Torbokolec Zasięg występowania | Morfologia | Systematyka | Przypisy | Bibliografia | Menu...

Multi tool use
Jamrajowate
rodzajssakatorbokolcówjamrajowatychNowej GwineiArchipelagu BismarckaAustralii
| ||
Echymipera[1] | ||
Lesson, 1842[2] | ||
Systematyka | ||
Domena |
eukarionty |
|
Królestwo |
zwierzęta |
|
Typ |
strunowce |
|
Podtyp |
kręgowce |
|
Gromada |
ssaki |
|
Podgromada |
żyworodne |
|
Infragromada |
ssaki niższe |
|
Nadrząd |
australotorbowe |
|
Rząd |
jamrajokształtne |
|
Rodzina |
jamrajowate |
|
Podrodzina |
torbokolce |
|
Rodzaj |
torbokolec |
|
Typ nomenklatoryczny | ||
Perameles kalubu J.B. Fischer, 1829 | ||
Synonimy | ||
| ||
Gatunki | ||
zobacz opis w tekście |
Torbokolec[5] (Echymipera) – rodzaj niewielkiego ssaka z podrodziny torbokolców (Echymiperinae) w rodzinie jamrajowatych (Peramelidae).
Zasięg występowania |
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei, wyspach Archipelagu Bismarcka i północno-wschodniej Australii[6][5].
Morfologia |
Długość ciała 21,5–54,5 cm, długość ogona 6,3–11,5 cm; masa ciała 0,3–3 kg[7].
Systematyka |
Etymologia |
Echymipera: rodzaj Echimys G. Cuvier, 1809; gr. πηρα pēra – torba, kieszeń[8].
Peramelopsis: rodzaj Perameles É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804; gr. οψις opsis – wygląd[9]. Gatunek typowy: Peramelopsis welsianus Heude, 1896 (= Perameles rufescens Peters & Doria, 1875).
Suillomeles: łac. suillus – świnia; skrót nazwy rodzaju Perameles É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804[4]. Gatunek typowy: Suillomeles hispida Allen & Barbour, 1909 (= Perameles kalubu J.B. Fischer, 1829).
Podział systematyczny |
Do rodzaju należą następujące gatunki[5][6][7]:
Echymipera clara – torbokolec białousty
Echymipera davidi – torbokolec wyspowy
Echymipera echinista – torbokolec szczeciniasty
Echymipera kalubu – torbokolec zwyczajny
Echymipera rufescens – torbokolec długonosy
Przypisy |
↑ Echymipera, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 192. (fr.)
↑ P.M. Heude. Étude sur les Suilliens. „Mémoires Concernant l’Histoire Naturelle de l’Empire Chinois par des pères de la Compagnie de Jésus”. 3 (3), s. 143, 1896 (fr.).
↑ ab G.M. Allen & T. Barbour. A new marsupial from Netherlands’ New Guinea. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 4, s. 43, 1909 (ang.).
↑ abc W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 10. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
↑ ab Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Echymipera. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-12-20]
↑ ab Ch. Dickman: Family Peramelidae (Bandicoots and Echymiperas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 395–396. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.)
↑ Palmer 1904 ↓, s. 250.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 522.
Bibliografia |
- T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)
2k H0rLVzAx8XM,n