Tutkarz cygarowiec Spis treści Opis | Biologia i ekologia | Rozprzestrzenienie | Przypisy | Menu...
TutkarzowateChrząszcze Azji ŚrodkowejChrząszcze ChinChrząszcze EuropyChrząszcze Rosji
chrząszczatutkarzowatychByctiscinipokrywolszbrzózgrabówbukówjabłonitopoligruszyleszczyngłogówlarwyEuropękoło podbiegunoweSyberięAzję MniejsząAzję ŚrodkowąChinyPolsce
| ||
Byctiscus betulae | ||
(Linnaeus, 1758) | ||
Tutkarz cygarowiec | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | zwierzęta | |
Typ | stawonogi | |
Gromada | owady | |
Rząd | chrząszcze | |
Podrząd | chrząszcze wielożerne | |
Nadrodzina | ryjkowce | |
Rodzina | tutkarzowate | |
Podrodzina | Rhynchitinae | |
Plemię | Byctiscini | |
Podplemię | Byctiscina | |
Rodzaj | Byctiscus | |
Gatunek | tutkarz cygarowiec |
Tutkarz cygarowiec (Byctiscus betulae) – gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych i plemienia Byctiscini.
Spis treści
1 Opis
2 Biologia i ekologia
3 Rozprzestrzenienie
4 Przypisy
Opis |
Ciało długości od 4,8 do 7 mm, zielone, złotawozielone, niebieskozielone, niebieskie lub fioletowe. Dołek między oczami szeroki, płytki, o dnie wyposażonym w drobne, owalne punkty tworzące podłużne zmarszczki. W końcowej części pokryw obecne są drobne, jasne, przylegające włoski[1].
Biologia i ekologia |
Gatunek wielożerny. Podawany z olsz, brzóz, grabów, buków, jabłoni, topoli, gruszy, leszczyn i głogów[2][1].
Samica składa jaja do tulejek uformowanych z jednego lub czasem kilku liści, gdzie larwy rozwijają się i żerują przez 20-25 dni. Po wypadnięciu na glebę, ulegają przepoczwarzeniu w jej wierzchniej części. Młode osobniki pokazują się w sierpniu i zimują w glebie. Osobniki dorosłe pojawiają się maju[2] lub kwietniu i spotykane są do końca września[1].
Rozprzestrzenienie |
Gatunek zasiedla Europę, gdzie sięga za północne koło podbiegunowe, Syberię, Azję Mniejszą, Azję Środkową i północne Chiny. W całej Polsce pospolity, od nizin po niższe góry[2][1].
Przypisy |
↑ abcd Zdzisław Cmoluch: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 96-97 Rhinomaceridae, Attelabidae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1979, s. 47.
↑ abc B. betulae na Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-07-09].