Świadkowie Jehowy w Kambodży Spis treści Historia | Statystyki | Uwagi | Przypisy | Bibliografia |...


Świadkowie Jehowy według państwReligia w Kambodży


KambodżyŚwiadków JehowygłosicielizborówWieczerzy PańskiejpionierzySajgoniedziałalność kaznodziejskąPhnom PenhmisjonarzBiblijnej Szkoły Strażnicy – GileadNorodoma SihanoukaZebrania zboroweWietnamuPhnom PenhZebrania zborowejęzyku khmerskimwietnamskim




























Świadkowie Jehowy w Kambodży


Państwo

 Kambodża
Liczebność
(2018)
1156
% ludności kraju
(2018)
0,007%
Liczba zborów
(2018)
16
Rozpoczęcie działalności
ok. 1930




Mapa lokalizacyjna Kambodży

Bătdâmbâng

Bătdâmbâng



Phnom Penh

Phnom Penh



Kâmpóng Cham

Kâmpóng Cham



Siĕm Réab

Siĕm Réab



Preăh Sihanŭk

Preăh Sihanŭk



Sisŏphŏn

Sisŏphŏn



Ta Khmau

Ta Khmau



Takêv

Takêv




Geographylogo.svg
Miejscowości w Kambodży, w których działają zbory Świadków Jehowy (w roku 2013)[1].



Świadkowie Jehowy w Kambodży – społeczność wyznaniowa w Kambodży, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2018 roku 1156 głosicieli, należących do 16 zborów[2][a]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2018 roku zebrały się 3023 osoby[3].




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Statystyki


    • 2.1 Liczba głosicieli (w tym pionierów)




  • 3 Uwagi


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia


  • 6 Linki zewnętrzne





Historia |


W latach 30. XX wieku pionierzy działający w Sajgonie przez krótki czas prowadzili działalność kaznodziejską również w Phnom Penh. W czerwcu 1956 roku z Sajgonu przyjechał misjonarz Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Joseph E. Babinski. W stolicy spotkał się z osobistym sekretarzem księcia Norodoma Sihanouka i uzyskał zgodę na przyjazd w grudniu 1958 roku czterech misjonarzy Szkoły Gilead. Zebrania zborowe odbywały się w językach: angielskim, chińskim, francuskim i wietnamskim, a wkrótce również w khmerskim. W roku 1961 przybyli misjonarze – William i Angela Samuelson[4]. W roku 1963 przybyli kolejni misjonarze – George i Carolyn Crawford, a w roku 1964 Panayotis Kokkinidis. W roku 1965 dołączył do nich Long z Wietnamu, który zmarł dwa lata później[5]. W 1972 roku władze Kambodży nie przedłużyły wiz misjonarzom, toteż musieli oni opuścić kraj[4]. W roku 1975 miejscowi Świadkowie Jehowy opuścili kraj przeprowadzając się do Francji.


Przez większą część tego okresu – do 1993 roku nie było tam Świadków Jehowy. W roku 1993 roku Crawford otrzymał zezwolenie Ministerstwa do Spraw Religii na działalność misyjną. Przyjechało dwóch misjonarzy. Na początku roku 1993 otwarto w stolicy kraju, Phnom Penh, biuro nadzorujące głoszenie „religii Jehowy”. Rok później działało 11 głosicieli w jedynym wówczas zborze.


W roku 1999 było 43 głosicieli. Dwa lata później utworzono kolejny zbór, a liczba głosicieli wzrosła do 103.


W 2004 roku utworzono trzeci zbór, a rok później w 7 zborach było 195 głosicieli. W 2007 roku liczba ta wzrosła do 276, w 2009 roku wyniosła 378 osób i w tym samym roku powstał kolejny zbór.


Pod koniec 2009 roku i na początku 2010 roku do kraju dotarli kolejni misjonarze ze 127. i 128. klasy Szkoły Gilead. W 2011 roku powstały dwa kolejne zbory, a liczba głosicieli wzrosła do prawie pół tysiąca. W 2012 roku zanotowano ich 598; powstały kolejne zbory. W roku 2014 w 14 zborach liczba głosicieli wzrosła do 852, w roku 2015 do 924, a w roku 2016 do 1021.


Coroczne kongresy regionalne odbywają się w języku khmerskim w Phnom Penh. Zebrania zborowe odbywają się w języku khmerskim, wietnamskim i kambodżańskim migowym.



Statystyki |



Liczba głosicieli (w tym pionierów) |


Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[6]:




  • najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[b] (liczby nad słupkami na wykresie)


  • przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano nad wykresem w nawiasie; od 2017 roku liczna pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych).






Uwagi |




  1. Zbory i grupy khmerskojęzyczne działają również w Australii, Francji, Japonii, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych i w Tajlandii.


  2. Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.



Przypisy |




  1. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-01-04] .


  2. Kambodża – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2018-12-31].


  3. Watchtower: Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2018. jw.org.


  4. ab Watchtower. Przekonałem się, że warto chodzić z mądrymi. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CXXXVIII, s. 3–7, marzec 2017. Towarzystwo Strażnica. 


  5. 1991 Yearbook of Jehovah's Witnesses. New York: Watchtower, 1991, s. 186–252. (ang.)







Bibliografia |



  • Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017


Linki zewnętrzne |


  • Watchtower: Świadkowie Jehowy na całym świecie. Kambodża. jw.org. [dostęp 2017-04-11].




Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...