Cerkiew Św. Trójcy w Pułtusku Przypisy | Bibliografia | Menu nawigacyjneOpis cerkwi w serwisie...
Obiekty budowlane w PułtuskuCerkwie zniszczone w ramach akcji rewindykacyjnej w II RzeczypospolitejNieistniejące cerkwie w województwie mazowieckimRosyjski Kościół Prawosławny w Królestwie KongresowymReligia w Pułtusku
cerkiewprawosławnaPułtuskuNarwiakcji rewindykacyjnejprezbiteriumbitwie pod Pułtuskiem
| |||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||
 Cerkiew na pocztówce z 1916 | |||||||||||||
Państwo |  Polska | ||||||||||||
| Miejscowość | Pułtusk | ||||||||||||
Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | ||||||||||||
| Parafia | Parafia Św. Trójcy w Pułtusku | ||||||||||||
Wezwanie | Trójca Święta | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| brak współrzędnych | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Cerkiew Św. Trójcy w Pułtusku – nieistniejąca cerkiew prawosławna w Pułtusku.
Cerkiew została wzniesiona na potrzeby istniejącej od 1858 parafii prawosławnej, zrzeszającej 350 osób. Zbiórkę pieniędzy na jej budowę rozpoczęto dopiero w 1896 – wcześniej parafia korzystała z kaplicy domowej. 17 września 1903 odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego. Świątynie zaprojektował Władysław Aleksandrowicz Pokrowski, ówczesny architekt diecezji chełmsko-warszawskiej. Jako miejsce budowy świątyni wybrano fragment wysokiego brzegu Narwi, zwany „Wzgórzem Abrahama”. Prace nad wzniesieniem obiektu trwały dwa lata, 25 września 1905 świątynia została poświęcona.
Cerkiew służyła przede wszystkim stacjonującemu w mieście garnizonowi. Fasada cerkwi była wzniesiona w kierunku koszar, znajdujących się na skraju miasta. Monumentalny budynek, stojący powyżej miasta dominował w jego panoramie. Widok ten można podziwiać na obrazie eksponowanym w muzeum miejskim w Pułtusku. Cerkiew została rozebrana w 1925 r. w ramach akcji rewindykacyjnej. Materiał budowlany został wykorzystany do budowy rzeźni miejskiej[1].
Cerkiew w Pułtusku była wzniesiona na planie krzyża greckiego. Wejście do niej prowadziło przez przedsionek z fasadą w kształcie oślego grzbietu, do kwadratowej nawy przylegała kaplica boczna oraz znacznie niższe prezbiterium. W narożnikach budynku wzniesiono cztery mniejsze kopuły, zaś w środku dachu – centralną, najwyższą. Obiekt posiadał również dzwonnicę. Wygląd wnętrza cerkwi jest nieznany, wiadomo jedynie, że znajdowała się w niej ikona św. Mikołaja, która należała do jednego z oddziałów rosyjskich walczących w 1806 w bitwie pod Pułtuskiem.
Przypisy |
↑ Opis cerkwi w serwisie wyburzone.pl (pol.). [dostęp 2012-12-20].
Bibliografia |
- Sokoł K., Sosna A., Kopuły nad Wisłą. Prawosławne cerkwie w centralnej Polsce w latach 1815–1915, Moskwa, MID „Synergia”, ISBN 5-7368-0301-2, s. 63–64.
