Aleksandr Piatakowicz Życiorys | Odznaczenia | Bibliografia | Menu nawigacyjneBiogram na stronie...
Odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasyPolacy odznaczeni Orderem Czerwonego SztandaruPolacy odznaczeni Orderem LeninaPolacy odznaczeni Orderem Wojny OjczyźnianejPolacy – wojskowi Armii CzerwonejPolscy Bohaterowie Związku RadzieckiegoRadzieccy żołnierze II wojny światowejUrodzeni w 1914Zmarli w 1988
ros.25 grudnia1914Siennie9 czerwca1988Marinie HorceradzieckiBohater Związku RadzieckiegopolskiejsowchozieArmii CzerwonejKraju Ałtajskimwojnie z Niemcami1 Frontu BiałoruskiegoWisłyRadom
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
kapitan | ||
Data i miejsce urodzenia | 25 grudnia 1914 Sienno (obwód witebski) | |
Data i miejsce śmierci | 9 czerwca 1988 Marina Horka | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1936-1938, 1941-1946 | |
Siły zbrojne | Armia Czerwona | |
Jednostki | 65 Brygada Pancerna 11 Samodzielnego Korpusu Pancernego | |
Stanowiska | dowódca plutonu | |
Główne wojny i bitwy | wielka wojna ojczyźniana | |
Odznaczenia | ||
Aleksandr Francewicz Piatakowicz (ros. Александр Францевич Пятакович, ur. 25 grudnia 1914 w Siennie, zm. 9 czerwca 1988 w Marinie Horce) – radziecki wojskowy, kapitan, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys |
Urodził się w polskiej rodzinie chłopskiej. W 1933 skończył technikum, pracował w sowchozie, 1936-1938 odbywał służbę w Armii Czerwonej, później mieszkał w Kraju Ałtajskim. Od lipca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, w styczniu 1945 jako dowódca plutonu 65 Brygady Pancernej 11 Samodzielnego Korpusu Pancernego 1 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego porucznika wyróżnił się w walkach o przyczółek magnuszewski na lewym brzegu Wisły i o Radom. 15 stycznia 1945 dowodzony przez niego pluton czołgów T-34 zniszczył 6 niemieckich samochodów wojskowych, później zniszczył też dwa transportery opancerzone i trzy działa, w ciągu dalszych walk zniszczył jeszcze 8 czołgów, 9 dział i 6 transporterów wroga. Po wojnie służył w wojskach pancernych do 1946, gdy został zwolniony do rezerwy w stopniu kapitana. Później pracował w aparacie partyjnym i państwowym.
Odznaczenia |
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (24 marca 1945)- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
I medale.
Bibliografia |
Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-13]