Kobieta jest kobietą Spis treści Zarys fabuły | Obsada | Produkcja | Odbiór filmu | Przypisy |...
Filmy w reżyserii Jean-Luca GodardaFrancuskie filmy z 1961 rokuFrancuskie filmy komediowe
tyt. oryg.Jean-Luca GodardaAnną KarinąJean-Claudem BrialymJean-Paulem Belmondonowofalowypastiszmusicalukomediimelodramatustriptizerce11. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w BerlinieAnna Karinaaktorskim Srebrnym NiedźwiedziemstriptizerkaAnna KarinaFrançois Truffautafestiwalu filmowym w BerlinieSrebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorkiClaude ChabrolAlbert Maysles
| ||
| Gatunek | melodramat, komedia musicalowa[1] | |
| Data premiery |  6 września 1961 | |
| Kraj produkcji | Francja, Włochy | |
| Język | francuski | |
| Czas trwania | 1 godz. 25 min | |
| Reżyseria | Jean-Luc Godard | |
| Scenariusz | Jean-Luc Godard | |
| Główne role | Anna Karina, Jean-Claude Brialy, Jean-Paul Belmondo | |
| Muzyka | Michel Legrand | |
| Zdjęcia | Raoul Coutard | |
| Scenografia | Bernard Evein | |
| Kostiumy | Jacqueline Moreau | |
| Montaż | Agnes Guillemot, Lila Herman | |
| Produkcja | Georges de Beauregard, Carlo Ponti | |
Kobieta jest kobietą (tyt. oryg. Une femme est une femme) – francuski film z 1961 roku w reżyserii Jean-Luca Godarda z Anną Kariną, Jean-Claudem Brialym i Jean-Paulem Belmondo w rolach głównych. Film jest trzecim pełnometrażowym dziełem Godarda i gatunkowo stanowi nowofalowy pastisz musicalu z elementami komedii i melodramatu[2][1]. Fabularnie opowiada o striptizerce Angeli, jej relacjach z mężczyznami i pragnieniach macierzyńskich.
Premiera Kobieta jest kobietą odbyła się podczas 11. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie (1961), gdzie Anna Karina nagrodzona została aktorskim Srebrnym Niedźwiedziem[3]. We francuskich kinach film pokazano po raz pierwszy 6 września 1961[4].
Spis treści
1 Zarys fabuły
2 Obsada
3 Produkcja
4 Odbiór filmu
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne
Zarys fabuły |
Główną bohaterką filmu jest pracująca jako striptizerka Angela. Fabuła filmu skupia się wokół jej relacji z mężem Émile oraz adoratorem Alfredem. Bohaterka filmu przeżywa kryzys egzystencjalny; pragnie zostać matką, ale nie dogaduje się w tej kwestii z mężem, nie wie także, czy przyjąć zaloty Alfreda, który mógłby zaspokoić jej marzenia o macierzyństwie. Kobieta wikła się w romans, ale nadal nie jest pewna swoich uczuć i pogłębia się w beznadziei.
Obsada |
Na podstawie[5]:
Anna Karina jako Angela Récamier
Jean-Claude Brialy jako Émile Récamier
Jean-Paul Belmondo jako Alfred Lubitsch
Marie Dubois jako przyjaciółka Angeli (niewymieniona w czołówce)
Catherine Demongeot jako Zazie (niewymieniona w czołówce)
Nicole Paquin jako Suzanne (niewymieniona w czołówce)
Ernest Menzer jako właściciel baru (niewymieniony w czołówce)
Jeanne Moreau jako ona sama; kobieta w barze (niewymieniona w czołówce)
Produkcja |
Kobieta jest kobietą był pierwszym filmem Godarda nakręconym w kolorze[6], na kamerze Cinemascope[7], a także pierwszym pełnometrażowym dziełem reżysera, w którym wystąpiła jego ówczesna żona Anna Karina[8]. Godard dał wolną rękę aktorom w budowaniu scen, w pewnym stopniu film był więc improwizowany[2]. Karina dobrze wspominała współpracę ze swoim mężem, jednak na okres produkcji nałożyła się tragedia małżeńska. W trakcie kręcenia filmu Karina zaszła w ciążę, którą starała się ukrywać. Ostatecznie poroniła, w wyniku czego popadła w depresję[9].
Godard zamierzał stworzyć musical wzorowany na hollywoodzkim, jednakże w swoim filmie zawarł parodystyczne gagi oraz nawiązania do innych filmów kojarzonych z Nową Falą. Jean-Paul Belmondo dokonał w Kobiecie, która jest kobietą repryzy swojej roli z Do utraty tchu, fabularnego debiutu Godarda. W epizodycznej roli wystąpiła również Jeanne Moreau, wobec której pada w filmie pytanie o pracę nad filmem Jules i Jim François Truffauta[10].
Odbiór filmu |
Po premierze na festiwalu filmowym w Berlinie opinie na temat Kobiety, która jest kobietą nie były pochlebne; część krytyków nazwała film „zimnym i nihilistycznym”[11]; „Variety” zarzuciło ponadto reżyserowi przeładowanie filmu nawiązaniami do amerykańskich musicali oraz niechlujność wykonania[12]. Roger Ebert zauważył, że film Godarda w istocie nie jest musicalem i z pogardą traktuje muzykę, systematycznie ją przerywając w pełnym biegu[13]. Niepochlebnie oceniany był również sposób, w jaki została potraktowana płeć żeńska; krytyk Tom Milne określił film Kobieta jest kobietą mianem „reductio ad absurdum czynnika żeńskiego”[14]. Doceniona została jednak żywiołowa kreacja Anny Kariny[10], co zaowocowało przyznaniem jej Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki[3].
Pomimo wspomnianych uwag recenzentów, Kobieta jest kobietą współcześnie figuruje wśród najważniejszych filmów Godarda. Portal Nerdist umieścił ją na liście siedmiu najbardziej wpływowych dzieł reżysera[2]. Konsensus opracowany przez Rotten Tomatoes, zawierający 26 pozytywnych i 4 negatywne recenzje amerykańskie, opisuje film jako „prześmiewczy, niezwykły hołd Godarda dla musicalu”[15]. Alice Simkins potraktowała ponadto film Godarda jako jeden z najlepszych filmowych portretów kobiecej natury[6]. Tacy reżyserzy, jak Claude Chabrol oraz Albert Maysles, uznali Kobietę, która jest kobietą za jeden ze swoich ulubionych filmów[16].
Przypisy |
↑ ab Kobieta jest kobietą (1961) (pol.). Filmweb. [dostęp 2018-03-29].
↑ abc Kyle Anderson: Directors Cuts: Top 7 Films by Jean-Luc Godard (ang.). Nerdist, 18 sierpnia 2015. [dostęp 2018-03-29].
↑ ab Prizes & Honours 1961 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-03-29].
↑ Une femme est une femme (fr.). Festival Lumière. [dostęp 2018-03-31].
↑ Une femme est une femme (1961) (ang.). Brytyjski Instytut Filmowy. [dostęp 2018-03-30].
↑ ab Alice Simkins: Lessons We Can Learn From Une Femme Est Une Femme (ang.). AnOther, 10 sierpnia 2015. [dostęp 2018-03-29].
↑ Pierre-EmmanuelP.E. Parais Pierre-EmmanuelP.E., MarieM. Renoue MarieM., Interview avec Raoul Coutard, „Protée”, 31 (3), 2003, DOI: 10.7202/008441ar, ISSN 0300-3523 [dostęp 2018-04-02] (fr.).
↑ Anna Karina - Często pracuje z (pol.). Filmweb. [dostęp 2018-03-29].
↑ CavehC. Zahedi CavehC., “Be Beautiful and Shut Up”: Anna Karina on Filmmaking, „Filmmaker Magazine”, 9 maja 2016 [dostęp 2018-04-02] (ang.).
↑ ab Chiesi, Roberto., Jean-Luc Godard, Rome: Gremese, 2004, s. 20, ISBN 978-88-7301-584-0, OCLC 61438941 .
↑ 11TH BERLIN INTERNATIONAL FILM FESTIVAL JUNE 23 - JULY 4, 1961 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-03-29].
↑ Variety, Une Femme Est une Femme, „Variety”, 1961 [dostęp 2018-04-02] (ang.).1 stycznia
↑ RogerR. Ebert RogerR., A Woman Is a Woman Movie Review (1964), www.rogerebert.com, 29 maja 2003 [dostęp 2018-04-02] (ang.).
↑ Jean-Luc Godard: 10 essential post-new wave films, „British Film Institute” [dostęp 2018-04-02] (ang.).
↑ A Woman Is a Woman (Une femme est une femme) (1964) (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-03-29].
↑ TSPDT - 1,000 Greatest Films (Critics' Choices) (ang.). They Shoot Pictures, Don't They?. [dostęp 2018-04-02].
Linki zewnętrzne |
Kobieta jest kobietą w bazie Filmweb
Kobieta jest kobietą w bazie IMDb (ang.)
| |||||||||||||||||||||
