Mrthfx

Bitwa o Fort Duquesne
— wojna o panowanie w Ameryce Północnej —
Brytyjska okupacja ruin Fortu Duquesne, ryc. Alfreda Wauda
Czas	14 września 1758
Miejsce	Pittsburgh
Terytorium	Prowincja Pensylwania
Wynik	zwycięstwo francuskie
Strony konfliktu
Wielka Brytania Francja
Dowódcy
James Grant François-Marie Le Marchand de Lignery
Siły
800 żołnierzy i milicji 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian
Straty
104 zabitych[1]; 220 rannych[1]; 18 pojmanych 8 zabitych; 8 rannych[2]
Położenie na mapie Pittsburgha miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
Położenie na mapie Pensylwanii miejsce bitwy
40°26′29,86″N 80°00′39,40″W/40,441628 -80,010944

Rozmieszczenie fortów brytyjskich i francuskich w czasie wojny

Bitwa o Fort Duquesne – starcie zbrojne, które stanowiło nieudaną próbę zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała Johna Forbesa, podczas wojny o kolonie, będącej północnoamerykańskim frontem wojny siedmioletniej.

John Forbes miał łącznie około 6 000 ludzi skoncentrowanych w Fort Cumberland w stanie Maryland, wliczając w to 2-tysięczny kontyngent wirgińskiej milicji stanowej przyprowadzony przez Jerzego Waszyngtona.

14 września 1758 roku major James Grant z 77 Regimentu Piechoty ruszył z 800 ludźmi na Fort Duquesne, jako część brytyjskiej inwazji na dolinę Ohio. Jego przeciwnik – De Lignery – zdający sobie sprawę z tych ruchów, wysyłał około 500 ludzi do utworzenia zasadzki. Otoczeni Szkoci walczyli zajadle, ale nieprzyzwyczajeni do taktyki stosowanej na północnoamerykańskim teatrze działań, zadawali niewielkie straty Francuzom. Grant wraz z 18 oficerami został wzięty do niewoli. Zabici żołnierze szkockiego regimentu zostali umieszczeni na palach, a ich kilty poniżej nich.

Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać Fort Duquesne wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta.

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Ian K. Steele: Warpaths: Invasions of North America. Nowy Jork i Oxford: Oxford University Press, 1994. ISBN 0-19-50822-2. (ang.)Nieznane pola: "authorid".
  

1. David Stewart, Sketches of the Character, Manners and Present State of the Highlanders of Scotland, 2 tomy, John Donald Publishers Ltd., Edinburgh, 1977 (oryginalnie wydane w 1822)