Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...
Ludzie związani z III Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w KatowicachNiemieccy rzeźbiarzeNiemieccy malarze współcześniNiemieccy graficyLudzie urodzeni w KatowicachUrodzeni w 1902Zmarli w 1975
13 marca1902Katowicach23 lutego1975Paryżumalarzrzeźbiarzgrafikul. A. Mickiewiczaul. T. KościuszkiWyższej Szkole TechnicznejinstalacjiPaula EluardaBerlinie„tableaux vivants”NiemczechnazistówzdegenerowanąBerlinsurrealistówII wojnie światowejCamp des MillesAix-en-ProvenceParyżuUnicę ZürnPère-Lachaiseul. T. KościuszkiDział Grafiki im. Pawła Stellera Muzeum Historii Katowic2008Muzeum Historii KatowicNatalia KruszynaBerlinie
Hans Bellmer (ur. 13 marca 1902 w Katowicach[1], zm. 23 lutego 1975 w Paryżu) – niemiecki malarz, rzeźbiarz i grafik.
Spis treści
1 Życiorys
2 Upamiętnienie
3 Przypisy
4 Bibliografia
5 Linki zewnętrzne
Życiorys |
Urodził się w Katowicach w domu przy ul. A. Mickiewicza 10 (dawnej August-Schneider-Strasse)[2], a mieszkał w kamienicy przy obecnej ul. T. Kościuszki 47.
Był synem inżyniera Hansa Johanna Bellmera i Marii Donnerstag; w 1923 roku rozpoczął naukę w berlińskiej Wyższej Szkole Technicznej.
Bellmer znany jest głównie z serii rzeźbiarskich instalacji „Lalka”, przedstawiające lalki, naturalnej (ludzkiej) wielkości, ledwo-co dojrzale seksualnie, często zmutowane i w niekonwencjonalnych pozach. Interpretowane były one jako odpowiedź na kult „perfekcyjnego ciała”, który panował wtedy w Niemczech. Pierwsza seria „Lalek” ukazała się w 1935 roku jako cykl fotografii 'Wariacje na temat montowania rozczłonkowanej małolatki’ zamieszczonych w czasopiśmie surrealistów „Minotaure” (nr 6) i wywołała wielkie poruszenie. Druga seria w 1938 – pełniła funkcję ilustracji do wierszy Paula Eluarda w magazynie „Messages”. W 1938 w Berlinie anonimowo wydał własnym nakładem książkę „Lalka” („Die Puppe”), zawierającą 10 czarno-białych fotografii lalki zaaranżowanych w serie „tableaux vivants” („żywych obrazów”).
Po dojściu do władzy w Niemczech nazistów sztuka Bellmera uznana została za zdegenerowaną. W 1938 ostatecznie Bellmer opuścił Berlin i przeniósł się do Paryża, gdzie przyłączył się do surrealistów.
W czasie II wojnie światowej pomagał ruchowi oporu, produkując fałszywe paszporty. Został uwięziony w więzieniu Camp des Milles w (Aix-en-Provence) i spędził tam większość wojny. Po wojnie pozostał w Paryżu, porzuciwszy tworzenie lalek, zajął się tworzeniem erotycznych rysunków i fotografii. W 1954 spotkał Unicę Zürn, która była jego partnerką aż do jej samobójstwa w 1970. Hans Bellmer był aktywny zawodowo aż do lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku.
Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise.
Upamiętnienie |
W budynku, w którym mieszkał w dzieciństwie (ul. T. Kościuszki 47), znajduje się Dział Grafiki im. Pawła Stellera Muzeum Historii Katowic. Na fasadzie kamienicy przy ul. T. Kościuszki 47 (od strony ul. Józefa Rymera) w 2008 umieszczono pamiątkową tablicę, poświęconą Bellmerowi.
W 2015 w gmachu głównym Muzeum Historii Katowic przy ul. ks. J. Szafranka 9 odbyła się wystawa czasowa Bellmer/Visat, której kuratorką była Natalia Kruszyna[3].
Na fasadzie budynku przy Ehrenfelsstraße 8a w Berlinie umieszczono tablicę, upamiętniającą Bellmera, który mieszkał w tym domu.
Przypisy |
↑ Wówczas niemieckim Kattowitz.
↑ http://www.jaskolkaslaska.eu/2008/05/18/katowice-bellmer-niechciany/.
↑ Bellmer/ Visat ultramaryna.pl (pol.) [dostęp 2017-09-17]
Bibliografia |
- Michael Semff/Anthony Spira (Hrsg.): Hans Bellmer. Hatje Cantz Verlag, Ostfildern 2006, ISBN 978-3-7757-1793-9.
- Marvin Altner: Hans Bellmer, die Spiele der Puppe. Zu den Puppendarstellungen in der bildenden Kunst von 1914-1938. VDG-Verlag, Weimar 2005, ISBN 3-89739-467-7 (zugl. FU Dissertation, Berlin 2002).
- Pierre Dourthe: Hans Bellmer. Le principe de perversion. Faur, Paryż 1999, ISBN 2-909882-32-2.
- Alex Grall (Hrsg.): Die Zeichnungen von Hans Bellmer. Propyläen-Verlag, Berlin 1969.
- Therese Lichtenstein: Behind Closed Doors. The Art of Hans Bellmer. University of California Press, Nowy Jork 2001, ISBN 0-520-20984-2.
- Sue Taylor: Hans Bellmer. The Anatomy of Anxiety. MIT Press, Cambridge, Mass. 2002, ISBN 0-262-20130-5.
- Malcolm Green: Introduction, in The Doll, Hans Bellmer, trans. Malcolm Green. Atlas Press, Londyn, 2006, ISBN 1-900565-14-5.
- Robert C. Morgan. „Hans Bellmer: The Infestation of Eros”, in A Hans Bellmer Miscellany, Anders Malmburg, Malmo and Timothy Baum, Nowy Jork, 1993.
- Mateusz Palka: Halucynacje Hansa Bellmera, Fototekstura.pl, 2014.
Linki zewnętrzne |
- Bellmer w galeriach świata (ArtCyklopedia)
- „Hans Bellmer i jego kukły” (rosyjski)
- Tate Collection
- MoMA Collection
- Hans Bellmer in The Art Institute of Chicago: The Wandering Libido and the Hysterical Body
- Towarzystwo Bellmer – stowarzyszenie zajmujące się twórczością Hansa Bellmera
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 1071 3985
VIAF: 76311975
ULAN: 500018770
LCCN: n82148785
GND: 118655213
NDL: 00432825
LIBRIS: xv8cgzgg5pr2lz4
SELIBR: 283514
BnF: 118910761
SUDOC: 02728123X
NLA: 35969024
NKC: xx0168496
BNE: XX848224
NTA: 068394942
BIBSYS: 4056134
Open Library: OL52715A
- WorldCat