Świątynia Miaoying Przypisy | Menu...


Obiekty sakralne w PekinieBuddyzm chińskiŚwiątynie buddyjskie w ChinachKlasztory buddyjskie w Chinach


chiń. upr.chiń. trad.pinyinXichengPekiniechiń. upr.pinyin1096Kubilaj-chanatrzęsienia ziemi w Tangshan
























Świątynia Miaoying


Ilustracja

Państwo

 Chiny
Miejscowość

Pekin
Wyznanie

buddyzm


Położenie na mapie Chin


Mapa lokalizacyjna Chin

Świątynia Miaoying

Świątynia Miaoying





Ziemia39°55′27″N 116°21′26″E/39,924167 116,357222

Świątynia Miaoying (chiń. upr. 妙应寺; chiń. trad. 妙應寺; pinyin: Miàoyìng Sì) – buddyjski klasztor i świątynia, znajdujące się w dzielnicy Xicheng w Pekinie. Świątynia słynna jest ze znajdującej się w niej Białej Pagody (chiń. upr. 白塔寺; pinyin: Báitǎ Sì).




Biała Pagoda, górująca nad dachami świątynnych pawilonów


Świątynia została wzniesiona w 1096 roku i znacznie rozbudowana za panowania Kubilaj-chana w 1271 roku[1]. Pagodę dobudowano w 1279 roku. Według przekazów zbudowano ją na miejscu wcześniejszej, niższej pagody, a jej budowę nadzorował nepalski architekt Aniko[2]. Pagoda mierzy 51 metrów wysokości, a obwód jej podstawy wynosi 30 metrów. U jej szczytu zawieszono 36[2] odlanych z brązu dzwonów[3], zaś u podstawy ustawiono 108 metalowych lamp[1]. 12 lat później świątynię strawił pożar[1], który przetrwała jedynie pagoda[2].


Świątynię odbudowano w 1457 roku. Podczas odbudowy znacznie pomniejszono jej obszar i obecnie zajmuje ona powierzchnię 13,000 m²[2]. Składa się z czterech pawilonów. W pawilonie pierwszym, noszącym imię Wielkich Oświeconych, znajduje się kilka tysięcy małych posążków buddów[2].


Świątynia doznała znacznych zniszczeń podczas trzęsienia ziemi w Tangshan w 1976 roku. Podczas przeprowadzonych dwa lata później odbudowy i prac renowacyjnych odkryto w niej wiele cennych, ukrytych zwojów buddyjskich[1].



Przypisy |




  1. abcd Miaoying Monastery and White Dagoba (ang.). china.org.cn. [dostęp 19 lutego 2010].


  2. abcde White Dagoba Temple (ang.). kinabaloo.com. [dostęp 19 lutego 2010].


  3. Wiesław Olszewski: Chiny. Zarys kultury. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2003, s. 303. ISBN 83-232-1272-4.








Popular posts from this blog

Paper upload error, “Upload failed: The top margin is 0.715 in on page 3, which is below the required...

Emraan Hashmi Filmografia | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneGulshan GroverGulshan...

How can I write this formula?newline and italics added with leqWhy does widehat behave differently if I...