczestniczyli również polscy szwoleżerowie rozpoczynając swój szlak bojowy poza granicami Polski. Były to jednak działania nie bojowe, a rozpoznawczo-kurierskie, w czasie których przemierzali - często pod gradem kul - dziesiątki, a nawet setki kilometrów.
Historycy hiszpańscy opisujący tę bitwę[2] podkreślają przede wszystkim daremne bohaterstwo pułków Gwardii Królewskiej i Walończyków generała Quesady. Będąc w straży tylnej rozbitej i cofającej się armii hiszpańskiej, oddziały te przyjmowały na siebie powtarzające się szarże kawalerii generała Lasalle’a, cofając się krok za krokiem w dobrym porządku. Koszt tej dzielnej obrony był bardzo wysoki: z 307 ludzi ariergardy ocalało zaledwie 74 okrytych krwią ludzi w poszarpanych mundurach, z połamanymi i pogiętymi bagnetami.
Podobno Bessières[3] osobiście zwrócił wziętemu do niewoli Quesadzie szpadę i polecił zająć się jego ranami w polowym szpitalu francuskim. Takie rycerskie gesty, wraz z postępami wojny w Hiszpanii stawały się coraz rzadsze, tym więcej, że po bitwie zdobyto obóz hiszpański, a w nim odkryto, że:
„ | wzięci do niewoli francuscy żołnierze byli torturowani i przed śmiercią kastrowani, a ich genitalia wkładano zamordowanym do ust... innych przecinano piłą na pół, a jeszcze innych wieszano za nogi nad rozpalonymi ogniskami... nieszczęsny kapitan huzarów został ukrzyżowany na drzwiach z głową w ognisku, a dzielnego generała René, ujętego wraz z żoną i dziećmi, przerżnięto na pół, każąc mu najpierw patrzeć na gwałcenie małżonki... po czym zamordowano dzieci i ich matkę. W miejscowości Manzanares mieszkańcy poderżnęli gardła 1200 rannym i chorym żołnierzom w szpitalu. Pewien kapitan został poćwiartowany i rzucony świniom na pożarcie... | ” |
— Jean-Baptiste Bessières, Officiel report[4] |
Przypisy |
↑ Chlapowski, s.43.
↑ Znaną w Hiszpanii jako batalla de Gamonal
↑ Według źródeł hiszpańskich[jakich?]
↑ M. Franceschi, s.133.
Bibliografia |
- Dezydery Chlapowski: Memoirs of a Polish Lancer. Chicago: The Emperor's Press, 1992. ISBN 0-9626655-3-3.
- Michel Franceschi, Ben Weider: The Wars Against Napoleon. New York: Savas Beatie LLC, 2008. ISBN 978-1-932714-37-1.
Wojna na Półwyspie Iberyjskim (1807–1814) |
---|
Dos de Mayo – El Bruc – Cabezón – Saragossa (1808) – Walencja – Medina del Rio Seco – Bailén – Brilos – Roliça – Vimeiro – Pancorbo – Valmaseda – Burgos – Gamonal – Espinoza – Tudela – Somosierra – Sahagún – Benavente – Saragossa (1809) – Yevenes – Ciudad Real – Cacabelos – La Coruna – Talavera – Almonacid – Girona (1809) – Ocaña – Alba de Tormes – Fuengirola – Côa – Almeida – Buçaco – Pombal – Gebora – Fuentes de Oñoro – Badajoz – Albuera – Salamanka – Vitoria – San Sebastián – Nivelle – Nive – Orthez – Tuluza |
Linki zewnętrzne |
- Bitwa pod Gamonal (hiszp.)