Wirgiliusz z Salzburga Życie | Kult | Zobacz też | Uwagi | Przypisy | Bibliografia | Menu...
Święci katoliccyIrlandzcy benedyktyniAstronomowie VIII wiekuAustriaccy biskupi katoliccyBiskupi w I-XI wiekuZmarli w 784Apostołowie
celt.70027 listopada784irlandzkimisjonarzbenedyktyńskiopatklasztoru św. Piotraordynariuszbiskupdiecezji SalzburgaapostołKaryntiiteologastronomfilozofewangelizatorświęty Kościoła katolickiegoLoegairepielgrzymZiemi ŚwiętejPepina KrótkiegoOdylonowiantypodachśw. Bonifacymsakręśw. RupertachrystianizacjiKaryntięSłowianniem.przeniósłrelikwieWormacjiwspomnienie liturgicznedzienną pamiątkę śmiercipatronemlandudiecezji Graz-SeckauKlagenfurtuikonografiiatrybutemliliakanonizowany18 czerwca1233Grzegorza IXBenedykta XIV
| ||
biskup apostoł Karyntii | ||
Data i miejsce urodzenia | ok. 700 Irlandia | |
Data i miejsce śmierci | 27 listopada 784 Salzburg (Austria, pol. Solnogród) | |
Czczony przez | Kościół katolicki | |
Kanonizacja | 18 czerwca 1233 przez Grzegorza IX | |
Wspomnienie | 27 listopada lub 24 września | |
Atrybuty | lila wyrastająca z serca | |
Patron | miasta, diecezji i landu Salzburg, diecezji Graz-Seckau, Austrii, przeciw skomplikowanym narodzinom dzieci | |
Szczególne miejsca kultu | Salzburg |
Wirgiliusz z Salzburga, również Wergiliusz, celt. Fergal (ur. ok. 700, zm. 27 listopada 784) – irlandzki misjonarz celtyckiego pochodzenia[1], benedyktyński opat klasztoru św. Piotra, ordynariusz[2] i biskup diecezji Salzburga, apostoł Karyntii[3], uczony (teolog, astronom, filozof)[4], ewangelizator, święty Kościoła katolickiego.
Życie |
O jego życiu wiadomo od współczesnych Wirgiliuszowi. Jego Vito powstało dość późno, bo w 1181 roku.
Być może pochodził z rodziny królewskiej Loegaire[4]. Opuścił Irlandię około 740–742 roku jako pielgrzym do Ziemi Świętej. Trafił jednak na ok. 2 lata na dwór Pepina Krótkiego, zwracając uwagę przyszłego króla swoimi umiejętnościami i wiedzą. Około 743 Pepin polecił Wirgiliusza swojemu kuzynowi, księciu bawarskiemu Odylonowi (zm. ok. 748). Ten z kolei powierzył zakonnikowi (który miał być jednocześnie opatem klasztoru pod wezwaniem św. Piotra w Salzburgu) zarządzanie biskupstwem. Twierdząc jednak, że Ziemia jest kulista i popierając teorię o antypodach[a] Wirgiliusz popadł w konflikt z będącym odmiennego zdania św. Bonifacym, również benedyktynem i dopiero po jego śmierci w 755 otrzymał sakrę biskupią[4]. Zrezygnował z wyprawy do Ziemi Świętej i poszedł w ślady św. Ruperta, pierwszego biskupa Salzburga i apostoła Austrii. Przyczynił się do chrystianizacji zamieszkujących Karyntię Słowian.
Wybudował w Salzburgu obiekt sakralny (niem. Salzburger Dom spalony w 1167) poświęcony świętym: Piotrowi i Rupertowi[b], do którego 24 września 774 przeniósł relikwie św. Ruperta zmarłego w Wormacji, uważanego za założyciela miasta.
Zmarł i pochowany został w Salzburgu. Jego grób odkryto ponownie w 1181 roku przy kolejnej odbudowie kościoła.
Kult |
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci. W niektórych diecezjach Irlandii, Niemczech i Austrii (w tym w Salzburgu) św. Wirgiliusz wspominany jest uroczyście 24 września na pamiątkę przeniesienia relikwii św. Ruperta[3].
Jest patronem miasta, diecezji i landu Salzburg oraz diecezji Graz-Seckau a także Austrii. Jest orędownikiem przeciw skomplikowanym narodzinom dzieci[3].
W austriackim miasteczku Maria Saal (k. Klagenfurtu) uznano go za apostoła Karyntii[3].
W ikonografii Wirgiliusz przedstawiany jest w stroju biskupa z modelem kościoła, zazwyczaj prezentowany z bliźniaczymi wieżami katedry romańskiej, upamiętniający ustanowienie przez niego pierwszej katedry w Salzburgu; czasem jako uzdrawiający opętanego człowieka[4].
Jego atrybutem jest lilia wyrastająca z serca[3].
Został kanonizowany w dniu 18 czerwca 1233 przez papieża Grzegorza IX[4], jednak w Martyrologium Rzymskim został ujęty dopiero za pontyfikatu Benedykta XIV (1740–1758).
Zobacz też |
- kult świętych
- wstawiennictwo świętych
Uwagi |
↑ Ojcowie Kościoła, a później jeszcze św. Zachariasz, papież w latach 741-752, potępili wiarę w antypody, czyli wg ówczesnego rozumienia, w ludzi "z drugiej strony świata", którzy nie pochodzili od Adama i Ewy. Nie oznacza to jednak że Kościół odrzucał prawdę o kulistości ziemi. Starożytni bowiem nie przywiązywali do wyrazu antypody takiego znaczenia, jakie mu nadano obecnie (za źr. Słownik Apologetyczny Wiary Katolickiej 1894; wersja OCR).
↑ Dzisiejsza katedra, wybudowana w miejsce spalonej, dedykowana jest obu świętym patronom: Rupertowi i Wirgiliuszowi. Przed główną elewacją znajdują się 4 pomniki świętych: Piotra i Pawła, oraz Ruperta i Wirgiliusza (za niem. źródłem).
Przypisy |
↑ Wirgiliusz z Salzburga.. Deon.pl. [dostęp 2015-09-25].
↑ św. Wirgiliusz z Salzburga. Portal katolicki Adonai.pl. [dostęp 2013-01-05].
↑ abcde Virgilius von Salzburg (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-01-06].
↑ abcde Thomas Forstner: Hl. Virgil Bischof von Salzburg, Glaubensbote - 24. September (niem.). Archidiecezja monachijsko-fryzyngijska. [dostęp 2013-01-06].
Bibliografia |
- Wirgiliusz z Salzburga. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-01-05].
- Święty Wirgiliusz, biskup. Internetowa Liturgia Godzin, materiały na www.brewiarz.pl. [dostęp 2013-01-05].
Jerzy Strzelczyk, Iroszkocki biskup w Salzburgu, problem Antypodów i "Kosmografia Aethicusa z Istni"
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 7820 5138
VIAF: 55726630
LCCN: n88621958
GND: 118804723
SUDOC: 081515200
NTA: 072378646
OBIN: 9311
- WorldCat