Mrthfx

; ;	; Rodzina;
	; Rodzina;
	; ; Trąby;
Rodzina;	; Radziwiłłowie herbu Trąby;
Ojciec;	; Krzysztof Mikołaj Radziwiłł Piorun;
Matka;	; Katarzyna Tęczyńska;
Żona;	; Anna Kiszka; ;
Dzieci;	; Janusz Radziwiłł; Katarzyna Radziwiłł; ;

; ;	; Krzysztof II Radziwiłł;
	; Krzysztof II Radziwiłł;
	; ;
Data i miejsce urodzenia;	; 22 marca 1585 ; Birże;
Data i miejsce śmierci;	; 19 listopada 1640 ; Świadość;
	; Hetman wielki litewski;
Okres;	od 1635; do 1640;
Poprzednik;	vacat;
Następca;	vacat;
	; Marszałek Sejmu;
Okres;	; od 22 czerwca 1632; do 17 lipca 1632;
Poprzednik;	; Marcin Żegocki;
Następca;	; Jakub Sobieski;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;

Krzysztof II Radziwiłł herbu Trąby (ur. 22 marca 1585, zm. 19 listopada 1640 w Świadości) – książę z birżańskiej linii Radziwiłłów, hetman polny litewski od 1615, kasztelan i wojewoda wileński od 1633, hetman wielki litewski od 1635, marszałek sejmu konwokacyjnego 1632 roku^[1].

Syn Krzysztofa Mikołaja Radziwiłła Pioruna, ojciec Janusza Radziwiłła.

Wyznawca i protektor kalwinizmu na Litwie. Zdolny wódz.

W młodości u boku ojca uczestnik wojny ze Szwecją za Gustawa Adolfa. Pierwszy raz samodzielnie dowodził broniąc Inflant w 1608 roku podczas wojny ze Szwecją w latach 1600-1611^[2].

Był marszałkiem koła poselskiego sejmiku generalnego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1615 i 1618 roku^[3]. Poseł nowogródzki na sejmy 1616 i 1624 roku^[4]. Poseł sejmiku wiłkomierskiego na sejm nadzwyczajny 1629 roku^[5].

Walczył w wojnie z Rosją 1609-1618. Podczas walk ze Szwedami w latach 1617-1618 wykazał się energią i talentem, odzyskując większość utraconych wcześniej twierdz.

Podczas wojny ze Szwecją w latach 1621-1626, mając tylko kilkuset ludzi, nie zdołał w 1621 roku obronić Rygi^[2]. W 1622 roku odparł pod Mitawą atak przeważających sił szwedzkich, którymi dowodził sam Gustaw Adolf. Choć odzyskał Kurlandię, podpisał rozejm ze Szwecją i od tego momentu zaczął się jego konflikt z królem Zygmuntem III Wazą^[2]. Przywódca antykrólewskiej opozycji na Litwie za panowania Zygmunta Wazy, pomijany przy rozdawaniu wakansów.

Poseł powiatu wiłkomierskiego na sejm warszawski 1626 roku^[6]. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa wileńskiego w 1632 roku^[7].

Wyróżnił się w wojnie smoleńskiej 1632-1634 z Rosją. Przez kilka miesięcy na czele słabej Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego operował wokół oblężonego Smoleńska, kilkakrotnie wprowadzając do twierdzy posiłki i zaopatrzenie. Aktywnymi i śmiałymi działaniami dał czas na nadejście głównej armii polskiej króla Władysława IV. Po nadejściu odsieczy brał udział w osaczeniu rosyjskiej armii i doprowadzeniu jej do kapitulacji. Następnie przeprowadził śmiały rajd jazdy w głąb terytorium Rosji. Nagrodzony buławą wielką litewską zbliżył się do dworu. Z zastrzeżeniami popierał wojenne plany Władysława IV.

Gorliwy różnowierca, przeciwnik duchowieństwa katolickiego i Zygmunta III Wazy, na elekcję po jego śmierci przyprowadził klika tysięcy zbrojnych żołnierzy i zamówił pomoc elektora brandenburskiego dla zabezpieczenia losu swych współwyznawców.

Przypisy |

↑ Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493-1793, Kraków 1948, s. 149.

↑ ^a^b^c Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, s. 84

↑ Andrzej Rachuba, Sejmiki generalne Wielkiego Księstwa Litewskiego w Wołkowyski i Słonimiu , w: Między wschodem a zachodem. Studia z dziejów Rzeczypospolitej w epoce nowożytnej, Toruń 2002, s. 46

↑ Henryk Wisner, Przedsejmowy sejmik nowogrodzki w latach 1607-1648, w: Przegląd Historyczny, Tom 69, Numer 4 (1978), s. 690.

↑ Henryk Wisner, Wojsko w społeczeństwie litewskim pierwszej połowy XVII wieku, w: Przegląd Historyczny, 1975, Tom 66 , Numer 1, s. 56.

↑ Jan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 132.

↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A2.

Literatura |

Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, Bellona, 2001, ISBN 83-11-09282-6

Urszula Augustyniak, Dwór i klientela Krzysztofa Radziwiłła, Warszawa 2001, ISBN 83-86951-91-5

Urszula Augustyniak, W służbie hetmana i Rzeczypospolitej, Warszawa 2004, ISBN 83-89100-54-1

Linki zewnętrzne |

Dedykacja Biblii Gdańskiej królowi Władysławowi IV.

[1] Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493-1793, Kraków 1948, s. 149.

[Smolensk-2] Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, s. 84

[3] Andrzej Rachuba, Sejmiki generalne Wielkiego Księstwa Litewskiego w Wołkowyski i Słonimiu , w: Między wschodem a zachodem. Studia z dziejów Rzeczypospolitej w epoce nowożytnej, Toruń 2002, s. 46

[4] Henryk Wisner, Przedsejmowy sejmik nowogrodzki w latach 1607-1648, w: Przegląd Historyczny, Tom 69, Numer 4 (1978), s. 690.

[5] Henryk Wisner, Wojsko w społeczeństwie litewskim pierwszej połowy XVII wieku, w: Przegląd Historyczny, 1975, Tom 66 , Numer 1, s. 56.

[6] Jan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 132.

[7] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A2.

搜尋此網誌

Mrthfx

Krzysztof II Radziwiłł Przypisy | Literatura | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneDedykacja Biblii...

Przypisy |

Literatura |

Linki zewnętrzne |

Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...