Plastyfikacja tworzyw sztucznych Zobacz też | Menu nawigacyjne
Tworzywa sztuczneInżynieria procesowa
tworzyw sztucznychpolimerówsubstancjamioddziaływania międzycząsteczkowesztywnościkruchościpolimerach winylowychpoliestrachpoliamidach
Plastyfikacja (zmiękczanie) tworzyw sztucznych polega na domieszkowaniu polimerów będących głównym składnikiem tych tworzyw różnego rodzaju substancjami, które nadają im elastyczność, powodują że są mniej kruche i obniżają temperaturę ich zeszklenia.
Plastyfikacji poddaje się polimery, w których istnieją silnie oddziaływania międzycząsteczkowe, prowadzące do ich nadmiernej w stosunku do potrzeb sztywności i kruchości. Plastyfikatory - substancje powodujące ten efekt działają generalnie na trzy sposoby:
- osłabiają oddziaływania międzycząsteczkowe między cząsteczkami polimerów poprzez proste odseparowanie ich od siebie w przestrzeni albo poprzez bezpośrednie oddziaływanie z nimi, w sposób przypominający trochę solwatację,
- zmniejszają stosunek udziału fazy krystalicznej do amorficznej w masie stopu polimeru,
- ujednolicają mikrostrukturę polimeru - przez utrudnianie procesu ich krystalizacji, co prowadzi do powstania tworzywa o budowie mikrodomenowej.
Substancje powodujące efekt plastyfikacji nazywa się plastyfikatorami. Plastyfikatorami dla większości tworzyw opartych polimerach winylowych, a także poliestrach i poliamidach są ciecze o dużej lepkości i wysokiej temperaturze wrzenia, które powinny być nietoksyczne, bezwonne, bezbarwne i nie mieć tendencji do migrowania do powierzchni tworzywa w trakcie jego przetwarzania i użytkowania. Do najczęściej stosowanych plastyfikatorów zalicza się:
ftalany i adypiniany rozbudowanych przestrzennie alkoholi alkilowych
fosforany rozbudowanych przestrzennie alkoholi alkilowych
tłuszcze, parafiny i syntetyczne estry kwasów tłuszczowych
oligomery syntetyczne takie jak np: żywice silikonowe
Zobacz też |
- plastyfikator