Kiyomizu-dera Opis | Galeria | Bibliografia | Menu...
Obiekty z listy dziedzictwa UNESCO w JaponiiŚwiątynie buddyjskie w JaponiiKlasztory buddyjskie w JaponiiSkarby Narodowe JaponiiKioto
KiotoJaponiiEnchinKammuNagaoka-kyōTamuramaro SakanoueKannonIemitsu Tokugawęsiogunarodu TokugawashintōHossō-shūDōshōDevówPagoda
Kiyomizu-dera 清水寺 | |
Główny budynek z werandą | |
Państwo | Japonia |
Miejscowość | góra Otowa, miasto Kioto |
Rodzaj klasztoru | klasztor buddyjski |
Właściciel | kita-hossō |
Typ zakonu | męski |
Założyciel klasztoru | Enchin |
Materiał budowlany | drewno |
Data budowy | 798 |
Położenie na mapie Kioto Kiyomizu-dera | |
Położenie na mapie Japonii Kiyomizu-dera | |
34°59′42″N 135°47′06″E/34,995000 135,785000 |
Kiyomizu-dera (jap. 清水寺) – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany nad miastem, we wschodniej dzielnicy Higashiyama, na zalesionych zboczach góry Otowa. Odgrywał ważną rolę w historii Japonii przez ostatnie 1000 lat. Budowle zespołu były wielokrotnie niszczone i odbudowywane. Dziś kompleks ten jest jednym z najważniejszych obiektów dziedzictwa kulturowego Japonii i celem licznych odwiedzin turystów.
Opis |
Pełna nazwa kompleksu składającego się z wielu pawilonów brzmi Otowa-san Kiyomizu-dera, co oznacza „świątynię czystej wody góry Otowa”. Pochodzi ona od pobliskiego wodospadu, który powstał na strumieniu wypływającym z zalesionych zboczy.
Pierwszą świątynię w tym miejscu założył około 794 r. buddyjski mnich Enchin pod wpływem wizji, w której otrzymał polecenie odszukania źródła czystej wody. W tym samym roku cesarz Kammu, przenosząc stolicę z Nagaoka-kyō do nowej siedziby w Kioto, podarował budynek ze starą salą tronową głównemu generałowi Tamuramaro Sakanoue, jako nagrodę za służbę wojskową. Ponieważ generał był żarliwym wyznawcą bogini Kannon, przekazał budynek Enchinowi, z przeznaczeniem na główną jej świątynię. Zabudowania zniszczył pożar w 1629 r.
Główny pawilon (hondō) jest poświęcony Kannon. Podobnie jak wiele innych budowli, które uległy pożarom został odbudowany i zmodernizowany w latach 1631–1633 przez Iemitsu Tokugawę, III sioguna z rodu Tokugawa. Malownicze usytuowanie budynku oraz taras wsparty przez sześciopiętrową konstrukcję stanowią główną atrakcję dla turystów i zapewniają piękny widok na miasto i okolicę.
U stóp głównego pawilonu świątyni znajduje się wodospad Otowa no taki. Jego spadająca woda jest podzielona na trzy strumienie. Uważa się, że picie wody z każdego z nich przynosi inną korzyść: długowieczność, sukcesy w nauce, szczęście w miłości. Pić jednak można tylko z jednego, gdyż inaczej pijący będzie uważany za zachłannego, chciwego.
W zespole Kiyomizu jest jeszcze kilka świątyń. Szczególnie warto wspomnieć o chramie shintō Jishu-jinja, poświęconym Ōkuninushi no Mikoto, bóstwu miłości. Obok niego, w odległości 18 m od siebie, stoją dwa kamienie miłości. Zgodnie z legendą, jeżeli ktoś samotny przejdzie z zamkniętymi oczami od jednego głazu do drugiego, powtarzając imię ukochanej osoby, zapewni sobie szczęście w miłości i powodzenie dla związku.
Obecnie kompleks jest główną świątynią buddyjskiej sekty Hossō-shū (dosł. przejawy zasad, chiń. faxiang), jednej z najstarszych w Japonii, stworzonej przez mnicha Dōshō w 661 r.
Galeria |
Główna brama
Brama Niōmon – Brama Devów
Główny budynek
Klasztor w zimie
Pagoda z przyległym budynkiem
Pagoda nocą
Trzy strumienie wodospadu Otowa no taki
Torii (brama) do chramu Jishu-jinja
Bibliografia |
- „Nowe cuda świata” wyd. Videograf II
- TadeuszT. Barucki TadeuszT., Architektura Japonii, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1988, ISBN 83-213-3390-7, OCLC 834567993 .
- JolantaJ. Tubielewicz JolantaJ., Nara i Kioto, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, ISBN 83-221-0177-5, OCLC 749595522 .
http://www.kiyomizudera.or.jp/lang/01.html (oficjalna strona świątyni)
|
Kontrola autorytatywna (świątynia buddyjska):
VIAF: 168014096
LCCN: n82162130
GND: 6031824-7
NDL: 00410210
- WorldCat