aldosteronfludrokortyzondezoksykortonmetyloprednizolontrilostan
ATC-H02Mineralokortykoidy
łac.hormonkorę nadnerczysodupotasunefronieZapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii
|
Ten artykuł dotyczy hormonu o akronimie DOC. Zobacz też: inne znaczenia skrótu DOC. |
|
|
Nazewnictwo
|
---|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(8S,9S,10R,13S,14S,17S)-17-(2-hydroksyacetylo)-10,13-dimetylo-1,2,6,7,8,9,11,12,14,15,16,17-dodekahydrocyklopenta[a]fenantren-3-on
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Desoxycortoni acetas
|
inne
|
dezoksykorton, 21-hydroksyprogesteron, DOC
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C21H30O3
|
Masa molowa
|
330,46 g/mol
|
Wygląd
|
beżowy proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
64-85-7 56-47-3 (octan)
|
PubChem
|
6166[2]
|
SMILES
|
---|
CC12CCC3C(C1CCC2C(=O)CO)CCC4=CC(=O)CCC34C
|
|
InChI
|
---|
InChI=1S/C21H30O3/c1-20-9-7-14(23)11-13(20)3-4-15-16-5-6-18(19(24)12-22)21(16,2)10-8-17(15)20/h11,15-18,22H,3-10,12H2,1-2H3/t15-,16-,17-,18+,20-,21-/m0/s1
|
Key=ZESRJSPZRDMNHY-YFWFAHHUSA-N
|
|
Właściwości
|
---|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
59,5 mg/l (37 °C)[3]
|
|
Temperatura topnienia
|
139–141,5 °C[1][3]
|
logP
|
2,88
|
Kwasowość (pKa)
|
12,98
|
|
Niebezpieczeństwa
|
---|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
Zwroty H
|
H351, H373
|
Zwroty P
|
P281
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
Szkodliwy (Xn)
|
|
|
Zwroty R
|
R40, R48
|
Zwroty S
|
S22, S24/25
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła[4]
|
|
|
|
Numer RTECS
|
HG0350000
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
H02 AA03
|
Deoksykortykosteron (łac. Desoxycortonum; daw. dezoksykortykosteron; DOC) – hormon produkowany przez korę nadnerczy, odpowiedzialny za zatrzymywanie w organizmie wody i sodu oraz wydalanie potasu (resorpcja w proksymalnych i dystalnych odcinkach kanalików krętych w nefronie)[5]. Jest powszechnie stosowany w lecznictwie.
Zobacz też |
Przypisy |
↑ ab Deoksykortykosteron (nr D6875) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
↑ Deoksykortykosteron (CID: 6166) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
↑ ab Deoksykortykosteron (ang.) w bazie ChemIDplus, United States National Library of Medicine. [dostęp 2012-07-20].
↑ Deoksykortykosteron (ang.). [martwy link] The Chemical Database. The Department of Chemistry, University of Akron. [dostęp 2012-07-20].
↑ Claude A. Villee. Biologia. Wyd. III na podst. V wydania amerykańskiego. Warszawa: PWRiL 1970
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.
Substancja lecznicza w klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC) |
---|
|
H02: Kortykosteroidy do stosowania wewnętrznego
|
---|
|
H02A – Kortykosteroidy do stosowania wewnętrznego |
H02AA – Mineralokortykosteroidy |
- aldosteron
- fludrokortyzon
- dezoksykorton
|
|
H02AB – Glikokortykosteroidy |
betametazon
deksametazon
fluokortolon
metyloprednizolon
parametazon
prednizolon
prednizon
triamcynolon
hydrokortyzon
kortyzon
prednyliden
rymeksolon
deflazakort
kloprednol
meprednizon
kortywazol
|
|
|
H02B – Kortykosteroidy do stosowania wewnętrznego w połączeniach |
H02BX – Kortykosteroidy do stosowania wewnętrznego w połączeniach |
|
|
|
H02C – Leki przeciwnadnerczowe |
H02CA – Antyadrenokortykosteroidy |
|
|
|
|
|