Hirobumi Itō Przypisy | Bibliografia | Menu...
Historia JaponiiJapońscy ministrowie spraw zagranicznychOdznaczeni Krzyżem Wielkim Legii HonorowejOdznaczeni Orderem ChryzantemyOdznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)Premierzy JaponiiUczestnicy wojny rosyjsko-japońskiejUrodzeni w 1841Zmarli w 1909
premier Japoniistolicyhanu ChōshūimięsamurajadiutantemTakayoshiego KidoShōina YoshidyUniversity College LondonAngliiksenofobicznecieśninyShimonosekiJaponiirestauracji Meijigubernatoremprefektury Hyōgoposłemmisji IwakuryUSAEuropyministremprzemysłuinwazjiKoreęFormozęToshimichiego Ōkubokonstytucji MeijigenrōRikken Seiyūkaiwojnie japońsko-rosyjskiejAn Jung-geunaaneksjiAritomo YamagatyMasatake Terauchi
| ||
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1841 Tsukari | |
Data i miejsce śmierci | 26 października 1909 Harbin | |
Premier | ||
Okres | od 22 grudnia 1885 do 30 kwietnia 1888 | |
Następca | Kiyotaka Kuroda | |
Premier | ||
Okres | od 8 sierpnia 1892 do 31 sierpnia 1896 | |
Poprzednik | Masayoshi Matsukata | |
Następca | Kiyotaka Kuroda | |
Premier | ||
Okres | od 12 stycznia 1898 do 30 czerwca 1898 | |
Poprzednik | Masayoshi Matsukata | |
Następca | Shigenobu Ōkuma | |
Premier | ||
Okres | od 19 października 1900 do 10 maja 1901 | |
Poprzednik | Aritomo Yamagata | |
Następca | Kinmochi Saionji | |
Premier | ||
Okres | od 1905 do 1909 | |
Poprzednik | Kentarō Suzuki | |
Następca | Hitoshi Ashida | |
Premier | ||
Okres | od 1887 do 1888 | |
Poprzednik | Kaoru Inoue | |
Następca | Shigenobu Ōkuma | |
Hirobumi Itō (jap. 伊藤 博文 Itō Hirobumi, ur. 16 października 1841 w Tsukari w prowincji Suō (dzisiejsze Hikari), zm. 26 października 1909 w Harbinie) – pierwszy premier Japonii.
Hirobumi Itō pochodził z rodziny chłopskiej. Jego ojciec, Jūzō Hayashi w 1846 opuścił rodzinną wieś Tsukari, aby szukać szczęścia w stolicy hanu Chōshū, Hagi, dokąd w 1849 sprowadził rodzinę. Hirobumi miał wówczas osiem lat i nosił imię Risuke. Później nosił jeszcze wiele innych imion, m.in. Shunsuke, a imieniem Hirobumi zaczął się posługiwać od września 1868.
W 1854 ubogi samuraj o nazwisku Naoemon Itō, nie mając naturalnego dziedzica usynowił Hayashiego, który dzięki temu mógł zostać adiutantem Takayoshiego Kido, studentem Shōina Yoshidy i przez kilka miesięcy (1863–1864) studiować także na University College London w Anglii. Wykazywał wyraźne tendencje ksenofobiczne – w 1863 uczestniczył w ataku na brytyjską placówkę w Japonii[1]. Na wieść o blokadzie cieśniny Shimonoseki Hirobumi wrócił do Japonii i w dowód uznania za prowadzoną wówczas działalność dyplomatyczną znalazł się w nowym rządzie centralnym po przywróceniu władzy cesarskiej 3 stycznia 1868 w okresie restauracji Meiji.
Hirobumi Itō był gubernatorem prefektury Hyōgo (1868–1869), posłem podczas misji Iwakury do USA i Europy (1872–1873), radcą stanu (1873–1885) i ministrem przemysłu (1873–1878). Był także przeciwnikiem inwazji na Koreę w 1873 i Formozę w 1875. Popierał teorię głoszącą, że Japończycy powinni przez mieszane małżeństwa zapewnić swojej rasie dopływ nowej, wyższej jakościowo, krwi z Zachodu[2]. Jako zaufany Toshimichiego Ōkubo został ministrem spraw wewnętrznych (1878–1882). Był twórcą japońskiego systemu gabinetowego i w 1885 został pierwszym premierem Japonii. Funkcję tę pełnił czterokrotnie:
- od 22 grudnia 1885 do 30 kwietnia 1888
- od 8 sierpnia 1892 do 31 sierpnia 1896
- od 12 stycznia 1898 do 30 czerwca 1898
- od 19 października 1900 do 10 maja 1901
Pełnił również funkcję przewodniczącego Tajnej Rady Cesarskiej (1888–1890, 1891–1892, 1903–1905, 1909). Był głównym autorem konstytucji Meiji, przewodniczącym Izby Arystokracji (1890–1891), genrō, organizatorem i pierwszym przewodniczącym partii Rikken Seiyūkai (1900–1903).
Hirobumi Itō usiłował zapobiec wojnie japońsko-rosyjskiej, jednak po jej zakończeniu został pierwszym gubernatorem generalnym Korei (1905–1909). W 1907 otrzymał tytuł książęcy. Zginął w Harbinie zastrzelony przez koreańskiego działacza niepodległościowego, An Jung-geuna. Wraz z jego śmiercią przestała istnieć w najwyższych sferach rządowych Japonii jakakolwiek opozycja wobec planów aneksji Korei. Pół roku później gubernatorem generalnym Korei został protegowany Aritomo Yamagaty, minister sił lądowych Masatake Terauchi, który 22 sierpnia 1910 zmusił rząd koreański do podpisania traktatu o aneksji Korei przez Japonię.
Przypisy |
↑ John Whitney Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PIW, 1979, s. 223. ISBN 83-06-00205-9.
↑ John Whitney Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PIW, 1979, s. 239. ISBN 83-06-00205-9.
Bibliografia |
- Mirosław Łuczko, Itō Hirobumi i Yamagata Aritomo – Czołowi politycy Japonii okresu Meiji (1868–1912), Wydawnictwo TRIO Biblioteka Fundacji im. Takashimy, Warszawa 2006, ISBN 83-7436-051-8.
Poprzednik Kaoru Inoue | Minister spraw zagranicznych Japonii 1887–1888 | Następca Shigenobu Ōkuma |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 8243 3950
VIAF: 59886675
LCCN: n83057663
GND: 11909648X
NDL: 00022658
BnF: 169527616
SUDOC: 073705055
NTA: 073731714
Open Library: OL1334141A
- WorldCat