Jan Kudra Spis treści Kariera sportowa | Bibliografia | Menu nawigacyjnee
Kolarze Gwardii ŁódźKolarze Społem ŁódźPolscy kolarze szosowiOdznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)Odznaczeni Złotym Krzyżem ZasługiOdznaczeni Medalem za Wybitne Osiągnięcia SportowePolscy kolarze na igrzyskach olimpijskichPolscy kolarze torowiPolscy olimpijczycy (Tokio 1964)Urodzeni w 1937Ludzie urodzeni w ŁodziZwycięzcy Tour de Pologne
5 lipca1937Łodziolimpijczyk z Tokio (1964)Tour de Pologne19621964Wyścigu Pokoju19621968196019631968indywidualnym wyścigu szosowymkolarzem„Przeglądu Sportowego”Polskiego Związku KolarskiegoMedalem za Wybitne Osiągnięcia SportoweZłotym Krzyżem Zasługi
| |||
| Narodowość |  Polska | ||
| Data urodzenia | 5 lipca 1937 | ||
| Drużyny | |||
| |||
| Największe sukcesy | |||
| |||
| Dorobek medalowy | |||
Jan Kudra (ur. 5 lipca 1937 w Łodzi) – polski kolarz szosowy, wielokrotny mistrz Polski, reprezentant Polski, olimpijczyk z Tokio (1964), dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne.
Spis treści
1 Kariera sportowa
1.1 Mistrzostwa świata i Igrzyska Olimpijskie
1.2 Wyścig Pokoju
1.3 Tour de Pologne
1.4 Mistrzostwa Polski
1.5 Inne wyścigi
1.6 Po zakończeniu kariery sportowej
1.7 Wyróżnienia
2 Bibliografia
Kariera sportowa |
Był zawodnikiem Gwardii Łódź (1954-1960) i Społem Łódź (1961-1972).
Mistrzostwa świata i Igrzyska Olimpijskie |
W 1964 wystąpił w szosowym wyścigu indywidualnym Igrzysk Olimpijskich, zajmując 13 miejsce. Czterokrotnie reprezentował Polskę na mistrzostwach świata; w indywidualnym wyścigu szosowym zajmował miejsca: 22 (1960), 8 (1962), 12 (1964), 58 (1966), w drużynowym wyścigu szosowym zajmował miejsca: 14 (1962), 8 (1964).
Wyścig Pokoju |
Pięciokrotnie startował w Wyścigu Pokoju, zajmując miejsca: 13 (1962), 7 (1963), 4 (1964), 3 (1965) i 7 (1966). W 1966 wygrał także jeden z etapów tego wyścigu.
Tour de Pologne |
Dwukrotnie wygrywał Tour de Pologne - w 1962 (wygrał wówczas dwa etapy i był liderem przez cztery ostatnie etapy) i 1968 (wygrał jeden etap, był liderem przez dwa ostatnie etapy). Ponadto w 1960 zajął 2 miejsce w klasyfikacji końcowej, a w 1963 i 1968 - miejsce 5. W 1963 wygrał jeden etap i klasyfikację górską, przez cztery etapy był liderem wyścigu.
Mistrzostwa Polski |
Dziewięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski: 3 x w indywidualnym wyścigu szosowym (1960, 1962, 1964), 3 x w szosowym wyścigu drużynowym (1962, 1963, 1964), 2 x w torowym wyścigu długodystansowym (1961, 1967) i 1 x w wyścigu torowym na 4000 m na dochodzenie. Ponadto był górskim wicemistrzem Polski w 1967 i dwukrotnie torowym wicemistrzem Polski w torowym wyścigu długodystansowym (1961, 1967). W 1966 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w szosowym wyścigu indywidualnym.
Inne wyścigi |
W 1960 wygrał wyścig o Puchar Dowódcy Marynarki Wojennej, w 1966 Wyścig dookoła Warmii i Mazur.
Po zakończeniu kariery sportowej |
W 1972 ukończył technikum budowlane, w latach 1980-1990 pracował jako trener w Społem Łódź, był także trenerem Orła Łódź. W 1983 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
Wyróżnienia |
W 1962 i 1963 został wybrany najlepszym kolarzem w rankingu „Przeglądu Sportowego” i Polskiego Związku Kolarskiego.
Był odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2010 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 2010, nr 25, poz. 269).
Bibliografia |
- Bogdan Tuszyński Złota księga kolarstwa polskiego, wyd. Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1995
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki
|
