Golovinomyces magnicellulatus Spis treści Systematyka i nazewnictwo | Morfologia | Występowanie |...
MączniakowceMykobiota Polski
gatunekmączniakowcówIndex FungorumtaksonUwe BraunSynonimy nazwy naukowejGrzyb mikroskopijnyGrzybniaKonidioforyAppressoriumKonidiaporami rostkowymiKlejstotecjaPrzyczepkiprzegrodamiWorkiAskosporyPasożyt obligatoryjnymączniak prawdziwyfloksachwielosiłach
| ||
 Grzybnia Golovinomyces magnicellulatus na floksie wiechowatym | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | grzyby | |
Typ | workowce | |
Klasa | patyczniaki | |
Rząd | mączniakowce | |
Rodzina | mączniakowate | |
Rodzaj | Golovinomyces | |
Gatunek | Golovinomyces magnicellulatus | |
Nazwa systematyczna | ||
Golovinomyces magnicellulatus (U. Braun) V.P. Heluta Ukr. bot. Zh. 45(5): 63 (1988) | ||
Grzybnia Golovinomyces magnicellulatus na górnej powierzchni liścia
Golovinomyces magnicellulatus (U. Braun) V.P. Heluta – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales)[1].
Spis treści
1 Systematyka i nazewnictwo
2 Morfologia
3 Występowanie
4 Przypisy
Systematyka i nazewnictwo |
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Colovinomyces, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1978 roku Uwe Braun nadając mu nazwę Erysiphe magnicellulata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1988 roku V.P. Heluta, przenosząc go do rodzaju Golovinomyces[1].
Synonimy nazwy naukowej[2]:
Erysiphe cichoracearum var. magnicellulata (U. Braun) U. Braun 1981
Erysiphe magnicellulata U. Braun 1978
Erysiphe magnicellulata U. Braun 1978 var. magnicellulata
Golovinomyces magnicellulatus (U. Braun) V.P. Heluta 1988 var. magnicellulatus
Morfologia |
Grzyb mikroskopijny. Grzybnia występuje na obydwu powierzchniach liści, tworząc gęste, białe warstwy. Jest rozproszona, tworzy skupiska lub zajmuje całe powierzchnie liści. Konidiofory wyprostowane, cylindryczne, pierwszy człon o długości 40-80 μm i grubości 9-13 μm, następne 1-3 krótsze. Appressorium w kształcie smoczka. Konidia w łańcuchach, elipsoidalno-cylindryczne z porami rostkowymi na końcach. Konidia mają rozmiar 26-35 × 14-18 μm. Klejstotecja w grupach, często na powierzchniach liści tworzą gęste, ciemne plamy lub nawet warstwy. Pojedyncze klejstotecjum ma szerokość 80-160 (180) μm. Przyczepki liczne, skupione głównie w dolnej połowie klejstotecjum, rzadko w górnej. Są 0,5-2,5 (-4) razy dłuższe od klejstotecjum, średnio cienkościenne, gładkie, z przegrodami, proste, rzadko rozgałęziające się, splątane z grzybnią. Mają szerokość 5-12 μm, przeważnie 6-10 μm, są początkowo bezbarwne, potem brązowawe, jaśniejsze w górnej części. Worki w liczbie 10-25 w jednym klejstotecjum. Mają rozmiar 40-85 × 25-50 μm, są 2-zarodnikowe, rzadko 3 lub 4-zarodnikowe. Askospory elipsoidalno-jajowate o rozmiarach 18-29 (31) × 13-20 μm[3].
Występowanie |
Pasożyt obligatoryjny roślin, wywołujący chorobę o nazwie mączniak prawdziwy[4]. Rozwija się na floksach (Phlox) i wielosiłach[3].
Występuje w prawie całej Ameryce Północnej (USA, Kanada), prawie całej Europie, Azji (Azja Środkowa, Syberia, Daleki Wschód ZSRR, Japonia), rozprzestrzenia się także w innych regionach świata, w których uprawia się floksy (Australia, Fidżi, Egipt, Izrael, niektóre części Afryki).
Przypisy |
↑ abc Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-09-31].
↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2016-11-09].
↑ ab Mycobank. Erysiphe magnicellulatus. [dostęp 2016-11-09].
↑ Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
