Projekcja Fischera Zobacz też | Menu nawigacyjne
Stereochemia
projekcji chemicznejkonfiguracji absolutnejenancjomerówdiastereoizomerówcząsteczkiEmila Fischera

D-glukoza w projekcji Fischera

Rzut cząsteczki na płaszczyznę
Projekcja Fischera − rodzaj projekcji chemicznej umożliwiającej prezentację konfiguracji absolutnej enancjomerów i diastereoizomerów.
Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez rzutowanie na płaszczyznę, cząsteczki ustawionej następująco:
- pionowo do płaszczyzny rzutowania
- atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru
- atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru
- atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru
- atom o najniższym lokancie znajduje się na górze.

Schemat obrazujący zasady projekcji Fishera
Wzór cząsteczki w projekcji Fischera, można obracać jedynie o 180° wokół osi prostopadłej do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru.
Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska Emila Fischera.
Zobacz też |
- projekcja Hawortha
- projekcja Newmana
- projekcja Natty