Astenus gracilis Przypisy | Menu nawigacyjneAstenus (Astenus) gracilis
KusakowateChrząszcze AfrykiChrząszcze AzjiChrząszcze EuropyChrząszcze RosjiChrząszcze Makaronezji
gatunekchrząszczarodzinykusakowatychżarlinkówGustafa von PaykullatergitówodwłokapokrywPrzedpleczesternitPalearktyki
Astenus gracilis | |
| (Paykull, 1789) | |
 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Gromada | owady |
Rząd | chrząszcze |
| Podrząd | chrząszcze wielożerne |
Rodzina | kusakowate |
| Podrodzina | żarlinki |
Plemię | Paederini |
| Podplemię | Astenina |
Rodzaj | Astenus |
| Podrodzaj | Astenus (Astenus) |
Gatunek | Astenus (Astenus) gracilis |
Synonimy | |
| |
Astenus gracilis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1789 roku przez Gustafa von Paykulla jako Staphylinus gracilis[1].
Chrząszcz o wydłużonym i nieco spłaszczonym ciele długości od 3 do 3,2 mm. Ubarwiony czarno zwykle z żółtawymi tylnymi brzegami tergitów odwłoka i z żółtawą plamą wzdłuż tylnych brzegów i szwu pokryw, sięgającą ich przedniej połowy. Duża, nieco szersza od pokryw głowa jest ponad oczami łopatowato ku przodowi wydłużona. Przedplecze jest najszersze w części przedniej, nieobrzeżone, zaopatrzone w cztery pary długich szczecinek na bocznych krawędziach. Pokrywy są trochę szersze i o mniej niż ¼ dłuższe od przedplecza. Odwłok jest silnie rozszerzony ku tyłowi i ma początkowe tergity zaopatrzone w poprzeczne bruzdy przynasadowe. W przypadku trzech początkowych tergitów odległości między bruzdami bocznymi są co najmniej trzykrotnie większe niż długości tychże tergitów. Szósty sternit odwłoka u samca trójkątne wcięcie na tylnym brzegu[2].
Owad znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Malty, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Słowenii, Chorwacji, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji, Rosji, Makaronezji, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki[1]. Zamieszkuje suche tereny otwarte i skraje lasów. Bytuje pod kamieniami oraz u nasady roślin zielnych i traw. W Polsce rzadki[2][3].
Przypisy |
↑ ab Astenus (Astenus) gracilis. W: Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].
↑ ab Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.
